Met de vuistregels wil de ACM bereiken dat bedrijven consumenten goed en volledig voorlichten over de duurzaamheid van hun producten of diensten. Bedrijven die zich niet aan de regels houden, kunnen een boete of dwangsom opgelegd krijgen en worden met naam en toenaam genoemd.
De vuistregels zijn:
- Maak duidelijk welk duurzaamheidsvoordeel het product heeft
- Onderbouw duurzaamheidsclaims met feiten en houd ze actueel
- Vergelijkingen met andere producten, diensten of bedrijven moeten eerlijk zijn
- Wees eerlijk en concreet over de duurzaamheidinspanningen van uw bedrijf
- Zorg dat visuele claims en keurmerken behulpzaam zijn voor consumenten en niet verwarrend
De regels zijn nog niet in beton gegoten. De ACM nodigt 'bedrijven en andere organisaties' uit om tot 20 oktober mee te denken en te reageren. Consumenten zijn dus niet uitgenodigd. Zij kunnen wel claims die zij misleidend vinden bij de ACM melden. Hoe weet een consument of een duurzaamheidsclaim misleidend is dan? Op de NOS geeft Edwin van Druten, directeur ACM, voorbeelden van misleidende duurzaamheidsclaims: "Als er op een product staat dat het duurzaam is geproduceerd, maar het onduidelijk is of die mededeling over het product gaat of over het etiket. Of als er wordt geclaimd dat het product duurzaam is, maar de vervoer- en transportkosten niet worden meegerekend."
Dat laatste is pikant. Vanuit Nederland worden bijvoorbeeld nog altijd groenten per vliegtuig geëxporteerd die claimen duurzaam (zoals biologisch) geteeld te zijn. Het label On the Way to PlanetProof verbiedt daarentegen het invliegen van bijvoorbeeld duurzame bloemen. De biologische groothandel Eosta vliegt vers fruit in als biologisch (en dus 'duurzaam' in de volksmond), maar compenseert al jaren de transportemissies met het afkopen van de CO2-uitstoot die dat kost.
Op 10 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Jeroen, een ondernemer betaalt liever 20 mille aan een marketeer om zijn product te greenwashen dan 2 ton om hetzelfde product daadwerkelijk te verduurzamen. Ergo, het kapitalisme wint het (bijna altijd) van de planeet.
P.S. Ook de ACM valt onder het kapitalistische ‘tuchtrecht’. Zonder het kapitalisme zou de ACM geen bestaansrecht hebben.
#10 , maar Jack van Messel meten is weten toch?
Hoe anders kan kapitalisme, consumentisme verder met oog op toekomst en klimaat?
Is er een beter plan B?
De afgelopen 10 jaar ben ik maar één bedrijf tegengekomen die een LCA (life cycle assessment, een onderzoek om duurzaamheid feitelijk aan te tonen) heeft laten uitvoeren.
Als de ACM inderdaad gaat handhaven, dan voorzie ik een gouden toekomst voor adviesbureaus die LCA’s kunnen uitvoeren.
Algemeen bekend is dat bij die bureaus geldt ‘wie betaalt, bepaalt’. Dus schieten de consumenten er niets bij op.
Niet uit te sluiten is dat de ACM adviseur/medewerker die prachtige plan bedacht heeft, belangen heeft in een duurzaamheidsadviesbureau......
#3 Platte vraag: Welke leeftijd had die consultant? Welke doelgroep wilde de stichting bereiken?
Ik gok zomaar dat doelgroep 1 niet de millenials waren gezien ook #8 ?
enne waren er überhaupt 20tigers en/of 30tigers aanwezig die avond van de bestuursvergadering van de stichting?
Zie ook mijn reactie hier in deze draad.
Laten we deze draad onder ACM artikel leidend houden.
#4 haha, ik zal je zeggen. "eerlijk" en "voor iedereen" zat er ook in.