Mythes en bewijs over het voorkomen van obesitas

Alom heerst er een absurde aandacht voor overgewicht. Alle deskundige ogen zijn erop gericht, niemand kan er meer omheen. Wie even om zou kijken zou de catastrofale gevolgen hiervan zien: Enorme stijgingen van het aantal eetstoornissen in Engeland en Duitsland. Jaarlijks plus 8 % ! De slanke actievoerders tegen obesitas zijn er niet in geïnteresseerd.

Met stomme verbazing las ik dit artikel van Krista Cagazza en hoe kritiekloos ze beweringen van een Amerikaans onderzoek overneemt. Eigenlijk zou iedereen eens na moeten gaan denken waarom het maar niet lukt iets van obesitas onder controle te krijgen en steeds maar weer naar dezelfde middelen grijpen, soms als de bekende oude wijn in nieuwe zakken, soms als de kleren van de keizer en draaien als gebedsmolentjes de leuzen; “minder suiker, vet, meer groente en fruit & beweging”. Over alle pogingen en wat het de gemeenschap gekost heeft is een boek te schrijven of een parlementaire enquête te houden. Het boek is in ieder geval in aantocht….

Even wat cursief gemaakte opmerkingen over uw post op Foodlog;

6 veronderstellingen
De onderzoekers vonden ook een zestal veronderstellingen, opvattingen over obesitas waarvoor (nog) geen wetenschappelijk onderzoek is gedaan maar waar wel veel mensen in geloven:
1. Regelmatig eten is beter dan af en toe een maaltijd (het ontbijt) overslaan.
Je zou niet moeten eten als je geen honger hebt

2. De vroege kinderjaren zijn bepalend voor wat we leren aan voedings- en bewegingspatronen
Ouders zouden hun kinderen zoveel mogelijk eetervaringen op moeten laten doen, experimenteren, zodat kinderen leren wat goed voor hun is, wat hun bekomt en waar ze behoefte aan hebben.

3. Meer groenten en fruit eten leidt tot minder aankomen of zelfs afvallen, ook zonder verdere veranderingen
Kinderen met een dispositie voor corpulentie aanmoedigen om meer groente en fruit te eten heeft een averechts effect.

4. Gewichtsschommelingen (jojo-en) wordt geassocieerd met een hoger overlijdensrisico. Gelukkige, dikkere, stressvrije mensen leven langer.

5. Van snacken worden we dik
We zouden moeten leren alleen te eten wanneer we echt honger hebben. Het voldane gevoel na een vullende maaltijd is de biologische beloning voor het voldoen aan het lichaamsonderhoud.

6. Inrichting van de woonomgeving is van invloed op het ontstaan en voorkomen van obesitas.
Obesitas zit voornamelijk in je genen. In je afstamming. Bewust maken van het Erin-Eruit principe is zinvoller als mensen bang te maken en geforceerd te laten gaan lijnen.

Herkenbaar? Ongetwijfeld. Toch staat voor al deze veronderstellingen nog niet onomstotelijk vast dat ze ook waar zijn. Maar dus ook niet dat ze niet waar zijn.


????????? 9 waarheden
Gelukkig zijn er ook een aantal wel bewezen waarheden die spelen rondom obesitas. Voor de volledigheid staan ze hieronder. In het artikel zijn ze verwezen naar een bijgevoegde tabel.
1. genetische factoren spelen een grote rol, maar erfelijkheid is niet lotsbepalend
Hierbij kan opgemerkt worden het genetisch al bepaald is welke kleur ogen je krijgt, je huidskleur, je lengte EN jouw hoogst persoonlijk ideale gewicht. Een doorslaggevende rol! Tot aan je 20ste ongeveer verandert het nog een klein beetje, maar daarna ligt het vast. Je verdere leven zal je lichaam er alles aan doen om dat te bereiken.
2. diëten (beperkte calorie-inname) zijn effectief voor afvallen, maar op de lange termijn niet vol te houden
Door alle media aandacht gaan al normaal gewichtigen afvallen, een gevaarlijke trend. Door het onvermijdelijke jo-jo effect maken diëten de dieetvolgers op langere termijn dikker.

