2 min
Het duurzame isolatiebedrijf Isover, onderdeel van het Franse moederbedrijf Saint Gobain, slaagde erin om geld te maken van de stikstof die het op papier uitstoot. Dat schiet de Brabantse politicus Hermen Vreugdenhil in het verkeerde keelgat.
Isover in Etten-Leur lukte het om middenin de stikstofcrisis een vergunning voor 865 ton NOx en 322 ton NH3 bij de provincie Brabant af te dwingen. Die hoeveelheid is te vergelijken met de emissie van 280 melkveebedrijven.
Een reconstructie
In 2017 bleek uit onderzoek naar de naleving door de industrie van de stikstofregels dat 1/3 van de grootschalige industrie in Brabant geen Natuurvergunning (NB-vergunning) had. Een aantal van die bedrijven zijn we blijven volgen in het vergunningentraject.
Een van deze bedrijven is Isover. Dit bedrijf stoot zonder NB-vergunning een grote hoeveelheid stikstof uit vlakbij het kwetsbare Ulvenhoutse Bos. In diverse debatten hebben we dit aangekaart en uiteindelijk kregen we de verzekering dat er een passende NB-vergunning zou komen.
Nadat in 2020 nog altijd geen vergunning afgegeven was is door milieuorganisatie MOB een handhavingsverzoek ingediend. De behandeling heeft zojuist plaatsgevonden. Daardoor is nu duidelijk gewordens hoe Isover door het spel slim te spelen een exorbitante vergunning heeft kunnen afdwingen.
De provincie Brabant wijst op 31 juli het handhavingsverzoek af en geeft als motivatie dat Isover inmiddels een vergunbare aanvraag heeft gedaan op basis van ‘intern salderen’. Tot zover is dat goed nieuws.
Maar Isover blijkt een NB-vergunningaanvraag in te dienen voor 865 ton NOx (stikstofoxide) en 322 ton NH3 (ammoniak, 'boerenstikstof'). In plaats van een passende vergunning bij hun werkelijke uitstoot wil het bedrijf alle latente ruimte uit het verleden vergund krijgen.
Isover kan dat doen omdat het bedrijf nooit een NB-vergunning aangevraagd heeft en zich daarom kan beroepen op stokoude ‘rechten’ uit 2000. In werkelijkheid stoot het bedrijf al jaren 6x minder uit dan in 2000 vergund, zo blijkt uit de milieujaarverslagen.
Provincie Noord-Brabant oordeelt dat de aanvraag valt onder ‘intern salderen’ en daarom niet zal leiden tot extra natuurschade. Omdat intern salderen niet meer vergunningplichtig is, zal de provincie niet handhavend optreden.
In plaats van bestraft worden omdat Isover jarenlang zonder juiste natuurvergunning operationeel is, wordt het bedrijf beloond voor jarenlange nalatigheid en een gebrek aan toezicht en handhaving door de provincie.
Maar Isover wil nog meer. Het bedrijf dient ook nog een verzoek tot ‘positieve weigering’ in op zijn aanvraag voor 865 ton NOx en 322 ton NH3. Met zo'n positieve weigering wordt de torenhoge NB-vergunning juridisch waterdicht en daarmee verhandelbaar.
Goud, en niet de enige
Daarmee krijgt Isover goud in handen. De duurzame isolatiemaker kan de extra stikstofruimte die het bedrijf zelf helemaal niet nodig heeft ook nog eens te gelde maken door die ruimte via extern salderen te verkopen voor andere ontwikkelingen zoals wegenaanleg en bouwprojecten.
Terwijl in Nederland volop agrarische bedrijven al dan niet gedwongen opgekocht gaan worden, kreeg Isover een vergunning ter grootte van maar liefst 280 gemiddelde melkveebedrijven. Gratis en voor niets.
En dit is maar één van de vele industriële bedrijven in Brabant die momenteel bezig zijn deze truc uit te halen. In totaal gaat het echt om tonnen aan niet-bestaande stikstofemissie die nu alsnog vergund wordt. Zulke vergunningsverlening legt een gigantische bom onder de hele stikstofaanpak.
Wat mij betreft laat deze casus zien dat er zo snel mogelijk een verbod op de handel in fictieve stikstofruimte moet komen. We zullen hier in de Staten van Brabant zo snel mogelijk een voorstel voor indienen maar mogelijk zijn we dan voor veel gevallen al te laat.
Dit artikel afdrukken
Een reconstructie
In 2017 bleek uit onderzoek naar de naleving door de industrie van de stikstofregels dat 1/3 van de grootschalige industrie in Brabant geen Natuurvergunning (NB-vergunning) had. Een aantal van die bedrijven zijn we blijven volgen in het vergunningentraject.
Een van deze bedrijven is Isover. Dit bedrijf stoot zonder NB-vergunning een grote hoeveelheid stikstof uit vlakbij het kwetsbare Ulvenhoutse Bos. In diverse debatten hebben we dit aangekaart en uiteindelijk kregen we de verzekering dat er een passende NB-vergunning zou komen.
Nadat in 2020 nog altijd geen vergunning afgegeven was is door milieuorganisatie MOB een handhavingsverzoek ingediend. De behandeling heeft zojuist plaatsgevonden. Daardoor is nu duidelijk gewordens hoe Isover door het spel slim te spelen een exorbitante vergunning heeft kunnen afdwingen.
