Het parlementaire jaar is nog maar net begonnen. De minister van Landbouw zit al vast in de onmogelijke greep waarin de volledige Nederlandse dierenbeweging haar houdt. Van de Stichting AAP tot Wakker Dier, de Zeehondencrèche uit Pieterburen en de Dierenbescherming is onder de naam CDON een coalitie gevormd van 23 dierenwelzijnsorganisaties die haar nieuwe Dierenwet willen torpederen.
Dezer dagen zijn gezamenlijk betaalde radiospotjes van de organisaties te horen. Kortweg luidt de boodschap: Verburg is een dierenbeul en de nieuwe dierenwet is niet voor, maar tegen de dieren.
Verburg heeft geen ander verweer dan "Ik herken mij helemaal niet in deze reclamespotjes"

Waarom is het een onmogelijke greep? Boeren zitten met een economisch probleem: het kan niet meer uit. Burgers met een moreel: ze willen dat moet wat economisch niet lukt. Die twee posities zijn niet te lijmen. De maatregelen waarvoor de CODN de publieke opinie mobiliseert zijn dermate kostbaar dat de Nederlandse kippen- en varkenshouderij zullen verdwijnen. Zijn ze daarmee idioot? Nee, en voor de burger al helemaal niet. Maar zijn ze daarmee onhaalbaar? Ja.
De CDON is boos op de minister die de dierenbeweging niet serieus zou nemen. Ze zegen het zo: “Tot dusver heeft de minister niets gedaan met ons voorstel. Dat betekent dat de minister wetgeving voor de bescherming van dieren ontwikkelt zonder daar dierenbeschermingsorganisaties bij te betrekken. Ongepast en onwenselijk, zeker als je in beschouwing neemt dat de 23 dierenwelzijnsorganisaties in totaal een achterban van bijna 1 miljoen Nederlanders vertegenwoordigen. De minister beschikt over het lot van miljoenen dieren vanuit haar ivoren toren.”Ik denk dat het dilemma niet ingewikkelder te begrijpen is dan ik het zojuist beschreef: economie en moraal zijn niet te rijmen. Daarom zijn er maar 2 keuzen. Laten we m.n. de kippen- en varkenshouderij uit Nederland verdwiijnen? Dan hebben we moreel rust en het gaat tenslotte maar om een paar duizend arbeidsplaatsen. Of proberen we die wel in de benen te houden en vinden we een weg om de dieren van vandaag de weg te laten voorbereiden voor die van morgen? Dan maken we vuile handen en vragen we inderdaad wat van de dieren.
De CDON zet de facto in op het eerste alternatief, als het de coalitie nu lukt de Nederlandse publieke opinie breed tegen de minister te mobiliseren. Verburg zal dan moeten toegeven, terwijl m.n. de varkenshouders nu al vinden dat ze hen in de steek laat. Zij moeten op korte termijn met maatregelen en afspraken met supers komen die ze niet kunnen realiseren.

De werkelijke vraag waar het over moet gaan is deze: als alle consumptiedieren het land uit zijn, wat dan? Dan importeren we ze uit verre landen waar geen Nederlanders met hun goede intenties voor dieren wonen.

We zijn te laf om de enige discussie te voeren waar dit over gaat. Die over onze vuile handen. Ik vind dat hypocriet. Het spijt me zeer, ook al ben ik een groot dierenvriend en een typische Nederlander.




Inmiddels heeft Varkens in Nood steun van de VARA. In de trailer ontdekken ze dingen drie vrouwen dingen die ze niet gewend zijn. Zijn ze fijn om te zien? Nee. In die landen zonder Nederlanders zijn minstens dezelfde films te maken. Dat is het probleem.

Dit artikel afdrukken