Staakt een boer zijn bedrijf, zoals de overheid graag wil om hoeveelheid in Nederland geproduceerde dierlijke grondstoffen terug te dringen, dan mogen ze hun milieuruimte - hun verworven recht om het milieu te belasten - niet zomaar verkopen. De boerenprotesten bij de provinciehuizen in oktober, werden veroorzaakt door een verschil van inzicht tussen de provincies en de minister. Het draaide om de omvang van de stikstofruimte die een boer mag verkopen aan bijvoorbeeld een projectontwikkelaar, een energiecentrale, distributiecentrum of een boer die juist niet wil stoppen maar uitbreiden.
Of vergunningen straks houdbaar zullen blijken, hangt af van de welwillendheid van de juristen van de natuurbewegingDe provincies waren streng ten aanzien van de definitie van de stikstofruimte die een boer heeft. Als hij een vergunning heeft om 200 dieren te mogen houden, maar een stal die slechts ruimte biedt aan 150 dieren terwijl hij maar 100 dieren op zijn bedrijf had op het moment dat de minister haar stikstofplannen bekend maakte, dan wilden de provincies die 100 koeien als uitgangspunt te nemen. De minister ging uit van die 150 feitelijk gerealiseerde dierplaatsen in de stal.
Van die 100 of 150 dieren moet 30 procent extra worden afgeroomd, om de uitstoot echt te laten dalen. Het beleid van de provincies zou de boer de stikstofruimte van 70 koeien hebben laten verkopen in plaats van de uitstoot van 200 koeien die hij op basis van zijn oude vergunningen mocht hebben. Boeren vonden dat diefstal van mileuruimte. De boer in dit voorbeeld ziet immers veel meer dan de helft van zijn rechten verbeurd worden.
Aan deze onenigheid zeggen de provincies en het Rijk nu een einde te hebben gemaakt. Ze trekken één lijn. Of ze daarmee uit de zorgen zijn, zal de toekomst uit moeten wijzen. MOB, de meeste actieve natuur NGO, eist een afroming van 50% om een totale emissiereductie van 50% binnen 10 jaar te bereiken en weet dat het Europese recht aan zijn kant staat: eerst moet duidelijk zijn dat reducties werken, pas daarna mag je minder strenge eisen stellen.
Vooralsnog is die effectiviteit volkomen onduidelijk, terwijl de schijn van politieke handje-klap bepaald niet vermeden is. Het stikstofdossier blijft daarmee afhankelijk van juridische procedures. In die zin hadden de provincies gelijk met streng beleid dat minder inspireert tot procedures tegen nieuwe vergunningen.
Volgens de NRC staan de provincies zowel opgelucht als teleurgesteld tegenover de eenheidslijn. "Hun strengere aanpak", schrijft de krant, "is gesneuveld, maar de vergunningverlening komt door het akkoord wel dichterbij." Of die vergunningen ook houdbaar zullen blijken, hangt af van de welwillendheid van de juristen van de natuurbeweging. Als hun opdrachtgevers vinden dat de overheid onvoldoende serieuze spelregels heeft gemaakt om de stikstofdepositie op natuurgebieden te verminderen, is te verwachten dat opnieuw rechtszaken tegen vergunningen worden aangespannen.
De provincie Fryslân liet gisteravond weten niet zonder meer achter de eenheid te staan en de zaak te beschouwen als een primair Friese aangelegenheid.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#28 Met het verdwijnen van de schaapskuddenop de heide is feitelijk het beheer van de heide gestopt ik geloof direct dat grootscheeps en structureel afplaggen een botte noodmaatregel is maar de beheerders zouden ook de begrazing beter op kunnen pakken ipv de zwarte piet bij de omgeving te leggen. zonder schapen en plaggende boeren was er nooit een langdurig heideveld geweest.
