1 min
Wat ‘comfort food’ is, wordt bepaald door een positieve associatie met een persoon.
Dat schrijft Science Daily.
Opkikkertje
‘Comfort food’ is het eten waar we (weer) blij van worden. Dat is voor de één een pizza en voor de ander lasagne. Deze gerechten kunnen gevoelens van eenzaamheid en je afgewezen voelen, verlichten. Nieuw onderzoek aan de universiteit van Buffalo laat nu ook zien dat wat voor iemand ‘comfort food’’ is, afhangt van de persoon die het gerecht voor het eerst bereidde. Kijk je uit naar bepaald voedsel in een treurige bui, dan is de kans groot dat je positieve herinneringen hebt aan de kok die dat vroeger voor je bereidde.
Op je gemak, 'thuis'
"'Comfort food’ is vaak het voedsel dat onze ouders ons gaven toen we kind waren", zegt psychologe Shira Gabriel van de universiteit van Buffalo. In een eerder onderzoek gaven wetenschappers hun proefpersonen een noedelsoepje. Het bleek dat alleen de mensen die hier ook een sociale relatie mee hadden, zich daarna meer ‘thuis’ en op hun gemak voelden. In het nieuwe onderzoek werden proefpersonen lichtelijk uit hun ‘comfortzone’ gehaald. Het bleek dat daardoor hun smaakwaardering voor ‘comfort food’ vergrootte. Daarnaast aten de proefpersonen meer van dit eten als ze zich eenzaam voelden.
Van goede aarde
"Zolang we een goede relatie hebben met de bereider van het voedsel, is er een goede kans dat je juist naar dit voedsel grijpt wanneer je je ongelukkig voelt", zegt Gabriel. Mensen proberen een gevoel van ‘zich thuis voelen’ te behouden, acceptatie is nu eenmaal van oorsprong belangrijk om te overleven. Komt dat gevoel in gevaar dan lossen we dit op met positieve voeding. ‘’...eigenlijk een voorbeeld van klassieke conditionering.’’ ‘Comfort food’ kan dus zowel gezond als ongezond voedsel zijn.
Emotie-eten
Het onderzoek verklaart deels waarom we soms naar voedsel grijpen als we niet hongerig zijn. Bewustwording is stap één. Onze gemoedstoestand kunnen we dus beter op een andere manier proberen te verbeteren. Of is een potje ruzie maken met moeders een beter idee?
Het onderzoek werd deze week gepubliceerd in Appetite.
Fotocredits: 'Enjoying dinner', Ginny
Dit artikel afdrukken
Opkikkertje
‘Comfort food’ is het eten waar we (weer) blij van worden. Dat is voor de één een pizza en voor de ander lasagne. Deze gerechten kunnen gevoelens van eenzaamheid en je afgewezen voelen, verlichten. Nieuw onderzoek aan de universiteit van Buffalo laat nu ook zien dat wat voor iemand ‘comfort food’’ is, afhangt van de persoon die het gerecht voor het eerst bereidde. Kijk je uit naar bepaald voedsel in een treurige bui, dan is de kans groot dat je positieve herinneringen hebt aan de kok die dat vroeger voor je bereidde.
Op je gemak, 'thuis'
"'Comfort food’ is vaak het voedsel dat onze ouders ons gaven toen we kind waren", zegt psychologe Shira Gabriel van de universiteit van Buffalo. In een eerder onderzoek gaven wetenschappers hun proefpersonen een noedelsoepje. Het bleek dat alleen de mensen die hier ook een sociale relatie mee hadden, zich daarna meer ‘thuis’ en op hun gemak voelden. In het nieuwe onderzoek werden proefpersonen lichtelijk uit hun ‘comfortzone’ gehaald. Het bleek dat daardoor hun smaakwaardering voor ‘comfort food’ vergrootte. Daarnaast aten de proefpersonen meer van dit eten als ze zich eenzaam voelden.
Van goede aarde
"Zolang we een goede relatie hebben met de bereider van het voedsel, is er een goede kans dat je juist naar dit voedsel grijpt wanneer je je ongelukkig voelt", zegt Gabriel. Mensen proberen een gevoel van ‘zich thuis voelen’ te behouden, acceptatie is nu eenmaal van oorsprong belangrijk om te overleven. Komt dat gevoel in gevaar dan lossen we dit op met positieve voeding. ‘’...eigenlijk een voorbeeld van klassieke conditionering.’’ ‘Comfort food’ kan dus zowel gezond als ongezond voedsel zijn.
Emotie-eten
Het onderzoek verklaart deels waarom we soms naar voedsel grijpen als we niet hongerig zijn. Bewustwording is stap één. Onze gemoedstoestand kunnen we dus beter op een andere manier proberen te verbeteren. Of is een potje ruzie maken met moeders een beter idee?
Het onderzoek werd deze week gepubliceerd in Appetite.
Fotocredits: 'Enjoying dinner', Ginny
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Mee eens! Het begint bij de basis, een goede educatie over 'goed' voedsel van zowel ouders als kinderen kan er hierdoor ook voor zorgen dat we met z'n alle gezondere mensen worden! En lekker comfortabel zijn bij groenten en fruit :)
Dit is een van de redenen waarom borstvoeding en vervolgens een ruim gevarieerde voeding (qua smaak, structuur, uiterlijk) zo belangrijk is in de eerste levensfase. In borstvoeding zit namelijk al gedeeltelijk de smaak van het door de moeder gegeten voedsel. Een kind dat alles heeft leren eten tegen de tijd dat het een jaar of twee is (dus gewoon met de zelf gekookte en gekruide pot mee) zal al het gewone voedsel als comfort food ervaren en dus minder snel zich volstoppen met rommel.
Veel ouders geven kinderen echter speciaal kindervoedsel en drinken, vaak producten uit de voedingsindustrie of junkfood; van Olvarit potjes tot patat tot pannenkoeken en allerlei zoete rommel uit pakjes en zakjes en laten het kind niet met de pot meeëten (iets wat al kan vanaf het moment dat het tanden krijgt). Het kind eet vaak pas met de pot mee als het al een kleuter is of nog ouder. Soms zelfs eet het niet samen met de ouders, hetgeen vragen is om eetproblemen. Hét recept voor latere ellende.
Mijn eigen dochter zat als baby van een half jaar op schoot en proefde mee van onze borden (kreeg nog voornamelijk borstvoeding). Vervolgens promoveerde ze naar een eigen bordje met hetzelfde dat wij aten (natuurlijk wel in veilige, kleinere stukken gemaakt b.v. grof geprakt) hetgeen ze zelf met haar handjes at. Tegen de tijd dat ze 9 maanden was was mede hierdoor haar motoriek al zo goed dat ze zelf met een lepel kon eten, met een vorkje kon prikken en kon drinken uit een gewoon bekertje. Ik heb haar nooit gevoerd en nooit een potje gegeven. Ze lust vrijwel alles en is nog steeds slank (35 jaar later) en heeft geen problemen met allergie of intolerantie of ook maar een spoor van eetproblematiek. Overigens is met de pot meeëten ook voor de ontwikkeling van het gebit erg belangrijk.