1 min
Nieuw onderzoek laat zien dat het deel van de hersenen dat we gebruiken voor leren, geheugen en mentale gezondheid kleiner is bij mensen die ongezond eten.
Australische onderzoekers hebben aangetoond dat mensen die een ongezond eetpatroon volgen een kleinere hippocampus hebben. De hippocampus is het gedeelte van de hersenen dat van belang is bij leerprocessen, het geheugen en de mentale gezondheid.
“Dit is het eerste onderzoek bij mensen dat het effect van ongezonde voeding op de mentale gezondheid aantoont”, zegt professor Felice Jacka op MedicalNewsToday.
MRI-scan
Wetenschappers van de Deakin University en de Australian National University onderzochten de grootte van de hippocampussen (de linker en rechter) met MRI-scans. Dit deden zij tweemaal bij 255 Australische mannen die tussen de 60 en 64 jaar oud waren. Tevens registreerden ze wat de proefpersonen aten. Hun analyse hield rekening met factoren die van invloed konden zijn op de grootte van de hippocampus, zoals geslacht, lichamelijke activiteit en roken.
Geen directe invloed
Bij de proefpersonen die meer ongezond voedsel aten, zoals hartige snacks, bewerkt vlees en frisdranken, bleek de linker hippocampus kleiner. Bij volwassenen die meer voedzame voedingsmiddelen aten, zoals groenten, fruit en vis, was de linker hippocampus juist groter. Effect op de rechter hippocampus zagen de onderzoekers niet.
Deelverklaring
Volgens hoofdonderzoeker Jacka werpt de studie licht op een belangrijke schakel in de werking van onze hersenen: “Veel onderzoek naar de relatie tussen voeding en mentale gezondheid bij mensen was gericht op depressie, angst en dementie. Daaruit bleek al dat voeding inderdaad van invloed is. Ons onderzoek verklaart deels het achterliggende mechanisme. Minder goede voeding kan dus zorgen voor cognitieve achteruitgang zoals bij dementie, en voor psychische stoornissen zoals depressie en angst bij ouderen. Maar aangezien de hippocampus een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling, benadrukt het onderzoek het belang van goede voeding voor alle leeftijden.”
Hoeveel IQ een leven vol junkfood uiteindelijk scheelt, weten we echter nog steeds niet.
Het onderzoek verscheen deze week in het tijdschrift BMC Medicine.
Fotocredits: schaalmodel van de hersenen, Franklin Heijnen.
Dit artikel afdrukken
“Dit is het eerste onderzoek bij mensen dat het effect van ongezonde voeding op de mentale gezondheid aantoont”, zegt professor Felice Jacka op MedicalNewsToday.
MRI-scan
Wetenschappers van de Deakin University en de Australian National University onderzochten de grootte van de hippocampussen (de linker en rechter) met MRI-scans. Dit deden zij tweemaal bij 255 Australische mannen die tussen de 60 en 64 jaar oud waren. Tevens registreerden ze wat de proefpersonen aten. Hun analyse hield rekening met factoren die van invloed konden zijn op de grootte van de hippocampus, zoals geslacht, lichamelijke activiteit en roken.
Geen directe invloed
Bij de proefpersonen die meer ongezond voedsel aten, zoals hartige snacks, bewerkt vlees en frisdranken, bleek de linker hippocampus kleiner. Bij volwassenen die meer voedzame voedingsmiddelen aten, zoals groenten, fruit en vis, was de linker hippocampus juist groter. Effect op de rechter hippocampus zagen de onderzoekers niet.
Bij volwassenen die meer voedzame voedingsmiddelen aten, zoals groenten, fruit en vis, was de linker hippocampus juist groter.De voeding die de proefpersonen tijdens de looptijd van de studie (4 jaar) aten, leek geen effect te hebben op het krimpen van de hippocampus. De krimp die de scans lieten zien, is een normaal verschijnsel bij mensen van deze leeftijd. Ongezonde voeding heeft dus waarschijnlijk geen direct effect, maar leidt op de lange termijn mogelijk wel tot de geconstateerde verschillen.
Deelverklaring
Volgens hoofdonderzoeker Jacka werpt de studie licht op een belangrijke schakel in de werking van onze hersenen: “Veel onderzoek naar de relatie tussen voeding en mentale gezondheid bij mensen was gericht op depressie, angst en dementie. Daaruit bleek al dat voeding inderdaad van invloed is. Ons onderzoek verklaart deels het achterliggende mechanisme. Minder goede voeding kan dus zorgen voor cognitieve achteruitgang zoals bij dementie, en voor psychische stoornissen zoals depressie en angst bij ouderen. Maar aangezien de hippocampus een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling, benadrukt het onderzoek het belang van goede voeding voor alle leeftijden.”
Hoeveel IQ een leven vol junkfood uiteindelijk scheelt, weten we echter nog steeds niet.
Het onderzoek verscheen deze week in het tijdschrift BMC Medicine.
Fotocredits: schaalmodel van de hersenen, Franklin Heijnen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dank Harry voor je toelichting. Bij een volgend bezoek aan Zeeuws Vlaanderen zal ik wat foto's maken.
Wellicht niet helemaal duidelijk in mijn relaas, maar het gaat hier ook om verschillende soorten. De soort met hoog suikergehalte in de steel heeft nauwelijks of geen aar. De aar-dragers zijn ook verschillend: rood zwart en wit in elk geval, maar ook verschillende hoogtes. Dat had te maken met de zaaitijd. Weekje vroeger of later maakt in het Nl klimaat een wereld van verschil.
Wat alle veredelde rassen van hem gemeen hebben is een hoge koude-tolerantie en een gewenning aan langere dagen in de zomer.
