Broccoli
"I hate that stuff", zei George Bush I. Velen zeiden het hem na. Nu moet uitgerekend broccoli echt lekker worden gecampaigned. In Nederland pakte Food Guerilla de campagne op.
CAMPAIGN COMMERCIAL from Boomerang Motion on Vimeo.
Nieuwe saus
Remia maakt weer eens wat anders en wil dat natuurlijk wel verkopen. Hoe maak je van niets nieuws maar alleen iets anders, tóch iets wat mensen willen kopen? Wees eens een eerlijk: moest je glimlachen of niet?
"Wanna act like a man, eat like a man." Nieuwe sauzen van Remia. Het motief achter de video is duidelijk (gewoon verkopen) en helemaal zelf betaald en zelf naar de markt gebracht via onder meer deze viraal:
BD boerderij
De Zonnehoeve zoekt geld voor een biodynamisch kringloopboerderij. De jonge Ethiopische-Nederlandse boer Tekà Kappers zette met zijn collega's het initiatief op doorgaan.nl om dat ze hun eigen melk willen gaan verkopen. Nu wordt die vermengd met melk van allemaal andere biologische boeren. Via doorgaan.nl wordt De Zonnehoeve geholpen om via crowdfunding geld bij elkaar te halen voor een eigen melkfabriekje. Daar helpt het professionele communicatie en PR-bureau Coebergh bij. Maar wat moet zo'n lief, leuk en aardig bedrijf bij zo'n bureau. Kan dat wel? Gaat dat straks niet helemaal fout als ze de smaak van het professioneel geld bij elkaar halen eenmaal te pakken hebben?
Tekà kun je liken én crowdfunden door naar doorgaan.nl te gaan.
Gewoon écht
Echt en fake. Hoe hou je het nog uit elkaar. Gaat het echt ergens over of is het gewoon mode waar mensen handig geld aan verdienen? Uiteraard moeten al die campagnes ergens van betaald worden.
Vandaar de vraag: welke campagne vind je écht gewoon 'no shit'? En waarom?
Fotocredits: still, viral Remia
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het Remia filmpje kan ik niet zien, staat op 'prive'.
Nr 1 vind k grappig, maar zal mij niet aanzetten tot het eten van nog meer broccoli dan ik nu al doe.
3: ambivalent. Leuk van die jonge, enthousiaste mensen, maar ze mogen dat enthousiasme wel wat meer uitstralen. Of is het juist dat clou dat de koe het enthousiasme uitstraalt?
Over het effect van reclame: Ik ben dus 1 van die mensen die inderdaad min of meer uit principe, geen A-merken koopt. Om te beginnen koop ik vrijwel geen pakjes en zakjes, maar ook in de non-food zul je mij vrijwel niet (zeg nooit nooit) betrappen op A-merk consumerisme.
#14 Huib, voor fritesaardappelen heb je gelijk. Snap ik. Daar zijn verschillende kwaliteiten frieten van belang en van toepassing. Voor wasmiddelen geldt dat veel minder. Procter en Gamble bijvoorbeeld levert Ariel maar ook Dreft, Dash en Zest.
Buiten de vele andere dingen die ze verkopen, "de Fast Moving Consumer Goods".
Ik vewonder me erover dat de consument steeds meer moet gaan betalen voor dit soort producten. In mijn jeugd kreeg je nog aspirine via de huisarts, zonder bijbetaling. Medicijnen waren alleen via de apotheek verkrijgbaar. Nu zitten zelfs drie(3) drogisterijen in één klein winkelcentrum. En mensen blijven die enorm dure (merk)producten kopen. Bijna 10 gulden voor een tube tandpasta of een flesje shampoo. En dan veranderen ze voor de zoveelste keer de etiketten met "nu vernieuwd" of "nu met arganoil" en verbeterd met ......., toegevoegde fluor, nou vul het zelf maar in. Ze verzinnen van alles om de prijs op te kunnen drijven en natuurlijk zullen de producten ook wel verbeterd zijn, maar of je daar nu altijd de vraagprijs voor moet betalen? Wat is de echte meerwaarde geworden ten opzichte van het eerdere zelfde product dan precies? Ik blijf me daar over verwonderen. Ik kan een gewoon stukje zeep al bijna nergens meer kopen. Daar is geen ruime keuze meer in.
"Procter and Gamble zijn sinds 1895 dagelijks verhandelbaar op de continuemarkt van de Dow Jones Industrial Average. Het bedrijf is voor het eerst dividenden gaan uitbetalen sinds 1954 en sindsdien neemt het dividend gemiddeld per jaar 10% toe". Lees ik dan via de bron wikipedia. Waarom moeten bedrijven ieder jaar steeds meer en meer winst maken. Wanneer gaan de prijzen nou eens omlaag in plaats van omhoog? Nooit meer. Tenzij de consumenten eens wakker zouden zijn en kritischer kunnen kijken naar de producten die ze kopen en de prijs die ze ervoor betalen. Het interesseert ze waarschijnlijk helemaal niet. Waar maak ik me toch druk over krijg ik vaker te horen. Dus verwonder ik me in stilte over de consumenten die zich dingen laten aansmeren door de multinationals met hun reclame. Dingen die ze eigenlijk helemaal niet nodig hebben. Ik hoef mijn haar echt niet iedere dag te wassen. Dat kan ook best om de dag of 2 dagen. Noem maar een zijstraat. Ik ben de vreemde eend in de bijt die de etiketten wel leest. Ik vraag me wel af of ik het sausje zelf kan maken. En ik ken ook andere manieren om mijn haar zijdezacht te krijgen ;-)
Anja, "Omdat ik al wist dat producenten/fabrikanten zowel de huismerken als de A-merken produceren, hetzelfde product alleen met een andere verpakking verkopen. "
Wat ik weet van fritesaardappelen: daar zijn verschillende kwaliteiten in. Dat heeft o.a. met de bakkleur te maken. En ook met de maat. 20 jaar terug werden aardappels bij de boeren opgeladen en gesorteerd bij een sorteerbedrijf. De juiste maat (boven 50 mm doorsnee) ging naar de fabriek. 40 - 50 ging in de kleinverpakking, de rest was veevoer (incl uitgesorteerde bijv halve aardappels).
