De Britse koepelorganisatie van supermarkten is overstag. Ze kiezen niet langer voor zelfregulering om de suikerconsumptie te beperken, maar bepleiten nu verplichte, wettelijke maatregelen om het Britse suikergebruik te halveren.
De Britse supermarkten maken een radicale ommezwaai. Tot voor kort waren de supers, verenigd in het British Retail Consortium (BRC), voorstander van zelfregulering door producenten om de hoeveelheid suiker in producten terug te brengen. Ze steunden de zogeheten 'Responsibility Deals' waarmee de regering de voedingsindustrie vroeg vrijwillig te minderen.
Wettelijke verplichting
Volgens het BRC slaagt de overheid er echter niet in de alomvattende suikermaatregelen door te voeren die nodig zijn om de nationale gezondheid te beschermen. De BRC pleit daarom nu voor strengere en verplichte maatregelen. Daarmee scharen de supers zich in het kamp van diverse Britse gezondheidsactivisten die al langer voor suikerreductie pleiten. Volgens de BRC moet de in februari verwachte regeringsstrategie om kinderobesitas te bestrijden, gebaseerd zijn op een wettelijke verplichting minder suiker in levensmiddelen te verwerken.
'De grootste aanpassing in het nationale voedingspatroon ooit'
De BRC sluit zich aan bij de conclusie van Public Health England, dat een suikerreductie van 50% voorstelt in producten als gebak, koekjes, ontbijtgranen, zuivel, toetjes, chocoladerepen, snoep en frisdrank. De maatregel zou 'de grootste aanpassing in het nationale voedingspatroon ooit moeten opleveren', schrijft de Daily Mail.
26 gram per dag minder
Volgens experts zouden de voorgestelde maatregelen de hoeveelheid suiker die 11 tot 18-jarige kinderen binnenkrijgen met 26 gram per dag verminderen. Voor kinderen van 4 tot 10 jaar levert de ingreep 19 gram suiker per dag minder op en voor volwassen 17 gram.
Tegenstanders
De ommezwaai van de retailers wordt niet door alle partijen onderschreven. Voedingsproducenten, eetgelegenheden en restaurantketens zijn het er niet mee eens. Zo zegt Tim Rycroft van de Food & Drink Federation dat bedrijven zelf moeten kunnen uitmaken hoe ze met suiker omgaan in plaats van dat hen van bovenaf maatregelen worden opgelegd. "Wij denken dat focussen op alleen suiker niet gaat helpen omdat calorie-inname en te weinig bewegen het meest bijdragen aan obesitas. [..] Suiker bepaalt nog veel meer in eten naast de smaak. Suiker speelt in rol in de textuur en kleur en fungeert als een conserveringsmiddel, dus het is nog niet zo eenvoudig de suiker er uit te halen op een manier die consumenten zullen accepteren."
De supers lijken eieren voor hun geld te kiezen. Zij lijden imagoschade door de toenemende protesten tegen suikerrijk eten. Het probleem om toch lekkere producten te maken, ligt nu bij de fabrikanten.
Fotocredits: 'My Supermarket Nightmare', Paul Townsend
Dit artikel afdrukken
Wettelijke verplichting
Volgens het BRC slaagt de overheid er echter niet in de alomvattende suikermaatregelen door te voeren die nodig zijn om de nationale gezondheid te beschermen. De BRC pleit daarom nu voor strengere en verplichte maatregelen. Daarmee scharen de supers zich in het kamp van diverse Britse gezondheidsactivisten die al langer voor suikerreductie pleiten. Volgens de BRC moet de in februari verwachte regeringsstrategie om kinderobesitas te bestrijden, gebaseerd zijn op een wettelijke verplichting minder suiker in levensmiddelen te verwerken.
'De grootste aanpassing in het nationale voedingspatroon ooit'
De BRC sluit zich aan bij de conclusie van Public Health England, dat een suikerreductie van 50% voorstelt in producten als gebak, koekjes, ontbijtgranen, zuivel, toetjes, chocoladerepen, snoep en frisdrank. De maatregel zou 'de grootste aanpassing in het nationale voedingspatroon ooit moeten opleveren', schrijft de Daily Mail.