Ik kom er tzt op terug. Normaals dank!
Mark 23, sorry voor de vertraagde reactie. Het is lente hier op het zuidelijk halfrond, planttijd, dus razend druk voor de zaadhandel.
Er valt enorm veel te vertellen over sorghum. Sorghum bicolor is een enorm variabele soort met gigantisch veel verschillende typen van over de hele wereld, aangepast aan heel verschillende milieus. En daarbij zijn er nog een aantal andere Sorghum spp die vaak in meer of mindere mate met S. bicolor kunnen kruisen en dus nog meer variatie veroorzaken. Om die redenen is het moeilijk veel zinnigs te zeggen over dit specifieke geval, zonder op z'n minst een foto, of liever nog wat plantmateriaal gezien te hebben. Maar een paar opmerkingen kan ik wel wagen.
Ten eerste: daglengtegevoeligheid. Wanneer dit samengaat met een relatieve koude-tolerantie (denk eraan dat sorghum van huis uit van heel erg warm weer houdt, vandaar relatief) wijst dat op een oorsprong in de tropische hooglanden, zoals Ethiopie bijvoorbeeld. Dat is wat vreemd, want de meeste gematigde sorghums komen uit de VS (waar ze meestal "milo" genoemd worden). Deze zijn ongevoelig voor daglengte. Milos worden erg vaak voor kuilvoer gebruikt, en er zijn heel veel verschillende types hybriden op de markt voor dit doel. Maar er zijn graan-milos ook.
Dan 2e: het hoge stengel-suikergehalte. Zulke types worden in het jargon vaak "sorgo's" genoemd. Hier in zuidelijk Africa staan ze bekend als "imfe", en zijn erg geliefd als kauw-riet, als een soort zoete snack. Maar deze produceren vrij weinig zaad, dus die grote pluimen waar je het over hebt zijn ongewoon. Dat wijst ook weer op kruising. Ik noem dit speciaal, omdat kauw-riet veilig is voor menselijke consumptie. Maar erg veel andere sorghums bevatten het glucoside dhurrin, wat bij hydrolyse blauwzuur produceert. Hoogst giftig, een halve gram is al fataal voor een rund. Dus kijk uit als je stengelsap wilt gaan maken om drankjes te fabriceren. Zaad is wel veilig (bier, meel).
De opmerkingen over diepe wortels, droogtetolerantie en lage mestbehoefte zijn wel typisch voor alle sorghums.
Als je me wat foto's kunt sturen, liefst van de hele plant met volgroeide pluim, dan kan ik hier misschien nog wat aan toevoegen.
Het hangt ook af van het CO2 vastleggend vermogen van de bodem. Die wij met onze moderne landbouw (enorme blijvende mono-cultures) en grondontginning (drooglegging van veengronden of oerwoudkap bijv.) - met bijbehorend kunstmestgebruik - behoorlijk kapot maken. Compostering of gebruik (bijv. voor algenteelt) kan ook op verschillende manieren.
Een gevarieerde landbouw/natuur-productie omgeving met veel oog voor de bodem heeft ook gevolgen voor andere (directe en indirecte) zaken die samen hangen met het 'broeikaseffect' - de reden waarom we zo bezorgd zijn over CO2 toename. Zoals waterhuishouding en zonne-instraling. En kunstmestgebruik - dat negatief toevoegt aan de natuurlijke cyclus... net zoals veel andere minerale bronnen die gebruikt worden.
Hierbij is juiste aanbouw, bemesting en bodembeheer - en gebruik van innovatieve (denk bijv. aan algenbemesting tegen droogte - en emissies van de bodem)/ hele oude methode's - denkbaar.
Maar goed... eigenlijk hadden we het hier over voeding(-problematiek). Amarant-soorten (en algen/wieren) verdienen veel meer aandacht dan nu - en kunnen misschien wel één oplossing betekenen voor de wereldwijd voorkomende nutriëntentekorten (ook bij veel vee - bijv. eendenkroes is een geweldige voedingsmogelijkheid). Het C-4 aspect zal nader bestudeerd moeten worden om een afgewogen oordeel hierover te vormen. Verbranding van de planten na de oogst lijkt me zeker geen goede methode.
Hoeveelheid CO2 die een plant kan binden is niet relevant als de plant daarna wordt opgegeten, verbrand, gecomposteerd, of omgezet naar biobrandstof, want dan komt al die CO2 weer terug in de atmosfeer. Om een netto CO2 reductie te krijgen, moet je de plant min of meer permanent onttrekken aan de kringloop.
Verder maakt het ook niet uit of dat gebeurt met 3 of 4 moleculen per cyclus. Het gaat uiteindelijk om de totale hoeveelheid CO2 (per oppervlak, water, meststoffen, mineralen, etc..)
Dank Frank! De boer in kwestie gaf me een lijstje met voordelen van Sorghum die overeen komen met jouw lijstje voor amarant. Grappig genoeg: zeer diepe worteling, kan op zeer droge grond, weinig (50% tov maïs) voeding nodig, tot 25% suiker in de stengel, grote 'trossen' dus hoge opbrengsten per hectare en vinkt vrij veel goede-voeding-vakjes aan.
Ik krijg de indruk dat beide gewassen ook voor de Nederlandse akkerbouw interessant kunnen zijn.
De vraag aan mij was: kun je helpen met de vermarkting? Ik ga proberen om met de oogst van dit jaar (eind oktober van het land in de kleuren rood, wit en zwart) te experimenteren op smaak in respectievelijk bier, brood, koekjes, rum en veevoer. Als er een akkerbouwer in Nederland is die amarant teelt, zou die mee kunnen?