3. ongeacht het gewicht verbetert extra bewegen de gezondheid
Dit gaat alleen op wanneer het geen gedwongen beweging c.q. sport is, gestresst aan sport doen maakt ook weer dikker.

4. voldoende beweging helpt bij lange-termijn gewichtsbeheersing
Deze stelling is niet waar. Je komt aan als je meer eet dan dat je calorieën verbruikt. Zo simpel is het. Je valt dus af zolang je aan dit principe voldoet. Voor de lange termijn heeft meer beweging geen invloed. Stop je met meer bewegen ga je onmiddellijk weer zwaarder worden. Je lichaam blijft immers streven naar zijn persoonlijk ideale gewicht.

5. voortzetten van de condities om af te vallen helpt een lager gewicht te handhaven (obesitas moet als een chronische aandoening behandeld worden)
Obesitas zou eerst eens nader gedefinieerd moeten worden. BMI is daarvoor een onbetrouwbare racistische maatstaf. Overgewicht zou eerst gediagnostiseerd moeten worden. Niet bepaald door de heersende opvattingen over ideale maten. Doordat het WHO de obesitas hype maar blijft voeden gaan ook kinderen met een normaal gewicht zich te dik voelen. Het leidt tot pestgedrag van de slanken en stigmatisatie. De media doen hier volop aan mee net zoals het Foodblog overigens, zoals met dit stuk van Krista.

6. voor kinderen met overgewicht helpen programma's waar de ouders en de thuissituatie bij betrokken zijn meer af te vallen en op gewicht te blijven
Voor volwassenen bestaan geen WERKZAME programma’s en dus voor kinderen ook niet. Dikke ouders krijgen statistisch gezien vaak dikke kinderen. Bovendien blijkt keer op keer dat in gezinnen met weinig opleidingsniveau en weinig inkomen er meer dikke kinderen voorkomen. Juist deze groep word niet bereikt.

7. speciale maaltijden en maaltijdvervangers leiden tot meer gewichtsverlies
Voor kinderen geld dat evenmin als dat het voor volwassenen geld. Wat zijn “speciale maaltijden” en maaltijden vervangen? Door wat dan?

8. sommige farmaceutische middelen helpen patiënten om af te vallen.
Er bestaan geen farmaceutische middelen die de toets der kritiek kunnen doorstaan. In het verleden zijn er al diverse middelen uit de handel genomen vanwege het grote gevaar voor de volksgezondheid.

9. bij patiënten die daarvoor in aanmerking komen leidt bariatrische chirurgie tot lange-termijn gewichtsverlies, minder diabetes en verminderd overlijden.
Bariatrische chirurgie leidt tot enorm veel ellende; De afgedwongen permanente ondervoeding maakt mensen vaak wanhopig. Het blijft een leven lang lijden! Bovendien is de gewichtsreductie toch niet van dien aard dat ze als een ander (slank) persoon door het leven kunnen gaan. De OP levert voor velen niet het gedachte, gewenste resultaat op. De resultaten van bariatrische operaties volgen hun klantjes maar een (te) korte periode. De lange termijn resultaten leveren een schokkend beeld op. Lees hiervoor de special Uilenspiegel Darmafsnijders, gratis te downloaden op Eule.nl. Overigens ook Uilenspiegels over Obesitas.

Wat een goede, hapklare samenvatting.

Je hebt gelijk, ik vond het al een bijzonder vreemde constatering...

@Wouter: je moet wel lezen wat er staat: "Of course, he would have spent roughly one third that amount of energy just watching television, so the incremental benefit of one bout of sexual activity with respect to energy expended is plausibly on the order of 14 kcal".
Hij kijkt geen tv tijdens die 6 minuten (stel je voor!), tv kijken op zich kost aan inspanning 7 kcal. In de vergelijking 6 minuten tv kijken of 6 minuten vrijen levert dat laatste dus een extra energiebesteding van 14 kcal op.