De supers lijken eieren voor hun geld te kiezen. Zij lijden imagoschade door de toenemende protesten tegen suikerrijk eten. Het probleem om toch lekkere producten te maken, ligt nu bij de fabrikanten.Niet alleen voedingsproducenten maar ook retailers, fast foodketens, koffieshops en andere verkooppunten zouden verplicht minder suiker in hun producten moeten verwerken. Producenten zouden de suikerreductie in verschillende stappen kunnen realiseren, om consumenten geleidelijk aan te laten wennen aan minder zoete smaken. Alternatieve opties zijn het gebruik van natuurlijke alternatieven, zoals stevia, of het verkleinen van porties. Andrew Opie van de BRC: "Wij geloven dat de meeste winst te behalen valt met verminderingsdoelstellingen die zich richten op de categorieën waarmee kinderen de meeste suiker binnenkrijgen, als onderdeel van een bredere verminderingsstrategie. Om effectief te zijn, moeten ze op alle bedrijven in de levensmiddelensector van toepassing zijn, dus verplicht."
26 gram per dag minder
Volgens experts zouden de voorgestelde maatregelen de hoeveelheid suiker die 11 tot 18-jarige kinderen binnenkrijgen met 26 gram per dag verminderen. Voor kinderen van 4 tot 10 jaar levert de ingreep 19 gram suiker per dag minder op en voor volwassen 17 gram.
Tegenstanders
De ommezwaai van de retailers wordt niet door alle partijen onderschreven. Voedingsproducenten, eetgelegenheden en restaurantketens zijn het er niet mee eens. Zo zegt Tim Rycroft van de Food & Drink Federation dat bedrijven zelf moeten kunnen uitmaken hoe ze met suiker omgaan in plaats van dat hen van bovenaf maatregelen worden opgelegd. "Wij denken dat focussen op alleen suiker niet gaat helpen omdat calorie-inname en te weinig bewegen het meest bijdragen aan obesitas. [..] Suiker bepaalt nog veel meer in eten naast de smaak. Suiker speelt in rol in de textuur en kleur en fungeert als een conserveringsmiddel, dus het is nog niet zo eenvoudig de suiker er uit te halen op een manier die consumenten zullen accepteren."
De supers lijken eieren voor hun geld te kiezen. Zij lijden imagoschade door de toenemende protesten tegen suikerrijk eten. Het probleem om toch lekkere producten te maken, ligt nu bij de fabrikanten.
Fotocredits: 'My Supermarket Nightmare', Paul Townsend
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik vind dat je deze suiker (of beter anti - suiker) wetgeving meteen moet doorvoeren in de hele EU, ja zelfs de hele wereld.
En dan graag de (vervangende) produkten met een lager suiker gehalte niet meteen stukken duurder maken.
Het vervelende met suiker is: met roken kan men stoppen, met alcohol en drugs ook. Met eten niet. En eten kan net zo schadelijk zijn als voorgenoemde. Ik ben 30 jaar geleden gestopt met roken ( 2 pakjes per dag) en alcohol (liter whiskey per dag) en dat gaat prima sindsdienrook en drink niet meer en zonder er behoefte aan of problemen met te hebben. Maar mijn diabetes type 2 krijg ik niet onder controle. En die suiker lobby ... die mogen ze samen met de suikerbieten en de maissiroop die ook overal in verwerkt wordt op de markt of veiling "doordraaien".
Het is dus niet de suiker, maar de hoeveelheid (geraffineerde, toegevoegde) suiker.
Suiker is een hoofdbestanddeel van vooral de goedkope extra's, zoals koek, die al snel voor 25% uit suiker bestaat en snoep en broodbeleg, dat al snel voor meer dan 90% uit suiker bestaat.
Suiker vervangen door een even goedkoop bestanddeel dat in de benodigde hoeveelheden minder schadelijk is, lijkt mij inderdaad lastig. En overbodig. We 'mogen' de helft van deze goedkope extra's blijkbaar blijven eten. Dus waarom zouden we fabrikanten vragen er nog meer mee te knoeien?
Andere oplossing:
Als de prijzen van deze voedingsmiddelen zouden verdubbelen, bijvoorbeeld door suikertax en winstverdubbeling en de omzetsnelheid daardoor zou halveren, leveren de supermarkten geen meters en omzet in. Door die prijsverhoging kunnen behalve de suiker dan ook wel andere, gezondere, basisingrediënten in plaats van bijvoorbeeld de nu toegepaste goedkope vetten worden gebruikt.
Als we dan ook nog een bonussysteem kunnen bedenken voor de producten waarvan we tot nu toe niet genoeg eten, zoals onbewerkte groenten en vruchten, bijvoorbeeld afschaffing van de btw daarop, is er aan de verkoopkant al heel wat bijgedragen.
