(...) We hebben in november een weckfles Dithmarscher Schwarzsauer meegenomen. Voor de grap tikte ik bij google de naam op het etiket in "Udo Albrecht von Spreecken" en toen kreeg ik deze link.
Dit berichtje stuurde een kennis met wie ik samen de lof prees van de Duitse keuken. Daar kan kan Ad Janssen een voorbeeld aan nemen. Bijvoorbeeld. En waarom toch hielden Duitsers wel aan de kwaliteit van hun keuken vast? En waarom nemen wij d'r geen voorbeeld aan maar is het nu alles tapastroepjes en picollini?
Dit artikel afdrukken
Dit berichtje stuurde een kennis met wie ik samen de lof prees van de Duitse keuken. Daar kan kan Ad Janssen een voorbeeld aan nemen. Bijvoorbeeld. En waarom toch hielden Duitsers wel aan de kwaliteit van hun keuken vast? En waarom nemen wij d'r geen voorbeeld aan maar is het nu alles tapastroepjes en picollini?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Kocht uit de ramsj in Duitsland onlangs een kookboek met recepten uit Baden. Traditionele recepten en wat historie. Keurig per maand gerangschikt. Eenvoudige recepten en feestelijke, ingewikkelde gerechten. Niet alleen een leesboek, maar ook echt een kookboek. Dan moet je wel een anker spätburgunder inslaan, want dat gaat vrijwel overal doorheen. We hebben er al een paar keer uit gekookt. Smaakt naar meer. Herwaardering voor de Duitse keuken, dus!
@Lizet,
Is Diny's punt niet dat we meer volkseigen zouden moeten koken, net als de Duitsers. En niet zozeer dat we Duits koken aan ons internationale fantasierepertoire zouden moeten toevoegen.
Moet Ad Janssen vaker Hollandse gerechten gaan revivallen? Het lijkt mij een aardig idee, maar eigenlijk ook weer een vorm van exotisme. Aandacht voor betere producten van Nederlandse bodem en daar iets goeds mee bereiden, lijkt mij een vruchtbaarder concept. Ad Janssen of Ramon Beuk zou in zijn eentje de Berkie (bv) op de kaart kunnen zetten.
Nou, onze 'volkseigen' keuken leunt zwaar op de buitenlandse.In ons land deed het boek van Henriette Davidis het uitstekend en veel Duitse dienstmaagden kookten hier de dagelijkse dis.
Wat ís onze volkseigen keuken dan? Baseer je je op de kookboeken uit de 18e eeuw of de 19e eeuw? Toch niet op de kookboeken van de huishoudscholen uit de twintigste eeuw? Volkseigen koken is in ons land misschien wel de crisiskeuken uit de jaren dertig: stamppot, lawaaisaus, lammetjespap.Terwijl we een rijker verleden kenden. Gisteravond tijdens een lezing bleek weer na overleg met de zaal: de Nederlandse huisvrouw kookt met haar portemonee en niet met haar fantasie.
Op mijn reizen door Duitsland als tomatenadviseur ben ik ''begeistert'' geworden van de culinaire rijkdom van de vele Bundesländer. Zij houden van traditie. Aleen Spreewald en berlijn hebben al genoeg specialiteiten om je als hobbykok een half jaar te vermaken. Wat mij opvalt is dat er nog veel producten te vinden zijn die in Nederland alleen grootmoeder nog kent.
Alleen al de geneugten van orgaanvlees en ingelegde groenten, fruit en vlees. De Duitse keuken is veel meer dan Schwein, Kohl und Klösse.
Het boek ''Berlin Kocht'' is bia Amazon.de te koop. Mooie, wel bewerkelijke gerechten, verfijnd maar onmiskenbaar Duits. Voor degenen die graag een uurtje meer in de keuken staan.
Ad Janssen is wel degelijk een goede kok, maar past de recepten aan voor de doelgroep? Wel jammer dat er zo weinig groenten gebruikt worden.
Ja, had ik ook niet verwacht toen ik hierheen verhuisde: de Duitse keuken kan mij deels ook bekoren. Deels, want het is toch erg 'Fleischlastig' en ik ben vegetarier. Je krijgt goede, degelijke kost op je bordje. Nederland steekt er schraaltjes bij af; al die pogingen om spannend te doen! Spannende pasta's op de kaart maak ik inmiddels thuis beter en de welbekende uitsmijter is met legbatterij-ei in slecht vet gebakken...
Wat ik het allermeest waardeer in Duitsland, is de grote verscheidenheid aan niet-alcoholische dranken. De plaatselijke bierbrouwer maakt vaak ook niet onverdienstelijk limonades en sappen. In Nederland is het eenheidsmeuk wat de klok slaat, overal dezelfde merken.