1 min
Sinds begin dit jaar kunnen mensen met overgewicht afvallen op kosten van de zorgverzekering. In het kader van het Nationaal Preventieakkoord kwam maar liefst €6,5 miljoen beschikbaar voor de tweejarige Gecombineerde Leefstijlinterventie (GLI). Dat leek heel wat, maar op de 5 miljoen Nederlanders die in potentie voor de GLI in aanmerking kwamen, zouden er maar 8.000 geholpen kunnen worden, leerde een eenvoudig rekensommetje.
Driekwart jaar later blijkt het in de praktijk nog droever gesteld. Er zijn te weinig leefstijlcoaches. Contracten met zorgverzekeraars komen moeizaam tot stand. Declaraties worden laat vergoed en zorgverzekeraars betalen lang niet altijd het maximale tarief, aldus de NRC. Ook blijkt zowel bij artsen als bij patiënten de GLI onbekend te zijn. "Artsen denken vaak dat ze maar één of twee patiënten mogen doorverwijzen", zegt huisarts Tamara de Weijer. "Ook vinden veel huisartsen dat preventie niet hun taak is en zijn ze bang dat er te veel op hun bordje komt."
De Weijer maakt zich al jaren sterk voor preventie en leefstijl als medicijn. Een gezonde leefstijl en afvallen kunnen voorkomen dat mensen diabetes 2 of andere aan overgewicht gerelateerde ziektes krijgen. Toch blijkt de GLI, ook bij mensen die willen afvallen, een grote onbekende. De Weijer: "Ik heb nooit iemand op het spreekuur naar de GLI horen vragen.” Ook uit de 4 portretten in de NRC van mensen met overgewicht, blijkt de grote onbekendheid: niet één van hen maakt gebruik van de gratis leefstijlhulp.
Driekwart jaar later blijkt het in de praktijk nog droever gesteld. Er zijn te weinig leefstijlcoaches. Contracten met zorgverzekeraars komen moeizaam tot stand. Declaraties worden laat vergoed en zorgverzekeraars betalen lang niet altijd het maximale tarief, aldus de NRC. Ook blijkt zowel bij artsen als bij patiënten de GLI onbekend te zijn. "Artsen denken vaak dat ze maar één of twee patiënten mogen doorverwijzen", zegt huisarts Tamara de Weijer. "Ook vinden veel huisartsen dat preventie niet hun taak is en zijn ze bang dat er te veel op hun bordje komt."
De Weijer maakt zich al jaren sterk voor preventie en leefstijl als medicijn. Een gezonde leefstijl en afvallen kunnen voorkomen dat mensen diabetes 2 of andere aan overgewicht gerelateerde ziektes krijgen. Toch blijkt de GLI, ook bij mensen die willen afvallen, een grote onbekende. De Weijer: "Ik heb nooit iemand op het spreekuur naar de GLI horen vragen.” Ook uit de 4 portretten in de NRC van mensen met overgewicht, blijkt de grote onbekendheid: niet één van hen maakt gebruik van de gratis leefstijlhulp.
Ik wil toch voor enig begrip pleiten voor de huisarts aan de hand van 2 punten:
1. Artsen hebben ervaring met leefstijltrajecten
In tegenstelling tot het sentiment van het artikel zijn artsen al decennia betrokken bij leefstijltrajecten, aangezien gemeentes regelmatig gezondheid en kwaliteit van leven in wijken verhogen. Ze doen dat niet zonder 'experts' te raadplegen. Het is ook niet ongewoon dat een psycholoog en en dietist worden geraadpleegd. Daarbij is er natuurlijk gekeken naar voedings- en beweegadvies, sportprogramma's, beter aanbod, etc. Het leidt eigenlijk altijd tot resultaat, maar nooit tot blijvende resultaten en doorgaans meer agressie naar de huisarts, omdat hij geen medicatie voorschrijft, vooral in de grote steden. Op basis van hun ervaringen is er dus geen reden tot enthousiasme.