#22 EJ en kennelijk ook STAF: wij groentjes (jouw term) zijn minder groen dan sommigen denken en weten al decennia dat onbeperkt maaien en afvoeren en afplaggen zijn grenzen heeft, en die grenzen zijn in veel gebieden bereikt. Want je voert niet alleen de stikstof af, maar ook andere stoffen, waarvan een deel door bodemverzuring sowieso als te schaars was geworden. Recent onderzoek van Univ Nijmegen wijst uit dat fosfaat beperkend wordt (onvoorstelbaar voor ons hier in het laagveen bij Gouda) in aantal heidegebieden, en dat deze beperking sterk verarmend werkt op het bodemleven en daarmee op het vermogen om nutrienten beschikbaar te maken voor de planten die je zo graag terug wilt hebben. Zal link opzoeken. Met afplaggen voer je bovendien de zaadbank af zodat de soorten die je terug wilt krijgen niet terug kúnnen komen.
Zal STAF artikel lezen. Laatste wapenfeit wat ik zag van STAF was een video met Geesje Rotgers over het feit dat de landbouw ten onrechte wordt beschuldigd van waterverontreiniging. In letterlijk haar eerste zin zwakt ze claim uit de titel van de video al af en ze speelt het klaar in de hele video geen enkel feit te noemen. In nodig haar uit te komen meten in onze sloten tussen de intensief bemeste landbouwpercelen, waar het stikstofgehalte driemaal zo hoog is als in de naastgelegen Lek. Tot zover AGRI-FACTS.
#25 Dus de verhouding depositie / beheer is in disbalans dan moet het beheer nodig een stapje harder gaan lopen daar worden ze tenslotte voor betaald. Waar zijn al die schapen die de heide vroeger zo mooi bijhielden nu en het afplaggen gebeurt ook veel te weinig en als heet gebeurt gaat het veel te grootschalig grote stukken in een keer vroeger deden ze dat ook netjes vrachtje voor vrachtje en dan met paard en wagen niet met die dikke John Deere's over de heide banjeren.
Frans Aarts,
Cultura2000 dus. Bedoelt STAF wellicht dat het geen natura2000 gebied mag heten omdat het feitelijk een cultuurlandschap is (ernstig verschraald door eeuwenlange hogere afvoer dan aanvoer)?
Als de STAF-position paper met de boodschap "heide als Natura2000-gebied kan niet, want heide verandert in Nederland in bos", geen grap blijkt wordt het pas echt lachen, daar in de Tweede Kamer of later in Brussel.
Elk natuurgebied moet beheerd worden en dat gebeurt met beheermaatregelen. Heide moet jaarlijks met schapen worden beweid of er moet om de pakweg zeven jaar zeer kort gemaaid worden (de oude manier van strooisel verzamelen). Meststoffen die door heide uit de bodemdeeltjes worden vrijgemaakt (wortels scheiden zuren af), of die door depositie daarop terecht komen, worden dan afgevoerd. Doet men dit niet dan verrijkt de bodem en verandert de heide uiteindelijk in bos, net als grasland dat niet gemaaid of beweid wordt of bouwland dat niet beteeld wordt. Van landbouworganisaties verwacht je dat ze weten dat beheer nodig is voor instandhouding, maar het is arrogant te suggereren dat onze overheid dat over het hoofd gezien heeft bij het vaststellen van Natura2000-gebieden. Het wordt lachen in Brussel als onze overheid daar aan gaat kaarten dat we van Natura2000-gebieden af willen omdat daarvoor beheer nodig blijkt. "Sorry mensen, hadden we bij het vaststellen ervan over het hoofd gezien".
Behalve beheermaatregelen zijn soms herstelmaatregelen nodig. Als de bodem te rijk is moet de bovenlaag verwijderd worden, door afplaggen, anders ontstaat grasland. Een herstelmaatregel mag geen routine zijn, het is een noodgreep.
Daarom zijn bronmaatregelen nodig, om de vermesting (waaronder N-depositie) voldoende te beperken. Vermesting heeft natuurlijke oorzaken, zoals het ontstaan van stikstofverbindingen bij bliksem, maar is vooral het gevolg van menselijke activiteiten. STAF meldt echter …"dat het een wetenschappelijke en juridische misvatting is dat het voor de instandhouding van de natuur nodig is stikstofuitstoot door menselijke activiteit tegen te gaan. En dat deze aanpak op voorhand enkel als ineffectief en dus in strijd met de habitatrichtlijn te beoordelen is".