Als we vervolgens inzetten op stimulering van maaltijden met veel groenten rond de middag en avond, daarmee bedoel ik niet een plakje komkommer tussen het beleg van het bolletje, of het reepje paprika op de pizza, ter voorkoming van de 'stevige trek' zouden we de goede kant op kunnen gaan. Waarom is dat zo moeilijk?
Zou het niet zo kunnen zijn dat de UK consument zich niet écht druk maakt over zijn suikerinname? Het is tenslotte lekker. Met suiker als zodanig is niets mis; net als met alle andere producten gaat het om de mate.
Het bronartikel is niet duidelijk over de motivatie van de retailers om het bij de overheid te leggen. Is het de zorg voor de concurrentiepositie of de consumentengunst als een formule voor less sugar zou gaan? Bang om klanten te verliezen die niet in zijn voor steviagezoete producten? Of wordt de afhankelijkheid van de levensmiddelenproducenten te groot?
Wordt het met wetgeving geregeld, dan hoeft geen enkele retailer het voortouw te nemen, het verschil te maken of bang te zijn dat klanten low sugar niet willen.
Het is de vraag hoe dit in de praktijk gaat uitpakken. Mocht de UK overheid succesvol beleid ontwikkelen, wat houdt ze dan tegen om bijvoorbeeld low salt en low fat bij wet te regelen. Ben benieuwd hoe UK retailers en BRC dan reageren. "Staatswinkels" nieuwe stijl?
Ik kan me niet voorstellen dat de retailers hun assortiments-stuur zo uit handen willen geven. Zou ook niet moeten; ze hebben alles voorhanden om de eigen verantwoordelijkheid op te pakken en eigen beleid te voeren. Dat mogen consumenten/klanten ook verwachten.
De retail die vraagt om overheidsingrijpen en die beschuldigingen uit richting overheid. Als ik een dergelijk bericht zie verschijnen, beginnen er zachtjes alarmbelletjes te rinkelen.
Volgens mij zijn retailers onderdeel van een keten die bestaat uit allerlei schakels met elk hun eigen specialisme. De retailers hebben de taak dat producten consumenten kunnen bereiken.
Alle schakels in die keten zijn samen verantwoordelijk voor het eindresultaat. Retailers doen er met elkaar hun stinkende best voor om producten zo mooi mogelijk aan te bieden. Ze vullen een luxe distributiecentrum om mij, consument, op allerlei manier te verleiden zo veel mogelijk aan te schaffen en daarmee de keten economisch te laten draaien. Prachtig. Niets mis mee, want als klant heb ik immers de keus om mijn portemonnee wel of niet te trekken.
Vervelend is wel dat ik als klant geen directe invloed op het gebodene heb. Mijn supermarkt bepaalt wat er staat of ligt en wat ik er wel of niet kan kopen. Die verantwoordelijkheid ligt op het bord van de retail en nergens anders.
De stap van het BRC om die verantwoordelijkheid op het bord van de overheid te leggen, lijkt meer op het schoon vegen van het eigen straatje en op het afschuiven van de eigen verantwoordelijkheid dan op een teken van goede wil van de Britse supermarkten.
Ik vertrouw erop dat Nederlandse supermarkten wel ruggengraat tonen en hun eigen verantwoordelijkheid serieus oppakken. Dat ze bereid zijn om met elkaar en met hun leveranciers en producenten samen te werken om oplossingen te vinden. Of het nu gaat om suiker of zout, dat maakt niet uit. Uiteindelijk houden ook retailers niet echt van meer regelgeving. Zou dus moeten kunnen lukken, lijkt me.
Zelfregulering zou inderdaad een betere oplossing zijn. Ware het niet dat een project van zelfregulering al sinds 2005 loopt (the Responsability Deal) en niet tot de gewenste resultaten heeft geleid. Het probleem van overgewicht is in de UK vele malen groter dan in de rest van de EU. 1 op de 5 kinderen verlaat er de lagere school met obesitas. De kosten voor de nationale ziekenzorg in de UK als gevolg van obesitas waren in 2015 meer dan 6 miljard GBP. Je kunt je uiteraard afvragen of dit door suiker komt maar er is een enorme druk op de overheid om met verdergaande maatregelen te komen. De BRC bereidt zich hier kenbaar op voor. In februari weten we meer als Cameron zijn actieplan tegen overgewicht bij kinderen presenteert.