De provincie Brabant wijst op 31 juli het handhavingsverzoek af en geeft als motivatie dat Isover inmiddels een vergunbare aanvraag heeft gedaan op basis van ‘intern salderen’. Tot zover is dat goed nieuws.
Maar Isover blijkt een NB-vergunningaanvraag in te dienen voor 865 ton NOx (stikstofoxide) en 322 ton NH3 (ammoniak, 'boerenstikstof'). In plaats van een passende vergunning bij hun werkelijke uitstoot wil het bedrijf alle latente ruimte uit het verleden vergund krijgen.
Isover kan dat doen omdat het bedrijf nooit een NB-vergunning aangevraagd heeft en zich daarom kan beroepen op stokoude ‘rechten’ uit 2000. In werkelijkheid stoot het bedrijf al jaren 6x minder uit dan in 2000 vergund, zo blijkt uit de milieujaarverslagen.
Provincie Noord-Brabant oordeelt dat de aanvraag valt onder ‘intern salderen’ en daarom niet zal leiden tot extra natuurschade. Omdat intern salderen niet meer vergunningplichtig is, zal de provincie niet handhavend optreden.
In plaats van bestraft worden omdat Isover jarenlang zonder juiste natuurvergunning operationeel is, wordt het bedrijf beloond voor jarenlange nalatigheid en een gebrek aan toezicht en handhaving door de provincie.
Maar Isover wil nog meer. Het bedrijf dient ook nog een verzoek tot ‘positieve weigering’ in op zijn aanvraag voor 865 ton NOx en 322 ton NH3. Met zo'n positieve weigering wordt de torenhoge NB-vergunning juridisch waterdicht en daarmee verhandelbaar.
Goud, en niet de enige
Daarmee krijgt Isover goud in handen. De duurzame isolatiemaker kan de extra stikstofruimte die het bedrijf zelf helemaal niet nodig heeft ook nog eens te gelde maken door die ruimte via extern salderen te verkopen voor andere ontwikkelingen zoals wegenaanleg en bouwprojecten.
Terwijl in Nederland volop agrarische bedrijven al dan niet gedwongen opgekocht gaan worden, kreeg Isover een vergunning ter grootte van maar liefst 280 gemiddelde melkveebedrijven. Gratis en voor niets.
En dit is maar één van de vele industriële bedrijven in Brabant die momenteel bezig zijn deze truc uit te halen. In totaal gaat het echt om tonnen aan niet-bestaande stikstofemissie die nu alsnog vergund wordt. Zulke vergunningsverlening legt een gigantische bom onder de hele stikstofaanpak.
Wat mij betreft laat deze casus zien dat er zo snel mogelijk een verbod op de handel in fictieve stikstofruimte moet komen. We zullen hier in de Staten van Brabant zo snel mogelijk een voorstel voor indienen maar mogelijk zijn we dan voor veel gevallen al te laat.
Op bezoek bij melkveebedrijf in Etten-Leur dat de stikstofuitstoot al heel fors heeft teruggebracht.
— Hermen Vreugdenhil (@H_Vreugdenhil) November 29, 2019
5 km verderop stoot Isover jaarlijks 52 ton Ammoniak uit zonder vergunning, zonder dat de provincie hierop handhaaft. Ik kan dat niet uitleggen. Dat is geen eerlijk beleid! pic.twitter.com/FUBtYcOgVW
Terwijl we op 3 juli 2020 het voorstel indienden om ervoor te zorgen dat alle bedrijven rondom het Ulvenhoutsebos Bos hun vergunning op orde hadden (verworpen) werd achter de schermen een exorbitante vergunning voor Isover voorbereid https://t.co/9fJUdGvw1P pic.twitter.com/W4GhDPqIDX
— Hermen Vreugdenhil (@H_Vreugdenhil) December 4, 2021
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Kennelijk gaat het kabinet toch onderzoek doen naar manieren om latente ruimtes in te nemen en het intern salderen wederom vergunningsplichtig te stellen.
Lijkt mij een zeer goede zaak, draaien anderen (toekomstige generaties) niet voor alles op en ontstaat er rechtszekerheid bij intern salderen. (kan immers anders zomaar een situatie ontstaan dat er feitelijk geen sprake was van intern salderen zonder nadelige gevolgen voor het natura-2000 gebied, bijv. omdat de emissie dichter bij het natura 2000 gebied gaat plaats vinden, of omdat de RAV-factor onjuist blijkt).
Johan Vollenbroek ,
Ik begrijp niet waarom het voor PAS-melders nadeliger is dat er meer verhandelbare stikstof op de "markt" beschikbaar is, zij hebben daardoor toch meer kans om de stikstof die zij nodige hebben om kansrijk te legaliseren te kunnen kopen. Als een goede kans zich voor doet lijkt mij wachten op de overheid wel erg dom.
#23, dat mag, zie de Wsn en uitspraak de Logt. Hierdoor komt er weinig of niets terecht van reductie van stikstof.
Johan Vollenbroek Denk je niet dat de boeren heel even willen afwachten of "latente ruimte" wel of niet mag worden geteld? Dit is steeds een heet hangijzer geweest. Het lijkt me dat de rechter niet bij het ene bedrijf mag stellen dat het wel gebruikt mag worden en bij het andere bedrijf niet.
Klopt Johan, zowel Ammoniak en Nox. In de reactie van de provincie gaan ze op een specifieke vraag van me naar het Ammoniak deel in. Vandaar dat ik in die tweet daar even de focus op leg.