Een internationaal team van onderzoekers ploos 196 artikelen over melk en 67 artikelen over vlees na. Ze constateren dat de voedingswaarden tussen de biologische en niet-biologische varianten duidelijk verschillen in samenstelling van vetten, een aantal mineralen en antioxidanten.

Weidegang en minder geconcentreerd voer
Biologische melk bevat 50% meer omega-3- vetzuren dan gewone melk en een gunstiger omega-3/omega-6 ratio. Deze verhouding zou belangrijk zijn voor de gezondheid van hart- en bloedvaten. Daarnaast bevat biologische melk meer vitamine E, ijzer, een aantal caretonoïden en 40% meer geconjugeerd linolzuur. Deze verschillen zijn sterk gerelateerd aan weidegang en laag-geconcentreerd voer voor de koeien, zoals biologische richtlijnen voorschrijven.

Biologisch vlees bevat eveneens ongeveer 50% meer omega-3-vetzuren en daarbij ook minder van de verzadigde vetzuren myristinezuur en palmitinezuur.

Vetzuren
Het vervangen van gewone melk door biologische melk zou de omega-3 inname verhogen, zonder dat mensen daarmee meer calorieën of verzadigd vet binnen krijgen. Een halve liter biologische volle melk bevat ongeveer 16% (39 mg) van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid omega-3-vetzuren, terwijl evenveel gewone melk 11% (25 mg) bevat. Onderzoeker Chris Seal van de Newcastle University: “Het West-Europese dieet staat erom bekend dat het te weinig omega-3 vetzuren bevat. De European Food Safety Authority (EFSA) beveelt aan om twee keer zoveel omega-3-vetzuren te consumeren dan we nu doen. De switch naar biologisch dan ook een goede stap kunnen zijn.” Om het eenvoudig te zeggen: biologische zuivel en biologisch vlees zijn voedzamer omdat ze ons lichaam meer belangrijke nutriënten per 100 gram bieden.

Minder jodium
Als gevolg van verschillende opvattingen over de verrijking van het veevoer, blijkt biologische melk 74% minder jodium en iets minder selenium te bevatten dan gangbare. Het is gebruikelijk dat veevoer, zowel voor biologisch als gangbaar gehouden dieren, wordt verrijkt met jodium. Recent heeft de EFSA een voorstel gedaan om dit te verminderen van 5 naar 2 mg jodium per kilo voer, om overmatige inname van jodium te voorkomen.

Onderzoeker Gillian Butler zegt hierover: “De grens tussen te weinig jodium-inname (<140 µg/dag in de Britse richtlijn) en teveel (> 500 µg/dag) is maar klein. In landen waar zout verrijkt is met jodium, verhoogt melk met een hoog jodiumgehalte het risico op een te grote jodium-inname.” In landen waar dit niet zo is, zoals in Groot-Brittannië, is melk een belangrijke bron van jodium. Een halve liter biologische melk voorziet dan in 53% van de dagelijkse inname, terwijl gewone melk 88% hiervan levert. Dit kan met name problemen opleveren bij zwangere vrouwen, die meer jodium nodig hebben voor een gezonde ontwikkeling van het kind.

Fotocredits: Glass of milk, Health Gauge
Dit artikel afdrukken