Voedingswetenschap is geen 'harde' wetenschap. Toch blijkt de harde wetenschap geregeld terug te grijpen op alledaagse culinaire praktijken om serieuze mechanische problemen op te lossen.

Zo heeft het raadsel van de altijd-in-meer-dan-twee-stukjes-brekende spaghetto (enkelvoud van spaghetti) verschillende wetenschappers bezig gehouden. Nick Trachet schreef er over: het raadsel werd in 2004 opgelost. In 2018 lukte het echter wel spaghetto precies in tweeën te laten breken.

Maar hoe zit het nu met spaghetti die je kookt? Ongekookte spaghetti past in bijna geen enkele pan. Je zet 'm dus altijd schuin in het water. Na even koken zakt de spaghetti langzaam de pan in. Het komt vanzelf goed. Ook dat proces blijkt onderworpen te zijn aan de wetten van de structurele mechanica.

Amerikaanse onderzoekers voorspelden het verloop van dit proces met een simpel mathematisch model in 3 fasen. Ze testten het met een ongekookt pastastaafje in water op kamertemperatuur (kokend water was te moeilijk meten). Naarmate een staafje water opneemt, buigt het door als gevolg van de zwaartekracht. Eenmaal met water verzadigd zakt het naar de bodem. Daar krult de spaghetti verder door zonder te breken. Het verloop van die fasen bleek het model keurig te voorspellen. De volgende uitdaging? Het model uitbouwen naar niet-staafvorminge pasta's, zoals plakken lasagne en buisvormige pasta.
Nature - Physics predicts how spaghetti curls as it?s boiled
  • Deel
Druk af