1 min
In een unieke reactie op het ophefmakende GMO-maisonderzoek van professor Gilles-Eric Séralini hebben zes Franse, nationale, Académies zich verenigd. Zonder er doekjes om te winden veroordelen ze het onderzoek en komen ze met een wens, een voorstel en een verzoek.
De Franse nationale Académies d’Agriculture, de Médecine, de Pharmacie, des Sciences, des Technologies en Vétérinaire schrijven in een gezamenlijk persbericht dat zij, net als het grote publiek, recent kennis hebben genomen van het onderzoek dat Gilles-Eric Séralini in Food and Chemical Toxicology gepubliceerd heeft. Na de EFSA verwijzen nu ook deze Académies het onderzoek naar de vuilnisbak omdat het methodologisch en analytisch niet deugt.
De Académies oordelen als volgt: het onderzoeksplan is onvoldoende, er is geen klassieke statistische methodologie toegepast, de keuze voor de gebruikte rattensoort is niet onomstreden en de essentiële kwantitatieve elementen voor het interpreteren van de resultaten zijn niet in aanmerking genomen. Er kan dus geen enkele betrouwbare conclusie uit het onderzoek worden getrokken.
Vervolgens stellen de Académies de publiciteit naar aanleiding van het onderzoek ter discussie. Het nieuws raasde als een wild vuur door Frankrijk en mobiliseerde binnen no-time tot parlementsleden en ministers aan toe. Ze noemen 'het orkestreren van de bekendheid van een wetenschapper of team' 'een zware fout', als daardoor bij het grote publiek ongefundeerde angsten worden aangewakkerd. Ze plaatsen vraagtekens bij het gelijktijdig uitkomen van twee boeken, een film en een wetenschappelijk artikel, de exclusiviteit die aan een weekblad werd gegund, de non-disclosure clausule die het de pers onmogelijk maakte elders verhaal te halen en veroordelen dit als 'ethisch incorrect'.
Het persbericht eindigt met drie lessen die de Académies wil trekken uit alle emoties rondom de publicatie van Séralini c.s.
- de wens dat universiteiten en onderzoeksinstellingen ethische richtlijnen opstellen voor de communicatie van wetenschappelijke resultaten naar journalisten en naar het grote publiek, zodat onderzoekers niet langer het debat in de media - dat ze zelf opzettelijk gezocht hebben - domineren ten koste van het debat dat eerst binnen de wetenschappelijke kring gevoerd moet worden
- het voorstel voor het instellen van een Haut comité dat regelmatig de Président du Conseil supérieur de l’audiovisuel bijpraat over hoe wetenschappelijke vraagstukken behandeld worden door de audiovisuele media
- het dringende verzoek aan de authoriteiten om alles in het werk te stellen teneinde de gezamenlijke expertise en de wetenschappelijke gemeenschap opnieuw het krediet te gunnen dat ze nu te vaak onthouden wordt, terwijl iedereen het eens is over het feit dat de toekomst van Frankrijk deels afhangt van de kwaliteit van hun onderzoekswerkzaamheden.
Fotocredits: kop van het gezamenlijke persbericht
Dit artikel afdrukken
De Académies oordelen als volgt: het onderzoeksplan is onvoldoende, er is geen klassieke statistische methodologie toegepast, de keuze voor de gebruikte rattensoort is niet onomstreden en de essentiële kwantitatieve elementen voor het interpreteren van de resultaten zijn niet in aanmerking genomen. Er kan dus geen enkele betrouwbare conclusie uit het onderzoek worden getrokken.
Vervolgens stellen de Académies de publiciteit naar aanleiding van het onderzoek ter discussie. Het nieuws raasde als een wild vuur door Frankrijk en mobiliseerde binnen no-time tot parlementsleden en ministers aan toe. Ze noemen 'het orkestreren van de bekendheid van een wetenschapper of team' 'een zware fout', als daardoor bij het grote publiek ongefundeerde angsten worden aangewakkerd. Ze plaatsen vraagtekens bij het gelijktijdig uitkomen van twee boeken, een film en een wetenschappelijk artikel, de exclusiviteit die aan een weekblad werd gegund, de non-disclosure clausule die het de pers onmogelijk maakte elders verhaal te halen en veroordelen dit als 'ethisch incorrect'.
Het persbericht eindigt met drie lessen die de Académies wil trekken uit alle emoties rondom de publicatie van Séralini c.s.
- de wens dat universiteiten en onderzoeksinstellingen ethische richtlijnen opstellen voor de communicatie van wetenschappelijke resultaten naar journalisten en naar het grote publiek, zodat onderzoekers niet langer het debat in de media - dat ze zelf opzettelijk gezocht hebben - domineren ten koste van het debat dat eerst binnen de wetenschappelijke kring gevoerd moet worden
- het voorstel voor het instellen van een Haut comité dat regelmatig de Président du Conseil supérieur de l’audiovisuel bijpraat over hoe wetenschappelijke vraagstukken behandeld worden door de audiovisuele media
- het dringende verzoek aan de authoriteiten om alles in het werk te stellen teneinde de gezamenlijke expertise en de wetenschappelijke gemeenschap opnieuw het krediet te gunnen dat ze nu te vaak onthouden wordt, terwijl iedereen het eens is over het feit dat de toekomst van Frankrijk deels afhangt van de kwaliteit van hun onderzoekswerkzaamheden.
Fotocredits: kop van het gezamenlijke persbericht
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zie ook het onderzoek dit jaar van Gab-Alla e.a. , die duidelijke verschillen maten tussen ratten die met GM mais waren gevoed en die gevoed met normale mais. Deze studie heeft veel minder aandacht gekregen, maar de resultaten wijzen in dezelfde richting als het onderzoek van Seralini.
Opvallend was dat de meest ingrijpende effecten (zoals op de organen) pas na anderhalve maand gingen optreden, en daarna toenamen.
Door het vermijden van die discussie, door haar eenzijdige benadering, plaatsen Academies zichzelf buiten de echte wetenschap.
Ernesto (#8). Dat heb je volgens mij goed verwoord. Ik neem tenminste aan, dat je niet de pseudo wetenschap bedoelt.
Er is een enorm machtige lobby van producenten van chemische bestrijdingsmiddelen. Onderzoeksresultaten die een verband leggen tussen bijensterfte en bepaalde groepen chemische bestrijdingsmiddelen zoals dat van de Royal Holloway University en dat van de universiteit in Caen (Frankrijk) worden steeds weggezet als "niet deugdelijk of niet representatief", terwijl de bewuste bestrijdingsmiddelen op basis van nog veel ondeugdelijker onderzoek zijn toegelaten.
Wetenschap en politiek zijn slechte bedgenoten. Deze reactie is kennelijk politiek, dus wetenschappelijk niet interessant. Inhoudelijk is er niets af te dingen op de Seralini studie, althans niets dat ook niet af te dingen is op het zeer schamele onderzoek dat heeft geleid tot de toelating van deze producten op de markt.
Zie ook:
http://www.gmwatch.org/index.php?option=com_content&view=article&id=14336:academies-report-unrepresentative-and-flawed-academy-statistician
Is mijn conclusie juist dat Seralini een klokkenluider is, die de wegen van de Klokkenluider bewandeld heeft om gehoord te worden?
Wat me heel erg benieuwd is het inhoudelijke commentaar van degene die een duim omlaag heeft gezet bij mijn reacties... durft u de discussie aan?