1 min
De wereld vergaat. We doen verwoede – of eigenlijk niet zo verwoede – pogingen dit te voorkomen. Maar wat nou als de aarde op is? Gaan we dan op de maan wonen? Of op Mars?
Andy Weir schreef erover in zijn debuutroman The Martian en zijn tweede boek Artemis.
Uit beide boeken begrijp je dat er heel wat nodig is om de mensheid op een van beide te laten wonen. Mars is voorlopig nog een stap te ver. Laten we beginnen bij de maan, zegt bijvoorbeeld astronaut Chris Hadfield. China heeft als ambitie in 2030 de eerste bemanning op de maan te laten landen én leven.
Eerst maar eens onderzoeken of ons eten groeit op de maan. Op gesimuleerde Mars- en maangrond is dat mogelijk, liet de Wageningse ecoloog Wieger Wamelink zien. Hij startte ook een crowdfunding-initiatief voor wormenonderzoek in ruimtebodems. In The Martian lukt het Mark Watney – moederziel alleen op Mars – aardappelen te verbouwen op de rode planeet. Maar lukt dat ook in de echte wereld? Kan de aardappel het ook als “maanappel”?, vraagt Vilt zich af.
Dat willen de Chinezen vanaf volgend jaar onderzoeken. Op 7 december jl. lanceerde de Chinese Space Agency de sonde Chang’e-4, vernoemd naar de Chinese godin van de maan. Begin januari volgend jaar zal de sonde als eerste ruimtevoertuig ooit landen op de achterkant van de maan.
De achterkant van de maan is niet zichtbaar vanaf de aarde. De maan doet er namelijk even lang over om rond de aarde te draaien als om haar eigen as. Communicatie met de aarde van deze kant van de maan is erg lastig. Daarom lanceerde China ter voorbereiding op Chang'e 4 op 20 mei dit jaar een satelliet om communicatie mogelijk te maken.
De Chang'e 4 heeft aan boord een 3 kilogram zware container met een mini-ecosysteem, met aardappelzaden, insecteneitjes van onder meer zijderupsen, water en observatieapparatuur. De Chinezen willen hiermee onderzoeken of aardappelen en insecten in een afgesloten omgeving kunnen overleven op het maanoppervlak. Dit onderzoek en alles wat ervoor nodig is, is ontworpen door 28 Chinese universiteiten, meldt de BBC.
Tot duidelijk is of we er kunnen en willen leven, moeten we het nog even met de aarde doen.
Dit artikel afdrukken
Uit beide boeken begrijp je dat er heel wat nodig is om de mensheid op een van beide te laten wonen. Mars is voorlopig nog een stap te ver. Laten we beginnen bij de maan, zegt bijvoorbeeld astronaut Chris Hadfield. China heeft als ambitie in 2030 de eerste bemanning op de maan te laten landen én leven.
Eerst maar eens onderzoeken of ons eten groeit op de maan. Op gesimuleerde Mars- en maangrond is dat mogelijk, liet de Wageningse ecoloog Wieger Wamelink zien. Hij startte ook een crowdfunding-initiatief voor wormenonderzoek in ruimtebodems. In The Martian lukt het Mark Watney – moederziel alleen op Mars – aardappelen te verbouwen op de rode planeet. Maar lukt dat ook in de echte wereld? Kan de aardappel het ook als “maanappel”?, vraagt Vilt zich af.
Dat willen de Chinezen vanaf volgend jaar onderzoeken. Op 7 december jl. lanceerde de Chinese Space Agency de sonde Chang’e-4, vernoemd naar de Chinese godin van de maan. Begin januari volgend jaar zal de sonde als eerste ruimtevoertuig ooit landen op de achterkant van de maan.
De achterkant van de maan is niet zichtbaar vanaf de aarde. De maan doet er namelijk even lang over om rond de aarde te draaien als om haar eigen as. Communicatie met de aarde van deze kant van de maan is erg lastig. Daarom lanceerde China ter voorbereiding op Chang'e 4 op 20 mei dit jaar een satelliet om communicatie mogelijk te maken.
