Vion ontkent volgens de krant dat de bank de geldkraan heeft dichtgedraaid en dat er bankmedewerkers bij het vleesconcern zijn aangesteld. Wel zijn er externe adviseuers en interimmanagers bij het bedrijf actief. Zij functioneren onder de regie van de raad van bestuur van Vion. In praktische zin bieden ze de bank echter de mogelijkheid om een bepalende rol te spelen, zo stelt het FD dat met VION-medewerkers sprak. Daarnaast zouden bankmedewerkers zich direct mengen in een aantal punten van de bedrijfsvoering, zoals de financiële verslaglegging, de verkoop van bedrijven en reorganisaties.
Dit aanhalen van de teugels vindt plaats nadat Rabobank eind vorig jaar een extra kapitaalinjectie in het bedrijf deed. Eigenaar ZLTO verklaarde op dat moment in de pers dat 'Vion zichzelf moet redden'. Volgens het FD heeft de bank in die periode een extra achtergestelde lening verstrekt van ‘behoorlijke omvang'. Die lening zou nog bovenop de herfinanciering in 2012 van € 1,1 mrd zijn gekomen, waarin Rabo zijn financiersrisico deelde met een conglomeraat van Nederlandse, Duitse, Engelse en Belgische banken.
Uit de reconstructie van de krant blijkt dat Grampian, een grote overname van Vion in het Verenigd Koninkrijk, het breekpunt is geweest. Het FD schrijft: "Binnen Vion bestond op verschillende plekken nog wel steun voor de draai naar speciale producten voor winkeliers met hogere winstmarges in Engeland. Maar de bank was volgens betrokkenen niet meer bereid dat te financieren. Hoewel Vion tot 2010 in Engeland geld verdiende, bleef het rendement op de investeringen onder de maat.
De stap naar Engeland was er net één te veel. Het Vion-bestuur bleek niet in staat alle drie de markten voldoende bij te sturen, met name toen de Engelse operatie met veel tegenvallers te maken kreeg. Bovendien is verzuimd om in Duitsland, waar in de loop der jaren veel slachterijen zijn opgekocht, te saneren en de efficiency te verhogen."
Naar aanleiding van eerdere berichten op Foodlog reageerde Ton Christiaanse, voormalig Raad van Bestuurslid met verantwoordelijkheid voor Grampian, hier dat Grampian onterecht wordt neergezet als de oorzaak van het zware weer waarin Vion is komen te verkeren. Daaruit zou geconcludeerd kunnen worden dat de kern van het indertijd door 'macher' Daan van Doorn met steun van de Brabantse boerenkoepel ZLTO, eigenaar van VION, en diens bestuurder Antoon Vermeer gecreëerde conglomeraat van verenigde varkensslachterijen de stap naar het creëren van meerwaarde niet heeft kunnen zetten omdat de voorwaarden daarvoor onvoldoende solide waren. Na de verkopen van tafelzilver en Grampian is Vion weer terug bij af en moet het weer proberen geld te maken van zijn basisacitiviteit: het slachten van varkens. Nu moet het dan doen vanuit de houdgreep van de bank die daarmee nog een ander belang te verdedigen heeft. Rabobank financiert vermoedelijk 80% van de Nederlandse varkenshouderij die op zijn beurt weer grotendeels afhankelijk is van afnemer en verwerker Vion.
De bank ziet zich gedwongen een bedrijf mede te besturen om de Nederlandse varkensmarkt en het krediet dat zij daaraan heeft verstrekt niet ongecontroleerd onderuit te halen.
Fotocredits: Vion
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik vrees dat Paul gelijk heeft en precies aangeeft waarom Duitsland een veel sterkere toekomstpositie heeft als de W-Europese landen om in massa varkens te produceren. Als het hen lukt, zullen ze er over een jaar 5-10 ook nog eens een dikke marge op kunnen maken: minder kosten, hogere prijzen en een markt die van een vragers- in een kopersmarkt zal zijn omgeslagen.
Ik mag vermoeden dat Rabobank thans kijkt welk deel het van die koek mee kan krijgen vanuit zijn positie in de Nederlandse varkensstapel en de verkoopkanalen van Vion. Van daaruit zal het immers moeten rechtvaardigen hoe het die periode overbrugt én er wat centjes uithaalt. Op z'n minst voor zichzelf.
Dit is gewoon een vervolgepisode van de serie "Onderweg naar Zorgen". Of je nu in de electronica, witgoed, auto of schoenenbusiness zit, het stramien is hetzelfde. Produceren totdat er elders anderen wegvallen. Zit er voldoende vermogen achter met of van investeerders met kapitaal van elders (de bubblebende) dan zing je het wat langer uit.
