Gisteren plaatste ik een posting op marketingfacts.nl over blogethiek. Inzet: wanneer mag je als blogger je mening te koop aanbieden? Moet je dat melden?
Hoewel we hier nog steeds niet aan 'thread-blogvertorials' doen - maar er wel heel nadrukkelijke gedachten over hebben - is er juist in de foodmarkt (de allergrootste qua advertising en met nogal wat vraagstukken) reden om eens goed na te denken over wat nu wel en wat niet geoorloofd is.
Ik ben benieuwd naar de reacties hier op die posting en de reacties op Marketingfacts.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Dick, naar mijn idee is het heel simpel. Bloggen gaat om het delen van persoonlijke ervaringen en daar uit voortvloeiend reacties hierop. Het voeren van een 'open'dialoog van hoor en wederhoor. Daarom is het ook zo belangrijk om reacties waar je eigenlijk niet zo blij mee bent laat staan. Dat hoort er dan gewoon bij.
Met D&W hoop ik een gevoel te kunnen weerspiegelen waar lezers zich goed bij voelen. Een weerspiegeling van 'mijn'ethiek zeg maar. Als ik een product aanprijs of juist niet dan is dat een persoonlijke mening. Dit is volgens mij ook waar het om gaat, de consument vertrouwt allang niet meer op de commerciele boodschap en wil kunnen verifieren.
Doordat bloggen het ultieme kanaal vormen van hoor en wederhoor (via de reacties) lijkt het me voor de lezer of klant alleen maar prettig als je verwijst naar waar het product aangeschaft kan worden. Het zomaar plaatsen van advertenties en commerciele uitingen is dus killing.
Kijk bv eens op www.cheffen.nl waar een Bacardi advertentie geplaatst is en op dining and wining waar een gastschrijver Bacardi vervolgens weer in een heel ander daglicht zet. (Ik wil graag benadrukken dat dit niet in scene gezet is).
Aldo