De Chang'e 4 heeft aan boord een 3 kilogram zware container met een mini-ecosysteem, met aardappelzaden, insecteneitjes van onder meer zijderupsen, water en observatieapparatuur. De Chinezen willen hiermee onderzoeken of aardappelen en insecten in een afgesloten omgeving kunnen overleven op het maanoppervlak. Dit onderzoek en alles wat ervoor nodig is, is ontworpen door 28 Chinese universiteiten, meldt de BBC.
Tot duidelijk is of we er kunnen en willen leven, moeten we het nog even met de aarde doen.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@5: beginnen met rekenen: oppervlakte Mars: 144.8 million km², zwaartekracht 3.711 m/s², dus nog geen 40% van die van de aarde. Wat dat op langdurig verblijf op Mars voor het menselijk lichaam, gebouwd op 9,81 zwaartekracht, tot gevolg heeft: geen idee. Maar redelijk te bevatten, dat diverse lichaamsfuncties daarop anders zullen reageren.
Maan: opp: 38 miljoen km², dus.. wordt heel erg dringen. Zwaartekracht slechts 17% van de aarde, doch nog meer langdurige lichamelijke narigheid,.
Aarde: opp: 510.1 million km² dus 3,6 x zo veel als Mars. Zal krap worden om met z'n allen tegen die tijd naar dat kleine planeetje te verhuizen.
Verder geen dingen in mijn verhaal lezen, die er niet in staan, waarnaar niet verwezen wordt enz. maar gewoon: lezen.
Verder: https://www.scientias.nl/komt-er-maanbasis-grot-op-maan/ resp. https://www.livescience.com/60733-moon-lava-tube-could-shelter-astronauts.html of https://tweakers.net/nieuws/87011/esa-wil-maanbasis-ter-plekke-laten-printen.html r4esp. https://www.sciencealert.com/scientists-discover-lava-tubes-leading-moon-polar-ice-water.
Eindconclusie: per direct stoppen met experimenteren wat de Aarde nog aan vervuiling aan kan. Er is - voorlopig - nog geen planeet B, waar me voor een fors deel naar toe verhuizen kunnen, bereikbaar.
De wereld vergaat niet. De aarde blijft gewoon ronddraaien. De positie en leefomgeving van de mens op die aarde zouden wel eens wat kunnen veranderen als het zo doorgaat. Andere planeet uitkiezen dan maar? Ach een paar probleempjes voor die aardappelen op Mars of de maan; Nutrienten? Fossiele brandstof? Water? Dat wordt nog flink raketten afschieten om de voedselcyclus op de maan een beetje in stand te houden. Tot de fossiele brandstof op is. Met Kerst de klassiekers uit de Kuifje reeks van Hergé maar weer eens lezen; Raket naar de maan en Mannen op de maan. Ongeveer net zo fantasierijk als het gedroom over andere planeten van tegenwoordig. Ik zou maar eens eerst kijken of er op onze eigen planeet nog iets te redden valt.
#4, Harry, in de kop van het artikel wordt het toch genoemd? "De wereld vergaat. We doen verwoede – of eigenlijk niet zo verwoede – pogingen dit te voorkomen. Maar wat nou als de aarde op is? Gaan we dan op de maan wonen? Of op Mars?"
Mijn vraag is eigenlijk wie daar over nadenken. Een elite? Die 1 mln van jou.......waar is de rest dan?
Trouwens, sommige landen denken na, of hebben nagedacht, over een bemand station op de maan, oa Japan, maar dat is niet waar het hierover gaat.
@ 3: sorry, maar .. over al uw kritiek zie ik helemaal NIETS in mijn verhaal. 10 miljard mensen verhuizen ? na een atoomoorlog /klimaatcatastrofe ?
Ik dacht, dat IK schreef over een grote ruimtereis-basis op de maan, met faciliteiten om alles zelf te kunnen maken, dus … 1 mln mensen ?
Ik adviseer u echt terug te gaan naar de basisschool om uw begrijpend lezen op te halen.
#2, Harry, dus jij ziet het wel zitten om straks 10 miljard mensen naar de maan te verhuizen, ze daar een leven te bieden, en dat je dan energetisch goed uitkomt? Want waarom moeten wij zonodig onderzoeken, of we op de maan kunnen leven, als het niet is voor een happy few, als de aarde na een atoomoorlog en klimaatcatastrofe onleefbaar is geworden? (maar dan zijn er ook niet zoveel mensen meer over).