De Caring Farmers, een groep van 240 van de ruim 50.000 boeren die ons land nog telt, vragen de overheid om hulp. Daarom doen ze een beroep op informateur Mariëtte Hamer die het nieuwe kabinet moet gaan samenstellen.
Ze schrijven: Geef ons helderheid en perspectief: maak een plan waar wij als boeren over 10, 20 en 30 jaar aan moeten voldoen. En zorg dat dat een landbouw is die minimaal voldoet aan de Europese normen van lucht- en waterkwaliteit, milieu, biodiversiteit en gezondheid. Zorg dat dat een landbouw is waar we als boeren, en ook als gehele maatschappij, trots op zijn en die we kunnen overdragen aan volgende generaties. En zorg dat we dat als boeren niet alleen hoeven doen.
Het is tijd om te stoppen met landbouwgif, grote hoeveelheden kunstmest, ingrepen bij dieren, vervuiling van het milieu, het produceren van een mestoverschot en het exporteren van voedsel naar plekken waar geen honger heerst. Het betreft allemaal hele grote ingrepen voor boeren. En ja, dat vinden wij best spannend en we kunnen dat zeker niet alleen. Maar toch vragen wij erom.
Wat gebeurt er als je voedsel niet meer exporteert naar plekken waar geen honger is? Dat rekenden in het verleden al velen uit. Als ze daar niet zelf voedsel weten te verbouwen, dan komt er alsnog honger. De zorgzame boeren geven dan ook een boeiend argument: zulke export mag wel, maar breng het niet naar gebieden waar mensen zelfvoorzienend kunnen worden. De vraag is alleen hoe je die kunt onderscheiden van wel geëigende export.
Caring Farmers - EEN HARTENKREET AAN DE FORMATEUR - Caring Farmers
Ze schrijven: Geef ons helderheid en perspectief: maak een plan waar wij als boeren over 10, 20 en 30 jaar aan moeten voldoen. En zorg dat dat een landbouw is die minimaal voldoet aan de Europese normen van lucht- en waterkwaliteit, milieu, biodiversiteit en gezondheid. Zorg dat dat een landbouw is waar we als boeren, en ook als gehele maatschappij, trots op zijn en die we kunnen overdragen aan volgende generaties. En zorg dat we dat als boeren niet alleen hoeven doen.
Het is tijd om te stoppen met landbouwgif, grote hoeveelheden kunstmest, ingrepen bij dieren, vervuiling van het milieu, het produceren van een mestoverschot en het exporteren van voedsel naar plekken waar geen honger heerst. Het betreft allemaal hele grote ingrepen voor boeren. En ja, dat vinden wij best spannend en we kunnen dat zeker niet alleen. Maar toch vragen wij erom.
Wat gebeurt er als je voedsel niet meer exporteert naar plekken waar geen honger is? Dat rekenden in het verleden al velen uit. Als ze daar niet zelf voedsel weten te verbouwen, dan komt er alsnog honger. De zorgzame boeren geven dan ook een boeiend argument: zulke export mag wel, maar breng het niet naar gebieden waar mensen zelfvoorzienend kunnen worden. De vraag is alleen hoe je die kunt onderscheiden van wel geëigende export.
Ruud Zanders , (los van de spelfout) is dit een rare zin: “En op volop ruimte te geven aan nieuwe boeren zodat de boerenstand weer gaat groeien.”
Hoewel niet expliciet benoemd, leidt dit plan tot onherroepelijke krimp van de boerenstand. Immers op incidentele honger, kun je geen exportmodel realiseren. Het huidige exportmodel is door de ingenomen stelling de facto waardeloos, hoewel het duidelijk een voedingsbehoefte vervuld.
Dus de concrete vraag voor hoeveel boeren is in het Caring Farmers streek georiënteerde gedachtegoed ruimte?
Hoe ziet dit beoogde proces van krimp eruit?
En wanneer (tijd, omstandigheid) wordt zowel kwalitatief als kwantitatief het punt van beschikbare ruimte bereikt, dat middels de instroom van nieuwe boeren de boerenstand weer gaat groeien?
Eigenlijk vragen ze twee dingen die allebei niet kunnen, als ik het goed begrijp. Ten eerste zet een muur om Nederland of Europa heen, ten tweede zorg dat boeren marges kunnen maken die in de meeste industrieën gebruikelijk zijn. Ingewikkeld zat.
Een andere vraag (rond een blinde vlek) die het stuk oproept is deze: als alle delta's (waar van oudsher landbouw zich ontwikkelde) hun productie sterk willen beperken (zoals het pleidooi voorstelt): welke natuurdruk heeft dat dan elders?
Let wel: ik zeg niet dat we hier maar door moeten jassen, maar wel dat we het daar even over moeten hebben. Dat hoeft geen weken te duren omdat de basisgegevens over grondbeslag en outputs er wel zijn.
Vind van daaruit het nieuwe ijkpunt, zou ik willen voorstellen.
#3 Dick, zie #2 is het Nederland of Europa waar Caring Farmers op doelt?
Mijn interpretatie is Nederland. In de gehele dialoog wordt immers zelden gesproken over export buiten de EU, hebben de ketens binnen Europa de grootste impact, alsmede wordt door Caring Farmers nadrukkelijk regionale ketens beoogd.
#3 Dick, dan heb ik een andere overweging bij die rijke delta's: moeten we daar dan de biodiversiteit maar opgeven? Je hebt nl biodiversiteit, die bij rijke delta's hoort, die je niet elders hebt. Biodiversiteitsbehoud lijkt mij een andere blinde vlek. We hebben het er wel over, gek genoeg.
Zie voor biodiversiteit Klimaatverandering is nog niet de helft van ons probleem. We vernielen de levende schil van de aarde .
#2 Henric, volgens mij is er wel een soort muur, om Nederland en/of Europa. Kijk maar wat we doen met immigranten, en hoe we met handels(verdragen) anderen, die economisch zwakker zijn, dwars zitten. Dat plaatje verandert wat met China, maar niet de uitgangspunten.
Dus waarom hier wel een muur (immigranten bijvoorbeeld) en met landbouw niet?