Melkveehouder Jan Cees Vogelaar klaagde begin september over de hoeveelheid mest die Nederlandse boeren over hun akkers mogen uitrijden en de hoeveelheden poep en pies die koeien direct in de wei mogen achterlaten.Hij veegt de vloer aan met Wageningse wetenschappers die maar niet willen begrijpen dat er veel intensiever bemest moet mogen worden. We halen, zegt hij, zoveel van het land dat we stront weer moeten gaan zien als wat het is: goud. Zonder mest groeit er niks. Hij pleit dan ook voor meer mest en, dus, meer beesten. Wie dat niet begrijpt kan rekenen op een veeg uit zijn pan.
Begin september schreef Vogelaar in boerenblad Nieuwe Oogst:
We zien we de bodemvruchtbaarheid en de organische stof in nagenoeg alle Europese gronden teruglopen. Een rapport over deze materie ligt nog in de EU-laden.
Bij een opbrengst van 16 ton drogestof per hectare voeren we tussen de 140 en 180 kilo stikstof meer af dan we aanvoeren. Bij fosfaat gaat het om 68,6 kilo per hectare aan extra afvoer. Bij 20 ton drogestof per hectare is de afvoer zelfs nog veel groter dan de aanvoer.
Onze gronden verschralen in uitzonderlijk snel tempo. Bodemvruchtbaarheid en -gezondheid en gewasopbrengsten staan onder druk. En dat alleen omdat onderzoekers onderzoek deden op basis van overheidsgeld. Ze werden aangestuurd door begeleidingsgroepen, waarin milieu- en landbouwambtenaren en mensen van milieuorganisaties zaten met maar één doel: minder mest en minder dieren.
Het onderzoek als fundament onder het mestbeleid deugt niet. Een universiteit die dit weet, maar niet doorgeeft, heeft een waardeloos kwaliteitsbeleid.
Een nummer later citeert Jelle Feenstra in hetzelfde blad Vogelaar die nogmaals plastisch duidelijk maakt dat de intensieve teelt in Nederland een veel intensievere bemesting vereist:
,,Uien? Als je de oogstnorm van de overheid erbij pakt, ben je als teler een loser eerste klas. Hier halen we 70 tot 100 ton uien van een hectare, niet 46 ton. Maar op dat soort belachelijke aanvoernormen wordt wel een heel mestbeleid gemaakt.”
Vooral bij gras, maïs, aardappelen en uien zijn er grote verschillen tussen de oogstopbrengsten uit de praktijk en die waarop het mestbeleid is gebaseerd. ,,Dat komt omdat ze aan de onderkant van een oud gemiddelde zitten. Gevolg is dat de bodemvruchtbaarheid en de organische stof in Nederland in snel tempo achteruithollen. Op akkerbouwgronden gebeurt het al volop, maar de graslanden komen er achteraan.”
Wat krijgen we nou, denk je dan als gewone krantenlezer.We hadden toch te veel stront?!? Nee dus. Als je Vogelaar leest, leer je weer denken als een ware Hollandse boer. We hebben veel te weinig beesten. Als je lekker wilt produceren, moet er lekker gescheten worden. De kunstmest raakt op - echt waar! - en al die monden moeten gevoed worden.
Bron: NieuweOogst
Dit artikel afdrukken
We zien we de bodemvruchtbaarheid en de organische stof in nagenoeg alle Europese gronden teruglopen. Een rapport over deze materie ligt nog in de EU-laden.
Bij een opbrengst van 16 ton drogestof per hectare voeren we tussen de 140 en 180 kilo stikstof meer af dan we aanvoeren. Bij fosfaat gaat het om 68,6 kilo per hectare aan extra afvoer. Bij 20 ton drogestof per hectare is de afvoer zelfs nog veel groter dan de aanvoer.
Onze gronden verschralen in uitzonderlijk snel tempo. Bodemvruchtbaarheid en -gezondheid en gewasopbrengsten staan onder druk. En dat alleen omdat onderzoekers onderzoek deden op basis van overheidsgeld. Ze werden aangestuurd door begeleidingsgroepen, waarin milieu- en landbouwambtenaren en mensen van milieuorganisaties zaten met maar één doel: minder mest en minder dieren.
Het onderzoek als fundament onder het mestbeleid deugt niet. Een universiteit die dit weet, maar niet doorgeeft, heeft een waardeloos kwaliteitsbeleid.
Een nummer later citeert Jelle Feenstra in hetzelfde blad Vogelaar die nogmaals plastisch duidelijk maakt dat de intensieve teelt in Nederland een veel intensievere bemesting vereist:
,,Uien? Als je de oogstnorm van de overheid erbij pakt, ben je als teler een loser eerste klas. Hier halen we 70 tot 100 ton uien van een hectare, niet 46 ton. Maar op dat soort belachelijke aanvoernormen wordt wel een heel mestbeleid gemaakt.”
Vooral bij gras, maïs, aardappelen en uien zijn er grote verschillen tussen de oogstopbrengsten uit de praktijk en die waarop het mestbeleid is gebaseerd. ,,Dat komt omdat ze aan de onderkant van een oud gemiddelde zitten. Gevolg is dat de bodemvruchtbaarheid en de organische stof in Nederland in snel tempo achteruithollen. Op akkerbouwgronden gebeurt het al volop, maar de graslanden komen er achteraan.”
Wat krijgen we nou, denk je dan als gewone krantenlezer.We hadden toch te veel stront?!? Nee dus. Als je Vogelaar leest, leer je weer denken als een ware Hollandse boer. We hebben veel te weinig beesten. Als je lekker wilt produceren, moet er lekker gescheten worden. De kunstmest raakt op - echt waar! - en al die monden moeten gevoed worden.
Bron: NieuweOogst
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Hendrik, deze keer is je reactie heel cryptisch. Maar wel wordt ik er nieuwsgierig van.
Ik ontving dit nog ongecorrigeerde verslag uit de Nederlandse Tweede Kamer over het mestbeleid. Ook aardig om eens te zien hoe politici erover praten.
Peter, met die stront heeft men natuurlijk in dit land op korte termijn een probleem. Het was dan ook een open deur te voorspellen wanneer het liegen en bedriegen weer zou beginnen. Met de reactie van Vogelaar is dit spel succesvol geopend gezien de reacties in boerenland. Wetenschappers deugen niet. Vogelaar heeft gelijk.
Voor de geinteresseerden: Hier is een voorlopig en ongecorrigeerd verslag van de beraadslagingen van de Tweede Kamer EL&I commissie in te zien juist over mest.
Er mogen geen rechten aan ontleend worden. En ik stel voor dat geen uitlatingen buiten context gezien of gebruikt worden. Zulke gesprekken hebben een heel eigen dynamiek.
Tja, Vogelaar heeft een punt als we de kunstmest verbieden. Dan wordt het bruine goud vanzelf beter benut door de boeren. Dan gaan ze scheiden, composteren, vergisten, raffineren, kraken...en dan gaan ze rekening houden met de weersomstandigheden bij het uitrijden, gaan ze investeren ....en dan komt er vanzelf meer innovatie. Dat de bodem onder de huidige omstandigheden zou verschralen geloof ik niet. Dan moet hij wat minder naar zijn koeien en wat meer naar zijn collega's kijken die blijkbaar wel een goed bodemmanagement toepassen.