Chinese gehaktballen
- 450g gehakt (liefst varkensgehakt)
- 1 eiwit
- 4 lente-uitjes, redelijk fijngehakt
- 1 el Shaoxing rijstwijn (Chinese, sherry-achtige rijstwijn)
- 1 tl fijngerasptegember
- 1 el Chinese lichte sojasaus (Japanse kan ook)
- 2 tl suiker
- 1 tl sesamolie
- 1 tl zout
- ¼ tl versgemalen peper
Alles mengen, ballen van draaien, bakken in een koekenpan. Klaar.
Lekker, gewoon met aardappelen en snijbonen. Of traditioneler: met pak choi, Chinese champignons en rijst.
Fotocredits: Robin Kok
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@Nick. Hier malen we het niet fijner. Met die cleavers hakken ze het vlees juist veel fijner dan een molen kan. En dan met het mengen wordt het eerder een soort pate-achtige smurrie. Eenmaal gestoomd is het een elastische bal. Niet taai, zeker niet, maar wel elastisch.
@Guido. Val ik effe door de mand. :-) Ik schreef het in de gauwigheid, uit mijn hoofd naar wat ik me erover meen te herinneren. Dat is nooit een goed idee. Hoe dan ook, door het lange mengen veranderen er (eiwit-) structuren. Net als je meel en water lang genoeg mengt en kneedt het ook elastisch wordt. De structuur van Chinese gehaktballen is elastischer en luchtiger. Niet alleen door het stomen, maar ook door het fijner hakken en langer mengen. In Westerse kookboeken wordt altijd afgeraden om gehakt te maken in een keukenmachine, maar voor Chinese gehaktballen kan dat volgens mij prima.
Als je visballetjes maakt moet je nog veel langer stampen en is het resultaat nog veel elastischer. Ook die textuur vinden veel Westerlingen maar verdacht en dus onaangenaam.
Gluten in gehakt?
Ik dacht dat een groot verschil ook lag in het feit dat Chinezen hun vlees klein snijden (met de kliever), terwijl wij het hier (nog fijner) malen (met de gehaktmolen). Ons gehakt is stuk geetrokken, wat tot grote textuurverschillen leidt. Niet?