In de week voor Kerst 2012 kwam Wendy van Esveld langs. We hadden een lang, breed en diep gesprek. Oordeel zelf of het haar is gelukt om een redelijk complete toekomstvisie in drie pagina's tekst te proppen. Ik was in ieder geval aangenaam verrast.
Het interview behandelt de kernonderwerpen van de toekomst: de verdeling van de buit in de wereld, fosfor als reproductiefactor voor leven en eten, veel meer en veel kleinere steden, wonen en eten op de plek waar je poept en plast tot one bedroom woningen en naar de hoeren en je vrienden aan de andere kant van de wereld in virtual 3D.
Hoeveel simpeler of praktischer moet het gemaakt worden om marketeers weg te krijgen uit de nepmarketing van duurzame-zus-en-zo naar een toekomst waarin we domweg heel anders moeten gaan leven?
Foto- en tekstcredits: interview: © MarketingTribune, foto: History of the Future, uitsnede, Brian Hammond
Op 10 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@Henk, waar het om gaat is dat de consument mbv het merk (pathetisch gezegd) zijn verhaal kan vertellen. Dat kan best met communicatie over de herkomst / de producent er achter, maar het dient wel relevant gemaakt naar de wereld van de consument. En dat kan op veel heel verschillende manieren.
Paul Polman (en zijn merken) zou in zijn queeste bv. meer het publiek kunnen betrekken die dan net als hij ontwetend over wat de beren op hun pad zullen gaan zijn, tòch op weg gaan. Dan zullen die duurzame oplossingen een bijproduct blijken; de echte beloning ligt in de transformatie naar eerbaarheid en echtheid. Storytelling in een nutshell.
Ik ben helemaal niet Bertolli. Ik denk dat er ruimte is voor producten met het merk Polman. Da's net zoiets als Porsche: veel mensen willen het, maar weinigen kopen het. In het geval van Unilever betekent dat - realiseer ik me als je dat vraagt - dat het bedrijf iets laat liggen. Iets heel groots.
Als ik dan alle producten en merken van Unilever bekijk, denk ik: daar valt nog wel wat te saneren.
Niels en Dick: Hoe Bertolli zijn jullie?
Ik pas in het hokje 'op zoek naar eerbare en echte mensen'. Beken meteen regelmatig iets heel fouts te eten en te doen - als ik duurzaamheidsmarketeers moet geloven tenminste. I'm only human, net zoals Polmans Unilever nu eenmaal posities heeft die niet zomaar af te bouwen zijn (zoals bijv. tav palmolie en dieetmargarine), maar dat hij ervoor gaat en harder dan bedrijven van vergelijkbare omvang voelt voor mij goed. Als mens - en zelfs als journalist- beken ik dat hier graag.
Dick, voor jou bestaat ook een marketinghokje, de doelgroep waar jij in past (ik plaag nu een beetje hè) heet Kritisch Genieten. En volgens het boekje benader je jou zo: "Geef veel informatie. Kom zo veel mogelijk met feiten over de kwaliteit van het product: over hoe het (verantwoord) geproduceerd wordt en wat dit betekent voor de kwaliteit van het product. Zorg ervoor dat de consument alles zou kunnen checken. Vraag ze waar het beter kan. Biedt ‘beleving’ op inhoudelijk, educatief niveau. Adverteren heeft niet zo veel zin, zorg dat je goed op Google vindbaar bent. Gebruik Twitter."