Boerenprotesten...
De marge op de melkprijs is wereldwijd tot diep onder nul gezakt. Volg het nieuws in binnen en buitenland en je ziet dat er overal actie wordt gevoerd. Maar in Nederland blijven we praten… De Duitsers blokkeerden afgelopen zomer de snelwegen. Kilometers file in vakantietijd. De Fransen deden hetzelfde, zij gingen nog iets verder. Te ver, zij begonnen met mest te smeren. Ook de Belgen deden hun duit in het zakje.
Brussel kwam over de brug met 500 miljoen euro. Het was geen oplossing, wel een doekje voor het bloeden voor de boeren in die landen. In Finland gooiden boeren vorige maand de wegen dicht. Boeren sproeiden met de mesttank melk over publieke pleinen. Soortgelijke situaties deden zich voor in Polen? Hoe lang moet het nog zo doorgaan?
In Nederland heeft de staatssecretaris bedacht dat als we de koeien voor 1 mei in de weide doen, we een paar centen krijgen. Voor de rest is dat Europese steungeld uitgegeven aan wilde, groene, onrealistische ideeën.
... vinden geen gehoor
In een interview stelde Van Dam onlangs: “ik zit hier niet voor de boeren, ik zit hier voor iedereen”. Met andere woorden: boeren, zoek het lekker uit.
De Nederlandse bevolking heeft geen idee wat er aan de gang is en snapt geen reet van die klagende boeren, zolang er eten zat in de winkel ligt en het probleem geen gezicht heeft. "Wat zeuren ze toch?", denkt Nederland om er vervolgens overheen te lezen.
De boerenopstand van 1990
1990, ik, boerenzoon, was een jonge vent van 19. De akkerbouwers gingen met de trekker naar Den Haag. Van mijn toenmalige baas mocht ik mee. Hij kwam zelf met de trein. We reden in trekkercolonnes over de snelweg. Niet één keer, maar vaker. Burgers ergerden zich groen en geel aan die files. We stonden zelfs met de trekker op de trap van het ministerie en ik was daar als haantje de voorste bij. Het was op de tv, in de krant. Gespreksstof op het werk, in de kantine en bij de sportclub. We maakten het ze daar in Den Haag duidelijk dat er wat moest gebeuren. Dat het water die boeren aan de lippen stond.

Er zijn ook nu vast wel jonge kerels die met de trekker naar Amsterdam kunnen rijden…Ik heb het daarna nooit weer gedaan. Ben me gaan verdiepen in politiek en aan het netwerken geslagen. Praten met elkaar. Dat werkt heel goed. Totdat je uitgepraat bent. Dat gebeurt als de burger een 'gezicht' bij het probleem mist.
Vandaag over een week komen de internationale ministers van Landbouw naar Amsterdam. Meneer Maat van LTO wil weer gaan praten. En hij denkt dat ze hem zien staan? Die ministers zijn massa’s volk, grote tractoren en veel losse balen stro gewend. Sommigen zelfs rotte eieren en karrenvrachten met stront. En daar komt Maat aan met z’n lobbyisten. Geen Europees minister die hem serieus neemt.
Spring op de trekker
Het is klaar, het is mooi geweest. Het is een keer over, al dat gelul van LTO. Er zijn ook nu vast wel jonge kerels die met de trekker naar Amsterdam kunnen rijden…
31 mei, Amsterdam. Geef je op. Meer info vindt je op www.nmv.nu.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Als leek snap ik het niet helemaal, wat Gerlant hier stelt.
Ik dacht dat we EU-breed een tamelijk homogeen landbouwbeleid hadden, maar als ik Gerlant goed begrijp, is het veel beter geregeld in EU-landen waar de boeren makkelijk protesteren? Dus wat Gerlant wil, is dat de regels & subsidies in Nederland geharmoniseerd worden met die elders in Europa? Dus hij stelt dat de Nederlandse boeren in een oneerlijke concurrentiestrijd zitten?
#39 De Nederlandse AkkerbouwVakbond is opgericht als gevolg van de akkerbouwacties van 1990. Ik ben lid van het eerste uur, maar het ledental is niet hoog, ca. max. 10% van de akkerbouwers. Het is in mijn ogen een club die langszaam wegebt. Van ruim 1100 leden is het zo ongeveer gehalveerd. Ooit was Jaap Korteweg de oprichter, tegenwoordig bekend als de Vegetarische Slager. Hij komt hier oorspronkelijk uit de buurt. Hij is nog compagnon in de bio-boerderij die hij samen met een ander heeft.
Dat redden ze nog makkelijk. De hoofdstedelijke milieuzone is niet bedacht op tractoren.
De akkerbouwacties van 1990 mogen akkerbouwers niks hebben opgeleverd, maar na die akkerbouwacties is wel de overlegstructuur in de landbouw drastisch veranderd. In 1990 waren er nog de ABTB, KNBTB en CBTB als boerenbonden. Na de akkerbouwacties zijn die 3 bonden samengevoegd naar het LTO van nu en tevens werd het Landbouwschap als overlegorgaan van de overheid opgeheven. Men vond in 1990 toch wel dat de landbouw een andere overlegstructuur nodig had. Met de aangekondigde NMV trekkeractie op 31 mei aanstaande lijkt die veel op de akkerbouwacties van 1990. Vraagtekens zetten bij de huidige overlegstructuur binnen de landbouw.
Moet ik echt je eigen teksten je gaan voorlezen, gaan spellen en woordelijk doornemen om je te wijzen op die woorden die jezelf gebruikt en die je vervolgens zelf ontkent? Nee toch?