De kracht van Honig is dat ze “ezelbestendige” producten verkopen. Bij de bereiding thuis kan er vrijwel niks fout gaan en het smaakt altijd hetzelfde. Zou de tuinbouw ook niet meer moeten investeren in eigen “ezelbestendige producten”?
“Als ú het maar vreet”, zijn de laatste woorden van Martine Bijl in het nieuwe STER-spotje van HAK. Grappig bedoeld natuurlijk, maar een beetje minachting van de consument spreekt er ook wel uit. Ik ben ook benieuwd of het nog te eten zal zijn. Er wordt namelijk weer volop gebakkeleid over de contractprijzen voor industriegroenten heb ik begrepen. Met het mes van de supermarkten op de keel moet het allemaal nog goedkoper. Alle waar naar zijn geld denk ik dan onderhand.
Oost-Europese aardbeienprut
Sommige fabrikanten hebben er al iets op gevonden voor het geval ons eigen product te duur gevonden wordt. Je laat wat Oost-Europese aardbeienprut overkomen, vermengt het met wat Afrikaanse rietsuiker en plakt er dan de naam Brabants Genot op. Maakt niet uit, de consument weet het niet en als die het maar vreet is het goed.
Kraak noch smaak
Probleemloos Genieten is de nieuwe merkbelofte van de Nederlandse voedingstuinbouw, zoals onlangs gepresenteerd door GroentenFruit Bureau. Niks mis mee natuurlijk, dat willen we allemaal. Kom in de Kas maakt er meteen werk van door een samenwerking aan te gaan met meukkoning Honig. “De samenwerking is een goede match: de glastuinbouwers telen de verse groenten, Honig zorgt er vervolgens voor dat deze groenten van eigen bodem smaakvol op tafel komen te staan”, zo meldt het persbericht. Alsof groenten van zichzelf niet smaakvol genoeg zijn. Aan veel groenten zit inderdaad heel vaak kraak noch smaak. Daar is nog een wereld in te winnen.
Ideaal is de combinatie met Honig wel als je witlof wil eten, maar geen witlof wilt proeven. Of als je de kinderen spruitjes wil laten eten, zonder dat ze de typische spruitjessmaak leren kennen. Met Honig zie je de maaltijd probleemloos naar binnen schuiven en het is genieten als de pannen helemaal leeggegeten worden. Meuk of geen meuk, als ze het maar vreten.
De kracht van Honig is dat ze “ezelbestendige” producten verkopen. Bij de bereiding thuis kan er vrijwel niks fout gaan en het smaakt altijd hetzelfde. Zou de tuinbouw ook niet meer moeten investeren in eigen “ezelbestendige producten”?
Welke consument weet bijvoorbeeld nog hoe je zoiets simpels als gestoofde prei moet maken? Ga prei telen op watercultuur, waardoor je zandvrije prei kunt oogsten. Leg hem in het schap als “een pan gestoofde prei”, met een boodschappenlijstje erbij voor de overige benodigde ingrediënten. Heerlijk smullen zullen ze, dat is nog eens wat anders dan dat vreten.
bron: degroentenenfruit.nl
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Pierre Wind deed ooit eens een test op een lagere school. Verse tomatensoep, versus de Honig tomatensoep. De kinderen vonden de verse tomatensoep niet lekker. Smaakte niet als tomatensoep. De Honig variant werd beschouwd als referentie, van hoe tomatensoep hoort te smaken.
De verindustrialisering van de smaak van kinderen is geen kans meer. Het is realiteit geworden.
Waarom zou je verse-tomatensoep lekkerder MOETEN vinden? Dat is een elitair standpunt. En dus willekeurig. En is hydrocultuur noodzakelijk smakeloos?
@wouter van der land. Niet zozeer lekkerder, alswel beter. En daarmee bedoel ik dat de soep gemaakt is van veel verse tomaten (of zelfs smaakrijke Italiaanse pruimtomaten uit blik), en met verse kruiden (of gedroogde oregano) en wat prei en ui voor smaakondersteuning. Maar Honig tomatensoep of enig andere soep uit een pakje, pot, blik of kant-en-klaar pak basisoep zit stampvol chemische en andere onnavolgbare toevoegingen om er smaak, kleur, geur, binding en houdbaarheid aan te geven. Je mag het elitair vinden om van mening te zijn dat verse tomatensoep lekkerder is, in ieder geval is verse zelfgemaakt soep risicoloos wat de industrieele toevoegingen betreft. Katan en consorten kunnen wel zeggen dat al die toevoegingen geen kwaad kunnen, maar waarom zou je ze tot je nemen als het niet hoeft. Gemakt is heel erg betrekkelijk - je moet het breder zien. Nu veel mensen werkloos raken en minder te besteden krijgen, zouden ze er verstandig aan doen hun geld niet bij de indsutrie of Mc Donalds achter te laten maar zelf aan de slag te gaan in de keuken. Ze hebben immers meer tijd gekregen.
@Wouter van der land: het is geen kwestie van lekkerder vinden. Het is een kwestie van 2 productien die 'tomatensoep' heten, waarvan de pakjes variant wezenlijk afwijkt van de verse/echte variant. Kort door de bocht: Honig-tomatensoep smaakt niet als tomatensoep, maar wordt geprefereerd boven de echte tomatensoep.
Niets elitairs aan. Gewoon een constatering. Geen waardeoordeel.
Florine: "niet zozeer lekkerder, alswel beter"
Dat is wel een heeel subjectief oordeel. Het ging in die test om smaak, niet om "theoretisch filosfisch al dan niet correct eten".
de vraag is dus: "hoe laat ik dieetleerosofisch politiek verantwoorde tomatensoep smaken zoals die van honig"? Een beetje getalenteerde kok heeft daar geen moeite mee.