In Engeland groeien boerenwinkels explosief, zowel in omzet als in aantal, schrijft de DailyMail. Met dank aan consumenten uit de middenklasse en hipsters. In 13 jaar is het aantal farm shops gegroeid van 1.200 tot 3.500. Door voedselschandalen, het meest recente kwam vorige week nog aan het licht, daalt het vertrouwen in supermarkten. Bewuste consumenten geven de voorkeur aan vertrouwde boerenwinkels waar alles overzichtelijker lijkt. Niet alleen zijn herkomst van vlees en groenten gegarandeerd, de winkels bieden ook kant-en-klaar-oplossingen voor het jachtige moderne leven. Ook online-winkels als Farmdrop doen goede zaken. 39% van de Engelsen, vooral in het dichtbevolkte zuidwesten, heeft de laatste 12 maanden een boerenwinkel bezocht, 47% maakt er plannen voor.
Daily Mail - The 'hipsters' fuelling a boom in farms shops
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Volgens wetenschapper Linda Duits kent de 'hipster' verschillende verschijningsvormen, met de constante zoektocht naar authenticiteit als belangrijkste kenmerk.
Dat zoeken naar authenticiteit kenmerkt ook andere groepen, die ik niet zozeer 'hipster' (een nogal beladen woord) zou willen noemen.
Authenticiteit is vaak een toeristische trekpleister. Authenticiteit kan een cultureel kenmerk zijn, dat nagestreefd wordt. Authenticiteit komt regelmatig op FL ter sprake. Zoals in de culinaire rubrieken van Nick. Topkoks streven het vaak na. Of Marokkaanse oma's. Vaak is authenticiteit een kenmerk van kwaliteit. Zoals bij top-kazen. En dagverse producten.
Dat de 'lagere klasse' omwille van financiële reden een boerenwinkel zou mijden geloof ik niet in>
De dagverse écht volle melk die ik moet* kopen bij de zuivelboerderij hier vlakbij kost 95 cent per liter, in glazen statiegeldfles. (* van zo een superieure smaak dat mijn kids supermarktmelk niet meer blieven) De extra belegen kaas 11 euro per kilo.... de oude 12. Met die typische ambachtelijke rauwmelkse smaak, die een tijd blijft ná smaken....
Prijs/kwaliteit waartegen de supermarkt niet op kan.
Dat grote groepen mensen kennis/ belangstelling ontbeert kun je een aantal verklaringen voor aandragen. Voedingsbewustzijn speelt hierbij een belangrijke rol. Te beginnen bij voedingseducatie.... met de schoolklas naar de boer gaan en proeven/ klaarmaken.
In een column in dezelfde DailyMail fulmineert columnist James Delingpole tegen de 'doorgeslagen' farm shops.
Delingpole begint met een dromerige herinnering aan de farmshop van vroeger, met de Ot-en-Sien-uit-het-hoofd-optellende-overheerlijke-en-supergoedkope-groententelende nostalgische boerderijwinkel van vroeger. Maar dat was "long before the process of poncification to meet the demands of the city exiles, the organic-obsessed middle classes and the hipsters, began."
De boerenwinkels van nu lijken wel sjieke boetiekjes, waar alles 2 keer zo duur is als in de supermarkt. Het zijn geen boerenwinkels meer, maar delicatessezaken met een rustiek tintje. Lees en huiver: So you wander desperately around — every product exquisitely displayed in wicker baskets or with gingham trimmings, labelled with mouth-watering descriptions in illuminated script — in search of something you can afford to buy without losing face.
Some streaky bacon, perhaps, hailing from rarest of breeds and smoked according to a traditional medieval recipe in an ancient kiln? Yes, except there seems to be more fat than meat and the cost would keep those rare pigs in clover for the rest of their lives.
Or some misshapen, mud-spattered vegetables? Yes, but again, at that price, you could have had them flown in by private jet from the South of France and they probably wouldn’t be half so unappetising in appearance.
Usually, I end up in the bakery paying through the nose for a loaf of bread, concocted from a prehistoric grain I’ve never heard of, and which tastes no better than the stuff I make in the bread machine at home.
Frank #1 Lagere klasse heeft soms weinig kennis, weinig tijd, weinig intelligentie, weinig interesse in alles wat niet goedkoop is, en te weinig 'bandbreedte' om zich ermee bezig te houden vanwege constante geldzorgen. Kaas kost bij de Aldi de helft, en het is al wat aan de luxe kant. Boerenmelk is ook duurder dan de Aldi, als je een paar pakken melk per week koopt scheelt dat toch weer hoor. Gezondheid en eten snappen veel mensen ook niet, of willen het niet snappen. Ik merk dat het toch de hoger opgeleiden (werkend of werkloos) zijn die dat kunnen, die dat snappen, en het doen.
Wil je de lagere klasse daar ook toe verleiden, inderdaad educatie, bewustzijn. Leer mensen hoe je een schar van de markt klaarmaakt en eet (1 euro de kilo!) of een makreel (4,50 de kilo!), dan zien ze hoe je aan je 2x vis per week komt op weinig budget. Weten ze nu niet, gaan ze ook niet zomaar leren. Of hoe je lekker kookt van goedkope aardappels, hoe je die lang bewaart, etc. Allemaal zaken die ik zelf heb aangeleerd, wat vroeger dagelijkse kost was voor veel vrouwen (huishoudschool). Nu zijn het er nog maar weinig die weten hoe je goed kookt met weinig. Gesterkt door de voedselfabrikanten die veel marketing gebruiken om mensen te verleiden om verpakt te kopen, want aan gewone aardappels en schar kun je niet veel verdienen.
"Onopvallende opvallende consumptie". Het is aardig om in dit verband het boek van Elizabeth Currid-Halkett 'The sum of small things' te lezen, waarin ze beschrijft hoe de nieuwe elite de kloof vergroot. Met name door dit soort boerenwinkels gedoe, maar ook door andere 'verfijnde' levensstijl uitingen.
De recensies over het boek voldoen ook. Vooral die van Koen Haegens (helaas achter betaalmuur).
Ik zie net dat het commentaar van Martin Sommer hierop wel gratis is.
Bos duimen voor Otto, vooral dat deel over de huishoudschool. Wat hebben we in de naam van vrouwenemancipatie met dat badwater een boel kinderen weggegooid.