Eigenlijk is er maar een manco in het verhaal en dat is het ontbreken aan volume geregisseerde productie van een merk in plaats van de immer ondergeschikte rol van grondstofleverancier. Dat stickertje van de Dierenbescherming staat straks overal op, zo zwaar zijn de eisen niet, maar een onderscheidend merk wat Good Farming Star zou kunnen zijn is onbekend. Tsja....de huismerksupers willen dat niet, een andere naam, maar maken wel marge op vers, zegt men. Als er marge is, dan is er ook ruimte voor iets anders dan sterren. Diamanten of pareltjes bijvoorbeeld, ook op vleeswaren.
Terzijde, in Duitsland ligt Vion onder vuur wegens het uitbuiten van personeel via een Roemeens uitzendbureau, die werken voor amper 6 euro per uur. Tönnies en anderen doen het waarschijnlijk ook. Het moet alsmaar goedkoper in plaats van toegevoegde waarde die je zelf moet behouden.
Het blijft voorlopig wel de crisis van het teveel die de uitbener is.
@Peter, wie zegt dat de Duitse concurrenten niet uiteindelijk een zelfde lot beschoren zijn? Alles aanschouwend vertoont de hele sector tekenen van einde bestaan. Na een paar decennia in de Rode Oceaan zijn vrijwel alle betrokken partijen nu gedoemd. Komt ook door het door Dick aangestipte aantrekken van volume, maar zonder onderscheidend vermogen. In mijn optiek is dat opkopen van volume per definitie een van de eerste tekenen van Red Ocean. Niet dat je er dan al uit moet stappen, maar het kan geen kwaad je voor te bereiden op Andere Tijden.
Eens met Dick, de zware sanering komt eraan (of is al gaande) in de varkenssector. Varkensboeren doen er goed aan iets te bedenken: je hoeft niet harder te kunnen lopen dan de beer. Slechts harder dan de collega naast je.
vion is ontstaan uit een samenvoeging van weinig rendabele ondernemingen. door te groeien is een poging gedaan een omvang te krijgen waarmee men vat op de markt zou kunnen krijgen.
men heeft een aantal zaken onderschat.
de groep boeren, die 100% trouw levert aan de eigen cooperatie en hierbij een lagere prijs voor lief neemt, is afgenomen en zal verder afnemen tot nul.
na overname van twee grote particuliere slachterijen in nederland dacht men een beslissende rol te kunnen spelen in de in- en verkoopkant. groei van ondernemingen zoals van Rooi hebben ze niet zien aankomen.
de inkoopkracht van supermarkten is enorm toegenomen, vion is groot leverancier van ah, hebben hier veel in geinvesteerd en in plaats van de vruchten hiervan te plukken worden ze keer op keer gedwongen marge in te leveren.
op de duitse markt hebben ze enorm veel concurrentie van oa tonnies, deze groeit met de aantallen waarmee vion krimpt.
met slecht inkoopbeleid in met name duitsland gunt de boer bij gelijke prijs de varkens aan tonnies, verder hebben ze hier totaal geen beleid gevoerd om de onderneming te herstructereren. veel te veel locaties en een totaal gebrek aan visie.
vion gaat ten onder aan een gebrek aan handelsmentaliteit gecombineerd met een compleet onvermogen van de leiding alsook de raad van bestuur. in feite hetzelfde gebrek aan controle waaraan ook neerlands woningbouwverenigingen ten onder gaan. een semi gepensioneerde boer kan niet de leiding van een miljardenslachterij controleren en zo nodig bijsturen.
als varkensboer zie ik de pogingen om vion boven water te houden als schadelijk voor de gehele sector. we hebben een aantal partijen waaraan we onze varkens kunnen verkopen. een van de grotere partijen hierbij is een onderneming die niet in staat is een concurrerende prijs te betalen, maar zich hier toch toe gedwongen ziet. de concurrentie is hiertoe wel in staat, maar hoeft zich aan de inkoopzijde niet bovenmatig in te spannen. hierdoor beuren we te weinig. de ondergang van vion zal ons enige tijd geld kosten, maar op langere termijn zullen de overgebleven, wel goed draaiende ondernemingen weer moeten gaan concureren aan de inkoopzijde.
waarom houdt vion het dan toch zo lang vol: de zusteronderneming heeft in nederland een monopolie in het ophalen en verwerken van kadavers en slachtafval. dit bedrijf heeft op slinkse wijze deze positie gekregen, verdient wel veel geld en hiermee wordt de slachterijtak overeind gehouden.
vion verdient aan een dood varken meer dan aan een levend aangevoerd varken.
De valkuil van de voorwaartse integratie.