De Belgische top-chocolatier David Maenhout heeft afgelopen weekend twee gouden en twee zilveren medailles gewonnen tijdens de wereldfinale van de International Chocolate Awards in Londen, meldt De Standaard. Maenhout is eigenaar van Chocolatier M in Knokke-Heist. Hij verkoopt zijn ‘chocolate designs’ van origin chocolades en eigen blends in de winkel, aan sterrenchefs in binnen- en buitenland en bedrijven en hotels.
Maenhout nam met 4 bonbons deel aan de wedstrijd en alle 4 pralines waren winnaars. De ‘Gin-Tonic’ en de ‘Orient’ met romige karamel, fleur de sel en geroosterde sesam kregen goud, de ‘Peanuts & Co’ met pinda’s en karamel en ‘Tokyo Dreams’ met yuzu en soja wonnen zilver. Chocolatiers van over de hele wereld kunnen meedoen aan de International Chocolate Awards. De winnaars van de regionale voorrondes gaan naar de wereldfinale. Dit jaar was er 1 Nederlandse finalist in 1 wedstrijdcategorie: Mark Schimmel van Krak Chocolade. Zes jaar geleden won voor het laatst een Belgische chocolatier ‘goud’ tijdens de wereldfinale.
De Standaard - Beste pralines ter wereld komen uit Knokke-Heist
Maenhout nam met 4 bonbons deel aan de wedstrijd en alle 4 pralines waren winnaars. De ‘Gin-Tonic’ en de ‘Orient’ met romige karamel, fleur de sel en geroosterde sesam kregen goud, de ‘Peanuts & Co’ met pinda’s en karamel en ‘Tokyo Dreams’ met yuzu en soja wonnen zilver. Chocolatiers van over de hele wereld kunnen meedoen aan de International Chocolate Awards. De winnaars van de regionale voorrondes gaan naar de wereldfinale. Dit jaar was er 1 Nederlandse finalist in 1 wedstrijdcategorie: Mark Schimmel van Krak Chocolade. Zes jaar geleden won voor het laatst een Belgische chocolatier ‘goud’ tijdens de wereldfinale.
Het zijn "pralines", desnoods "chocolats", maar geen bonbons! Bonbons betekent gewoon snoepjes, een woord uit de kindertaal.
Gefeliciteerd, Nick Trachet, met uw wereldkampioen. De Nederlandse website van Leonidas spreek van Belgische bonbons. De Belgische website van pralines. De Nederlandse website van Albert Heijn noemt de 'handgemaakte' pralines van Caluwe inderdaad pralines. De pralines van Caluwe worden niet echt met de hand gemaakt maar door prachtige slimme machines. Wel wordt soms nog met de hand iets aangebracht aan het al affe ding dat ik per abuis bonbon noem. Dan plakt iemand langs de lopende band op zo'n chocoladekasteeltje nog een suikeren bloempje of zo iets.
Ik heb thuis een handgemaakte PC staan, Wouter. Echt waar, ik heb ze de stukken handmatig in elkaar zien zetten. Toch adverteert niemand rond die artisanale computers!
Op z'n Knoks zijn het geen pralines, maar pralienen...
België is een chocoladeland.
In het kroostrijke gezin waar mijn vrouw als oudste kind opgroeide kende men geen chocopasta, maar werden stukken Cote d’Or zo met de ‘stuute’ gegeten. Twee afgebroken latjes voor alle boterhammen. Dan was er verder geen beleg. Wat niet wil zeggen dat er nooit andere beleg was.
De latjes van Jacques waren groter. Cote d’Or was echter het meest geliefd. Niet vanwege de chocolade, maar de Faunaflor Congo plaatjes. Van maraboes tot vergezichten met negerdorpjes.
We hebben nog een stapel ‘dubbels’.
De albums namen de broers mee.
Simpele ‘pralienen’ van kersen
- Cote d’Or Noir (die dikkere tabletten) Cacao: ten minste 54%; meer hoeft niet; wordt te bitter
- Smelten au bain-marie
- In een klein pannetje of beker overgieten om dieper volume voor het dompelen van de kersen te creëren; dat pannetje ook au bain-marie
- Dompel de rijpe kersen en na het opstijven nog een keer
Dan krijg je dit resultaat. Een kind kan ze maken.
ps. Pralienen geef je aan een vriendin, geliefde, je mama of schoonmama. Maar pas op ! Voor 10 euro heb je bij Neuhaus in Gent hooguit 4-5 mooie pralines. Dus kijk uit met het bestellen van een halve kilo. Maar Neuhaus behoort dan ook tot de top.
De zeevruchten-bonbons die je nu ook overal in Nederland ziet, komen oorspronkelijk ook uit Vlaanderen. Maar die zijn hier in meeste gevallen (paar euro voor een hele doos) niet te vr*ten.
En het personeel, Hans Pollemans, van de artisanale bonbonfabriek te Wommelgem waar ik jaren geleden werd rondgeleid, schaft in de kantine brood met pralines of hoe ze ook genoemd worden.
Zou ik brood met chocola willen eten, dan kocht ik geen doosje hagelslag maar een kaasrasp en een blok chocola bij Callebaut. Je snapt soms niet dat zulks alsmaar onontdekt blijft.