Tegenwoordig gaat alles naar de fabriek. Kluiten en loof worden mechanisch verwijdert. De rest wordt in frieten gesneden. Ook de halve en de (gedeeltelijk) rotte. De frieten worden electronisch gelezen. Hierbij worden de bruine frietjes met luchtdruk verwijdert. Nu het bijzondere: van 1 partij kunnen door verschillende instellingen diverse kwaliteiten gemaakt worden. In de goedkope zitten bijv meer bruine stukjes en vooral veel meer korte frieten. Anderzijds kunnen van veel verschillende partijen toch uniform product gemaakt. Kortom: dat alles uit 1 fabriek komt zegt weinig over kwaliteitsverschillen.
Over Carglass: er is een aardige strijd op dat gebied. Naast Carglass heb je Autotaalglas en nog 1. Verzekeraars hebben geen bezwaar. Ruitreparatie is voor hen voordeliger dan vervanging van de hele ruit. Maar die reparatuers voeren blijkbaar een ruitreparatieoorlog.
CocaCola is interessant. CC en Pepsi voerden ook een keiharde oorlog. CC als gevestigde naam en Pepsi als "choice of a new generation". Hoewel, oorlog: iemand van CC zei over Pepsi: "als het er niet was geweest hadden wij het uit moeten vinden". Want door de rivaliteit kozen consumenten of voor Pepsi of voor CC. Gevolg: hun gezamenlijk marktaandeel ging van 40 naar 60%.
Kortom: zoiets als Beatles vs Rolling Stones, of Samson vs Rutte bij de 2e Kamerverkiezingen.
Reclames zijn als een flatgebouw: er zijn vele verdiepingen. Over Remia: de act van de oorlogsfilm trekt de aandacht. Maar ook: het leidt de aandacht af. Zodat klanten daar aan denken in de supermarkt en niet aan de vraag welke ingrediënten in de saus zitten. Of dat ze wellicht ook zelf een sausje zouden kunnen maken. Als gezegd wordt aangehaakt bij de bbq-rage. Verder natuurlijk dat A-merken hun geld waard zijn. Bovenop dat flatgebouw uiteraard de vlag van Remia.
#11 Huib, bedankt voor je uitleg. Erg verhelderend. Ik begrijp wel dat reclamemakers willen opvallen binnen de jungle van andere reclames. En ook de prijzen die ze in de wacht kunnen slepen. Cup-a-soup heeft inderdaad efficiënte reclame, mijn collega's drinken tijdens de lunch heel vaak een kop cup-a-soup. Ook staan er verschillende soorten standaard in de voorraadkast. Dat was een aantal jaren geleden nog niet het geval. Daar werkt de reclame prima.
A-merken koop ik echt zelden. Omdat ik al wist dat producenten/fabrikanten zowel de huismerken als de A-merken produceren, hetzelfde product alleen met een andere verpakking verkopen.
En dat geldt ook voor de zogenaamde gratis producten. Bijvoorbeeld "als je deze maand je sterretje in je autoruit laat repareren, krijg je gratis ruitenwissers van Bosch" van Carglass. Moet je er niet van staan te kijken dat je autoverzekering volgend jaar weer duurder wordt. Je krijgt namelijk helemaal niets gratis. Je betaalt het gewoon zelf op een of andere manier. Ik ben me daarvan bewust. En dat is ook zo bij andere aanbiedingen.
Of A-merken zoveel meerwaarde hebben betwijfel ik maar heeft met je behoefte te maken. Er zijn mensen die alleen Coca Cola drinken en geen ander merk lusten. Dat zeggen ze tenminste. Ze zijn bereid om de prijs van Cola Cola te betalen. Denk dat het ook met je portemonnee te maken heeft.
#11 Huib, bedankt voor je uitleg. Erg verhelderend. Ik begrijp wel dat reclamemakers willen opvallen binnen de jungle van andere reclames. En ook de prijzen die ze in de wacht kunnen slepen. Cup-a-soup heeft inderdaad efficiënte reclame, mijn collega's drinken tijdens de lunch heel vaak een kop cup-a-soup. Ook staan er verschillende soorten standaard in de voorraadkast. Dat was een aantal jaren geleden nog niet het geval. Daar werkt de reclame prima.
A-merken koop ik echt zelden. Omdat ik al wist dat producenten/fabrikanten zowel de huismerken als de A-merken produceren, hetzelfde product alleen met een andere verpakking verkopen.
En dat geldt ook voor de zogenaamde gratis producten. Bijvoorbeeld "als je deze maand je sterretje in je autoruit laat repareren, krijg je gratis ruitenwissers van Bosch" van Carglass. Moet je er niet van staan te kijken dat je autoverzekering volgend jaar weer duurder wordt. Je krijgt namelijk helemaal niets gratis. Je betaalt het gewoon zelf op een of andere manier. Ik ben me daarvan bewust. En dat is ook zo bij andere aanbiedingen.
Of A-merken zoveel meerwaarde hebben betwijfel ik maar heeft met je behoefte te maken. Er zijn mensen die alleen Coca Cola drinken en geen ander merk lusten. Dat zeggen ze tenminste. Ze zijn bereid om de prijs van Cola Cola te betalen. Denk dat het ook met je portemonnee te maken heeft.