De Franse nationale Académies d’Agriculture, de Médecine, de Pharmacie, des Sciences, des Technologies en Vétérinaire schrijven in een gezamenlijk persbericht dat zij, net als het grote publiek, recent kennis hebben genomen van het onderzoek dat Gilles-Eric Séralini in Food and Chemical Toxicology gepubliceerd heeft. Na de EFSA verwijzen nu ook deze Académies het onderzoek naar de vuilnisbak omdat het methodologisch en analytisch niet deugt.

De Académies oordelen als volgt: het onderzoeksplan is onvoldoende, er is geen klassieke statistische methodologie toegepast, de keuze voor de gebruikte rattensoort is niet onomstreden en de essentiële kwantitatieve elementen voor het interpreteren van de resultaten zijn niet in aanmerking genomen. Er kan dus geen enkele betrouwbare conclusie uit het onderzoek worden getrokken.

Vervolgens stellen de Académies de publiciteit naar aanleiding van het onderzoek ter discussie. Het nieuws raasde als een wild vuur door Frankrijk en mobiliseerde binnen no-time tot parlementsleden en ministers aan toe. Ze noemen 'het orkestreren van de bekendheid van een wetenschapper of team' 'een zware fout', als daardoor bij het grote publiek ongefundeerde angsten worden aangewakkerd. Ze plaatsen vraagtekens bij het gelijktijdig uitkomen van twee boeken, een film en een wetenschappelijk artikel, de exclusiviteit die aan een weekblad werd gegund, de non-disclosure clausule die het de pers onmogelijk maakte elders verhaal te halen en veroordelen dit als 'ethisch incorrect'.

Het persbericht eindigt met drie lessen die de Académies wil trekken uit alle emoties rondom de publicatie van Séralini c.s.
- de wens dat universiteiten en onderzoeksinstellingen ethische richtlijnen opstellen voor de communicatie van wetenschappelijke resultaten naar journalisten en naar het grote publiek, zodat onderzoekers niet langer het debat in de media - dat ze zelf opzettelijk gezocht hebben - domineren ten koste van het debat dat eerst binnen de wetenschappelijke kring gevoerd moet worden
- het voorstel voor het instellen van een Haut comité dat regelmatig de Président du Conseil supérieur de l’audiovisuel bijpraat over hoe wetenschappelijke vraagstukken behandeld worden door de audiovisuele media
- het dringende verzoek aan de authoriteiten om alles in het werk te stellen teneinde de gezamenlijke expertise en de wetenschappelijke gemeenschap opnieuw het krediet te gunnen dat ze nu te vaak onthouden wordt, terwijl iedereen het eens is over het feit dat de toekomst van Frankrijk deels afhangt van de kwaliteit van hun onderzoekswerkzaamheden.

Fotocredits: kop van het gezamenlijke persbericht
Dit artikel afdrukken