Het is dus een feit: 'het' zit erin. En niet alleen in veevoer (mais), maar ook in een gemaks-zelf-kook-graan bij uitstek: rijst. Verwerkt in producten (oliën, koekjes, zoutjes, bind- en vulmiddel in sauzen en K&K-maaltijden), is het gentech-graan niet meer te achterhalen. Wie weet hoeveel daar al in zit mag het dus zeggen.
Conclusie: voor of tegen zijn is een volstrekt achterhaalde fase in de discussie. Dan hadden de tegenstanders en hun regeringen (de over dit onderwerp immer wijfelende Europese landen) nl. maar eerder een standpunt moeten innemen en besluiten wat ze ermee wilden.
Een beetje onbeschaamd neergezet: terwijl wij nog keuvelen over de voors of tegens (en dat is een lange lijst aan twee kanten) en niet tot duidelijke én uitvoerbare wetgeving komen, hebben we de VS met hun voorsprong en de daaruit resulterende economische werkelijkheid al lang voor ons laten beslissen.
Als je je dat niet wilt realiseren, ben je een Don Quichotte. Sympathiek, principieel maar vechtend tegen een bij voorbaat zinloze zaak. Met andere woorden: verkeerde discussie en strategie van de tegenstanders. De vraag is niet of we gentech willen, maar hoe.
Wie valt hier een verwijt te maken? Waarschijnlijk de overheid die niet bij machte is - of het lef en de kennis mist? - een duidelijk gentech besluit te nemen en van daaruit een helder wettelijk kader te definiëren. In zo'n omgeving hebben ondernemingen vrij spel en winnen de goedkoopste. De Amerikaanse dus, want gentech biedt een kostenvoordeel in de productie. Daar gaan we nu eenmaal voor als consumenten.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Frans, dat is nou precies wat ik bedoel!
Nou Wouter, die tomaten lijken zelf mij science fiction ;-)
Ik doel vooral op biodiversiteit. Gentech verarmt die mogelijk in hoog tempo met als gevolg dat onze immer veranderende natuur op een bepaald moment met te weinig genetische diversiteit zit om zich mooi en geleideljk te kunnen aanpassen. De wetenschappelijk optimist zal misschien zeggen dat we dat ook kunnen regelen. Ik ben een beetje zwartgalliger, op goede wiskundige gronden: het aantal (onbekende) parameters is te groot en het probleem dus per definitie onbeheersbaar
Beheerst gebruik van gentech is wat mij betreft heel positief: ik ben er zelf een voorbeeld van. In de natuur had ik allang terug in de recycling gemoeten.
Die keuze voor al dan niet gentech wordt alleen steeds moeilijker, omdat genetisch gemanipuleerde mais en soja momenteel op allerlei niveaus aan het doorsijpelen is in onze voeding, b.v. als veevoer en als emulgatoren.
"Het is heel goed denkbaar dat we onze leefomgeving er zo ingrijpend mee veranderen, dat die zo kwestbaar wordt dat we er niet meer in kunnen overleven."
Mensenetende tomaten? Het is denkbaar, maar hoe waarschijnlijk is het? En is het gevaar van bijvoorbeeld een nieuwe pandemie niet groter en reden genoeg om onze kennis op genetisch vlak verder uit te breiden? Consumenten zouden voorlopig wel de keuze moeten krijgen voor wel of geen gentechvoedsel.
Het saldo van gentech valt in mijn persoonlijke oordeel - als ik de na- van de voordelen aftrek - negatief uit. Dit zelfs ondanks het feit dat uitgerekend ikzelf dankzij gentech kan functioneren (ik gebruik tnf-alfaremmers, een gemodificeerd eiwit dat een probaat middel blijkt tegen agressieve reuma-vormen; niets anders werkt bij mij).
Waarom toch tegen? Omdat ik vermoed dat gentech in handen van de individueel slimme, maar collectief onhandige diersoort 'mens' tot flinke ongelukken voor onszelf kan leiden. Het is heel goed denkbaar dat we onze leefomgeving er zo ingrijpend mee veranderen, dat die zo kwestbaar wordt dat we er niet meer in kunnen overleven.
Maar ...... omdat we nu eenmaal toch mensen zijn en er een groep al met de bal vandoor is, is dat een alleen maar prinicpieel standpunt. De vraag is wel degelijk hoe we bij kunnen blijven en het gebruik moeten reguleren. 'Nee' tegen gentech is in de praktijk geen optie meer. Netzomin als het afschaffen van auto's of andere individuele vormen van transport. Bovendien: het heeft óók voordelen ;-)
Om het nog anders te zeggen: zwart/wit-keuzes zijn mooi van achter je bureau, maar de werkelijkheid is weerbarstiger.
Kijk dus liever naar regulatie en bouw zelf kennis op, dan heb je een gesprek en invloed. Zoniet, dan gaat alles door in het halfschemer omdat niemand meer weet waar hij aan toe is.