1 min
Lezer en commentator Henric van der Krogt stelde ons een vraag. Wellicht kan Foodlog hem beantwoorden: hoe besluiten NGO's tot het agenderen van hun onderwerpen?
Geert van Istendaels Huizingalezing (over het ondemocratisch gehalte van Europa) en de anti-plofkipcampagne van Wakker Dier zijn aanleiding tot de vraag welke acties we echt op de agenda willen zetten en hoe we daarover kunnen beslissen.
De anti-plofkipactie van Wakker Dier heeft grote invloed op de Nederlandse kippenhouderij. Mogelijk zelfs een negatieve, nu de welzijnskip Nederland dreigt te verlaten.
Wie bepaalt zulke acties en weten we als samenleving zeker dat we ze willen? Foodloglezer en -commentator Henric van der Krogt schreef ons het volgende:
Naar aanleiding van de campagne van Wakker Dier afgelopen zomer tegen de plofkip, zit ik met een vraag. Hebben dergelijke zgn. Non-Gouvernementele Organisaties een lijstje van zaken die aan de beurt komen? En wie beslist dan wanneer wat aan de beurt is en wat op de lijst komt? Dit soort campagnes heeft vaak nogal wat effect, op alle betrokkenen. Hoe vaker een organisatie als Wakker Dier of Greenpeace campagne voert, hoe beter ze er ook in worden. Is er enige vorm van controle op zo'n organisatie, in de vorm van leden of andere organisaties? Ik heb niet de indruk dat het democratische organisaties zijn, namelijk. Nu is het heel gebruikelijk om commentaar te hebben op grote bedrijven, bij actie-gerichte organisaties als wakker dier (niet alleen die, er zijn er veel meer) is dat een stuk lastiger.
In zijn Huizinga-lezing maakte de Belgische socioloog Geert van Istendael zich zorgen over het effect dat grote bedrijven op de samenleving hebben. Ik geloof dat zijn punt direct met mijn vraag te maken heeft.
Henric van der Krogt teelt alstroemeria's in een kas in Noord-Holland
Fotocredits: Oxfam International.
Dit artikel afdrukken
Wie bepaalt zulke acties en weten we als samenleving zeker dat we ze willen? Foodloglezer en -commentator Henric van der Krogt schreef ons het volgende:
Naar aanleiding van de campagne van Wakker Dier afgelopen zomer tegen de plofkip, zit ik met een vraag. Hebben dergelijke zgn. Non-Gouvernementele Organisaties een lijstje van zaken die aan de beurt komen? En wie beslist dan wanneer wat aan de beurt is en wat op de lijst komt? Dit soort campagnes heeft vaak nogal wat effect, op alle betrokkenen. Hoe vaker een organisatie als Wakker Dier of Greenpeace campagne voert, hoe beter ze er ook in worden. Is er enige vorm van controle op zo'n organisatie, in de vorm van leden of andere organisaties? Ik heb niet de indruk dat het democratische organisaties zijn, namelijk. Nu is het heel gebruikelijk om commentaar te hebben op grote bedrijven, bij actie-gerichte organisaties als wakker dier (niet alleen die, er zijn er veel meer) is dat een stuk lastiger.
In zijn Huizinga-lezing maakte de Belgische socioloog Geert van Istendael zich zorgen over het effect dat grote bedrijven op de samenleving hebben. Ik geloof dat zijn punt direct met mijn vraag te maken heeft.
Henric van der Krogt teelt alstroemeria's in een kas in Noord-Holland
Fotocredits: Oxfam International.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 29 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 29 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@Thijmen #8. Volgens mij valt het wel mee met het draagvlak voor het afschaffen van de plofkip. Er is een heel groot deel van de consumenten die het weinig uitmaakt hoeveel ruimte de kip heeft en hoe oud hij wordt, als het maar goedkoop is. Wakker dier zorgt juist voor draagvlak, maar de manier waarop zij het publiek informeert vind ik wat beperkt. Op deze manier kan een kleine minderheid zijn zin doordrijven, omdat de meerderheid niet geïnteresseerd is. Op die manier zijn we ook van de gloeilamp afgekomen, want je denkt toch niet dat daar ook al heel lang een breed draagvlak voor was....
“Schets geen horizon zolang de weg er naartoe niet geplaveid is.”
Een waar woord, lijkt me.
Nu de politiek nog, zegt "NGO"LTO-Maat:
""
Volgens voorzitter Daan van Doorn van het Verbond van Den Bosch is de discussie over megastallen over enkele jaren wel voorbij: de Nederlandse vleessector is dan zo duurzaam dat het geen issue meer zal zijn. Maat waarschuwt voor dit optimisme. “Schets geen horizon zolang de weg er naartoe niet geplaveid is.”
Maat hoopt in 2013 meer leiderschap te zien bij politici. “Nu zie ik leiderschap bij werkgeversorganisaties en belangengroepen, maar echt onvoldoende bij de politiek.
""
http://www.boerderij.nl/Home/Nieuws/2013/1/LTO-Nederland-2013-jaar-van-verandering-1137761W/
Vraagje: En dat mag mevrouw Dijksma nu ineens gaan oplossen?
Wat hebben die generaties CDA-landbouwministers dan gedaan?
Het afschaffen van de plofkip valt niet alleen te herleiden uit de campagne van Wakker Dier. Er was denk ik al heel erg lang veel draagvlak om dit te veranderen. Zonder draagvlak binnen de overheden/samenleving zal er sowieso niets veranderen. Dit gaat op voor alle 'actie-thema's' die NGO's agenderen lijkt mij.
Mij maakt het dan ook niet zoveel uit hoe de organisatie structuren van NGO's er uit zien.
Ik dook eens in het jaarverslag van Wakker Dier. Transparant zijn ze !
Een beleidsdag met personeel en bestuur wordt gebruikt om de directeur mee te geven wat het komende jaar aan actiepunten komen. Ik zie geen enkele vorm van overleg met de achterban daarover.
De evaluatie van 2011 bevat ook de zelfevaluatie: Wakker Dier vindt het goed wat directeur en medewerkers hebben gedaan.....te lezen in het jaarverslag http://www.wakkerdier.nl/jaarverslag/jaarverslag-2011
Doelgroep tienermeisjes en donateurs (vooral hoger opgeleide vrouwen van boven de 35) wordt niet gevraagd wat op de agenda te zetten. Of lees ik het niet goed ?
We hebben nu gelukkig ook de bofkip. Hoop dat dat het woord van 2013 wordt.