1 min
Ondertussen vertelt het verhaal van de dag door onze lens: voeding, gezondheid, landbouw, levensmiddelenmarketing, voedselpolitiek en aan landgebruik gerelateerde energie- en watervraagstukken – waar nodig tot op (geo)politieke schaal.
Verhalen van 15 juni rondom Corona vind je in Is ‘het nieuwe normaal’ nog wel leuk?.
In de Ondertussen van maandag 15 juni vallen mij deze berichten op:
- overvloed is een probleem. Als mensen niet genoeg zouden hebben, zouden ze geen voedsel verspillen. In tijden van schaarste, zoals tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog werden alle restjes gebruikt voor nieuwe maaltijden. Culinair auteur Eddie Niesten schreef een ode aan de creatieve huisvrouwen van toen (Algemeen Dagblad). Zij draaiden hun hand niet om voor soep van groentenat, broodsmeersels van kaaskorstjes, sla van overgebleven groentes met aardappelen of ragout gemaakt van orgaanvlees. Daar zou de weggooigeneratie van nu een voorbeeld aan kunnen nemen. Maar ja, die barst van het betaalbare eten.
- bierbrouwers starten langzaam maar zeker hun productie weer op. Zij zagen door de coronacrisis hun verkoop stevig dalen. Consumenten kochten wel meer bier in supermarkten, maar die stijging maakte de gebruikelijke horecaconsumptie bij lange na niet goed. Versoepeling van de maatregelen is noodzakelijk om de omzet weer op het oude peil te brengen, zeggen de brouwers (NOS). Ook rondleidingen in brouwerijen mogen weer, zij het in kleinere groepen.
- het verschil tussen biologische en gangbare melk is meetbaar aan de hand van vetzuren en vluchtige stoffen. Dat ontdekte WUR promovendus Ningjing Liu (Boerderij). Of de consument het verschil in kwaliteit ook kan proeven blijft de vraag. De consument koopt biologisch omdat het op de verpakking staat. De Italiaanse maffia maakt al jaren misbruik van het vertrouwen dat consumenten hebben in aanduidingen op verpakkingen.
Van het Nederlandse The Ketchup Project (Trouw) krijg je een goed gevoel. Het haalt tomaten naar Nederland die boeren in Kenia op het land laten liggen omdat er te weinig voor wordt betaald. Hier wordt er ketchup van gemaakt waar restaurants, de Bijenkorf en de klanten van Picnic vrolijk van worden omdat ze denken dat ze er voedselverspilling mee voorkomen. Het bedrijf biedt inderdaad wat meer financieel perspectief aan Keniaanse tomatenboeren omdat het structureel 4 ton tomaten per week tegen betaling afneemt. Maar het laten liggen van de tomaten op het land is natuurlijk helemaal geen verspilling: alle nutriënten zakken in de bodem en komen weer ten goede aan de volgende oogst; dat kost minder mest en is dus óók duurzaam.
Nog meer feel good voeding komt van Yallah Coffee. De duurzaam geproduceerde koffiebonen worden van Colombia naar Cornwall (VK) verscheept met een zeilboot (The Guardian). Je moet er 3 maanden op wachten, maar het is het wachten waard, aldus de producent. De boot vaart op wind, dus dat is ook qua natuurkundige duurzaamheid een prima idee.
Check Ondertussen dat onderwijl alweer verder is!
Dit artikel afdrukken
In de Ondertussen van maandag 15 juni vallen mij deze berichten op:
- overvloed is een probleem. Als mensen niet genoeg zouden hebben, zouden ze geen voedsel verspillen. In tijden van schaarste, zoals tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog werden alle restjes gebruikt voor nieuwe maaltijden. Culinair auteur Eddie Niesten schreef een ode aan de creatieve huisvrouwen van toen (Algemeen Dagblad). Zij draaiden hun hand niet om voor soep van groentenat, broodsmeersels van kaaskorstjes, sla van overgebleven groentes met aardappelen of ragout gemaakt van orgaanvlees. Daar zou de weggooigeneratie van nu een voorbeeld aan kunnen nemen. Maar ja, die barst van het betaalbare eten.
- bierbrouwers starten langzaam maar zeker hun productie weer op. Zij zagen door de coronacrisis hun verkoop stevig dalen. Consumenten kochten wel meer bier in supermarkten, maar die stijging maakte de gebruikelijke horecaconsumptie bij lange na niet goed. Versoepeling van de maatregelen is noodzakelijk om de omzet weer op het oude peil te brengen, zeggen de brouwers (NOS). Ook rondleidingen in brouwerijen mogen weer, zij het in kleinere groepen.
- het verschil tussen biologische en gangbare melk is meetbaar aan de hand van vetzuren en vluchtige stoffen. Dat ontdekte WUR promovendus Ningjing Liu (Boerderij). Of de consument het verschil in kwaliteit ook kan proeven blijft de vraag. De consument koopt biologisch omdat het op de verpakking staat. De Italiaanse maffia maakt al jaren misbruik van het vertrouwen dat consumenten hebben in aanduidingen op verpakkingen.
Van het Nederlandse The Ketchup Project (Trouw) krijg je een goed gevoel. Het haalt tomaten naar Nederland die boeren in Kenia op het land laten liggen omdat er te weinig voor wordt betaald. Hier wordt er ketchup van gemaakt waar restaurants, de Bijenkorf en de klanten van Picnic vrolijk van worden omdat ze denken dat ze er voedselverspilling mee voorkomen. Het bedrijf biedt inderdaad wat meer financieel perspectief aan Keniaanse tomatenboeren omdat het structureel 4 ton tomaten per week tegen betaling afneemt. Maar het laten liggen van de tomaten op het land is natuurlijk helemaal geen verspilling: alle nutriënten zakken in de bodem en komen weer ten goede aan de volgende oogst; dat kost minder mest en is dus óók duurzaam.
Nog meer feel good voeding komt van Yallah Coffee. De duurzaam geproduceerde koffiebonen worden van Colombia naar Cornwall (VK) verscheept met een zeilboot (The Guardian). Je moet er 3 maanden op wachten, maar het is het wachten waard, aldus de producent. De boot vaart op wind, dus dat is ook qua natuurkundige duurzaamheid een prima idee.
Check Ondertussen dat onderwijl alweer verder is!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik zou het eens uitgerekend moeten zien, maar ik denk maar zo dat overtollige tomaten laten liggen:
a vrijwel niets oplevert aan mestwaarde (90% of meer water)
b een groot probleem wordt met ziektekiemen voor het oudere en/of de nabijgelegen gewassen.
Maar praktisch gezien zal het resultaat helemaal niet zijn dat er minder tomaten op het land blijven liggen. Van zulke "kneusjes" valt geen goede ketchup te maken, daar moet je gewoon goed gezond fruit voor hebben. En vruchten met plekjes naar Nederland vliegen?? Waarom kan die ketchup niet gewoon daar gemaakt worden?
Het is gewoon een productiecontract waarbij de boer zeker is dat hij die eerste vruchten (hoe groot is het aandeel van 1 boer in die vier ton?) alvast heeft verkocht. Of er aan het eind van de oogst nog spul over is, dat is vers twee. En dat moet dan naar de composthoop als je het behoorlijk aanpakt.