1 min
Bakpoeder van sojapulp en chocolademelk van bierbostel.Volgens Fortune zijn het de jongste voorbeelden van de nieuwste trend tegen voedselverspilling: upcycled voedsel.
Tijdens World Upcycling Day stond het nuttig gebruik van spul dat we normaal weg zouden gooien centraal. Resten die ontstaan bij de productie en bereiding van levensmiddelen en dranken kunnen upcycled worden, door voor menselijk gebruik geschikt voedsel te bedenken en maken.
De trend wordt aangewakkerd door bewuste consumenten. Zij besteden meer tijd aan het lezen van verpakkingsetiketten en menu-ingrediënten om te leren waar hun voedsel vandaan komt en hoe zij door hun aankopen klimaat en milieu kunnen sparen.
Het is een logische trend. De aandacht voor voedselverspilling groeide in de afgelopen jaren. Hierbij ging het met name om voedsel dat ‘gewoon goed’ was, maar toch werd weggegooid. Dat is iets anders dan upcycling. Zo lanceerde Albert Heijn in Nederland een paar jaar geleden de buitenbeentjes, groenten en fruit met plekjes of een afwijkende vorm maar waar verder niets mis mee is. Of denk aan Boerschappen, de maaltijdboxleverancier die groot werd met lokale producten direct van de boer bij jou thuis bezorgd. Boerschappen schoot hiermee telers te hulp die bijvoorbeeld nog koelcellen vol appels hadden vlak voor het nieuwe oogstseizoen, of pruimen aan de boom die te klein waren voor de supermarkten. Eerder deze maand richtte Boerschappen het nieuwe bedrijf No Waste Army op, dat reststromen en producten die anders in de container terecht zouden komen, verwerkt tot houdbare producten. Ook een vorm van upcycling.
De Upcycled Food Association, de organisatoren van de World Upcycling Day, lanceerde in 2021 een speciaal zegel voor producten die upcycled ingrediënten gebruiken. Ze hopen bewustwording te creëren onder consumenten. Het zegel staat inmiddels op 450 producten in de VS.
Tot op heden gaat sojapulp in het veevoer. Als de markt voor bakpoeder van soja en koek of zelfs brood van soja groeit, daalt de hoeveelheid veevoer.
Tijdens World Upcycling Day stond het nuttig gebruik van spul dat we normaal weg zouden gooien centraal. Resten die ontstaan bij de productie en bereiding van levensmiddelen en dranken kunnen upcycled worden, door voor menselijk gebruik geschikt voedsel te bedenken en maken.
De trend wordt aangewakkerd door bewuste consumenten. Zij besteden meer tijd aan het lezen van verpakkingsetiketten en menu-ingrediënten om te leren waar hun voedsel vandaan komt en hoe zij door hun aankopen klimaat en milieu kunnen sparen.
Het is een logische trend. De aandacht voor voedselverspilling groeide in de afgelopen jaren. Hierbij ging het met name om voedsel dat ‘gewoon goed’ was, maar toch werd weggegooid. Dat is iets anders dan upcycling. Zo lanceerde Albert Heijn in Nederland een paar jaar geleden de buitenbeentjes, groenten en fruit met plekjes of een afwijkende vorm maar waar verder niets mis mee is. Of denk aan Boerschappen, de maaltijdboxleverancier die groot werd met lokale producten direct van de boer bij jou thuis bezorgd. Boerschappen schoot hiermee telers te hulp die bijvoorbeeld nog koelcellen vol appels hadden vlak voor het nieuwe oogstseizoen, of pruimen aan de boom die te klein waren voor de supermarkten. Eerder deze maand richtte Boerschappen het nieuwe bedrijf No Waste Army op, dat reststromen en producten die anders in de container terecht zouden komen, verwerkt tot houdbare producten. Ook een vorm van upcycling.
De Upcycled Food Association, de organisatoren van de World Upcycling Day, lanceerde in 2021 een speciaal zegel voor producten die upcycled ingrediënten gebruiken. Ze hopen bewustwording te creëren onder consumenten. Het zegel staat inmiddels op 450 producten in de VS.
Tot op heden gaat sojapulp in het veevoer. Als de markt voor bakpoeder van soja en koek of zelfs brood van soja groeit, daalt de hoeveelheid veevoer.
Het lijkt me onwaarschijnlijk dat tomatenpuree wordt verdund met sojabonen (daar zijn namelijk wel economisch interessantere bestemmingen voor).
Sojavezels worden gewonnen uit de peulen van de sojabonen, een restproduct dus. Natuurvoedingswinkels zien er brood in en je kunt er zelfs handdoeken van maken, zie ik. En kleding, al staat er in die laatste link wel wat onzin over 'eiwitvezels' en het nuttige effect van aminozuren op de huid.
Tomatenpuree van sojavezels?
Veel sojavezels* verdwijnen in de tomatenpulp alvorens van China via Rotterdam naar de rest van Europa te exporteren in grote blauwe vaten, met als etiket: 'Tomato Paste, 100% tomato'.
In de oorspronkelijke TV documentaire "l'Empire de l'or rouge" (time 46:35) wordt de camera even op de zakken poeder gericht waar sojavezels, herkomst Afrika, in zitten. Deze wordt in aanzienlijke hoeveelheden door de tomatenpulp gemengd, samen met nog enkele additieven ter correctie van textuur en smaak. Dit alles om de kosten te drukken. Het eindresultaat is tomatenpuree 100%.
Bron:
"l’univers impitoyable de la tomate", de genadeloze wereld van de tomaten (Le Monde)
Het boek: Het rode goud (e-book, NL)
Engelse versie van de documentaire: The Empire of Red Gold, vanaf 39:00 wordt met enige strubbelingen toegegeven dat de tomatenpuree met 20% is verdund (Soybean, Starch and Maltose).
De originele lange Franse TV versie is niet meer vrij toegankelijk.
*) in de Franse versie worden sojavezels genoemd; in de Engelse sojabonen, wie het weet mag het zeggen.
Die sojapulp is een restproduct van de productie van sojadrink (vergelijk de recente 'rel' over haverpulp van Oatley die naar de varkens gaat). Die pulp uit de plantaardige drinks is maar een heel klein volume voor de diervoederindustrie. Upcycling van die pulp door het te verwerken in cupcakes met smaakstofjes gaat voor de diervoederindustrie echt geen aderlating betekenen.