2. Er is in Nederland alleen observationeel bewijs
Het tweede probleem is dat diegenen die de GLI promoten, nogal spaarzaam zijn als het gaan om bewijs. De aanvaardde programma's van de GLI zijn namelijk ALLEMAAL observationeel van aard, van lage kwaliteit dus. De gerandomiseerde experimenten daarentegen die van buitenlandse afkomst zijn, laten echter zien dat leefstijltrajecten niet tot duurzame gedragsverandering leiden en in veel gevallen tot niet-significante primaire uitkomsten. Het Look AHEAD-onderzoek dat toch vooral wordt gepromoot als een van de meest succesvolle experimenten is gestaakt vanwege gebrek aan relevantie op de primaire en zelfs secundaire uitkomsten. Alleen retrospectieve analyses wijzen op succesjes, maar dat is nogal biasgevoelig en zou daarom ingezet moeten worden als een hypothese die getoetst moet worden in plaats een onderbouwing van overoptimistisch beleid.
Op basis van mijn 2 punten, zou ik vooral willen pleiten voor het bevriezen van het GLI-traject en het geld dat nog in de pot zit aanwenden voor fatsoenlijk (bioecologisch) onderzoek, want we zitten nu in een vicieuze cirkel, waarin men vooral energie steekt in verwijten en propaganda.
#1, Arnold, je uit zware beschuldigingen aan het adres van iemand die ik heb leren kennen als zeer gedreven voor het belang van patiënten.
Jou heb ik leren kennen als iemand die voortdurend vertelt dat hij kennis heeft, maar die nooit expliciet maakt.
Allemaal best.
Maar het is een beetje boel flauwekul om Tamara de Weijer te beschuldigen van zakelijke belangen. Al helemaal - zoals Jan Peter terecht aangeeft - omdat jij hier voortdurend je aardappels loopt te verkopen. Niet netjes.
Jan Peter van Doorn heb een bord heerlijke gezonde piepers verorberd en dacht waarom reageert jij zo als je dat doet? Wat mist jij aan informatie?
Als een arts weet de gezondheid begint bij gezonde voeding. Informatie krijgt dat 85% ons overkomt aan ziek en zeer tot chronische aandoeningen aan toe voedsel gerelateerd zijn (wetenschappelijk onderzoek). De onbalans aan voedingstoffen en sommige essentiële voedingstoffen niet meer aanwezig zijn in ons voedsel. En dien ten gevolgen onze organen in stress raken en hun functie niet meer naar behoren kunnen vervullen. Dat tot ziekten en aandoeningen, lichamelijk en geestelijk aan toe veroorzaken. Waarom dan geen reactie?
Als ik als arts de gezondheid van mijn patiënten de hoogste prioriteit zou geven wilde ik dat weten.
En stelde alles in het werk om het te weten te komen en te kijken wat ik voor mijn patiënten in deze kan betekenen.
Wij als voedselproducenten nemen deze insteek wel erg serieus en werken inhoudelijk daaraan.
Ons motto is voedselproductie is een sociale bezigheid en willen in positieve zin iets voor de consumenten gezondheid betekenen. En kunnen dat heel begrijpelijk met de consument communiceren.
Waarom mogen artsen daar anders in staan, omdat ze verdienen aan ziek en zeer? Verdienen aan medicatie uitschrijven? Als je dan weet dat medicijnen je niet beter en gezonder maken maar de gevolgen van wegpoetsen. Nee medicijnen maken je niet beter gezonde voeding wel en dat zonder schadelijke bijwerking.
Weet je medici zien hetgeen ons overkomt als de oorzaak, niet is minder waar het is een gevolg en daar zou op geacteerd moeten worden.
Onze productie kosten zijn door allerlei extra acties ook hoger, wij nemen dat risico vanuit een visie, mag ik werken aan de continuïteit van onze onderneming? Als ik rijk wilde worden was ik geen voedselproducent geworden.
Jan Peter #5 Als wie dan ook maar iets inhoudelijks over ons product of onze zienswijze zou communiceren zouden wij, omdat we ons voedselproduct positief verder willen verbeteren, er als de kippen bij zijn.
Ga er maar vanuit dat ik indertijd inhoudelijk op haar inbreng heb gereageerd. Kun jij me een aanvaardbare reden geven waarom ze, en hun organisatie, helemaal niet gereageerd hebben?
Wij maken veel vaker mee, dat instanties, als onze onderbouwde menig van reverenties voorzien afwijkt van de geboden teksten, helemaal niet reageren, en het zijn soms niet de minsten, door velen gerespecteerd.
"Kan me niet voorstellen dat een arts van haar deskundigheid niet snapt dat gezondheid begint met gezonde voeding, al van jongs af aan"
Arnold hoe kom je hier nou bij? Dit is echt wel vreemd.
En dit, business is leading #1 , is ook raar voor iemand die voortdurend zijn eigen business zit te promoten.