Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Fijn dat je een artikel op Foodlog komt lezen. We schreven het helemaal gratis en voor niets voor je. Wil je dat wij kunnen blijven bestaan? Steun ons dan en word betalend lid. Dat kost je maar €7,- per maand. Dan lees je alle content van Foodlog onbeperkt en advertentievrij en krijg je ook nog eens voorrang bij Foodlog-events.
Word lid!Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
Op exact dit moment komen vanuit de Tweede Kamer voorstellen om een werkbezoek en rondetafel te organiseren rond de brief van Dijksma over meer lokale zeggenschap.
Gaat dat helpen?
Dick Veerman pleitte al in dit stuk 'Brabant en de beesten' voor .. "oplossingen zonder regels of maatlatten, met betrokkenheid van de buurt, snelheid in het proces én het opruimen van de rommel uit het verleden"… In een concrete case in Brabant laat hij zien dat een fietstocht met de buren meer oplevert dan de zoveelste milieu-, gezondheid- of wat-dan-ook voor Effect rapportage.. het rapport is net zo begrijpelijk als het proces: het rapport in pdf
Maar de reactie van Den Haag om een rondetafel laat zien dat er veel aarzeling is om het los te laten, zelfs als de meer ingewijden inzien dat lokaal maatwerk nodig is.
NGOs tegen megastallen reageren ondertussen alsof lokale zeggenschap een overwinning is.
Er is veel meer te bespreken over dit onderwerp, voor wie op Twitter zit: vanavond om 21 uur via de hashtag #AgrichatNL een chat over 'Lokale zeggenschap rond megastallen'.
Ik denk niet dat het aan mensen ligt. Die zijn immers altijd een afspiegeling van hetzelfde gemiddelde aan potentiële competenties. Ik denk evenmin dat het aan de tijd ligt, zoals soms de situatie de tijdgeest vooruit kan zijn. Ik denk dat de complexiteit van alle aspecten van onze moderne samenlevingen en het feit dat we gedwongen worden een aantal fundamentele keuzen te maken voor het geheel ons plaatsen voor een zgn. governance vraagstuk. Daar zijn andere vormen en processen van besturen nodig. Dat is wat ik denk.
Ik denk ook dat die zich aan het vormen zijn en dat politiek en overheid steeds minder relevant worden voor besluitvoming over concrete zaken, dat wil zeggen: de dingen die burgers echt aangaan. Overheid en politiek zullen zich dus terugtrekken op het formuleren, bewaken, faciliteren en borgen van de principes voor die processen om correct hun loop te kunnen hebben. Wat Dijksma hier doet is daar al een voorbeeld van. Het kost alleen nog wat tijd om te begrijpen en leren hoe zulke goed kunnen functioneren, want dat doen ze nu nog niet. We laten de concrete democratie teveel over aan actiegroepen en NGO's en niet aan echte mensen. Ik hield vorig jaar een pleidooi voor een real people civil society voor een groep diplomaten in Den Haag. Daar vertelde ik meer over deze overgang van de na-oorlogse democratie, waarin we de facto nog altijd zitten, naar een 21e eeuwse.
Om het breder te trekken: Europa zit, mutatis mutandis, met precies dezelfde vraagstukken, net als de WTO (die eigenlijk al niets meer voorstelt, maar nog wel hindert als formidabele institutie).
Je hebt het de laatste tijd regelmatig over bestuurlijk onvermogen, Dick. Is dit iets van de laatste tijd, of was het vroeger ook zo maar was het minder evident door minder botsende belangen?
Bestuurlijk een razend leuke case. De Kamer is als de dood voor 'gedoe' over megastallen en wil het vanuit Den Haag regelen. Regerend en ambtelijk Den Haag weten dat je dan voor het dunbevolkte Groningen dingen regelt die helemaal niet kunnen in het dichtbevolkte - in termen van zowel mensen als varkens - Brabantse land. Daarom gaat Den Haag zover de boel diep in de context te plaatsen en geeft de verantwoordelijkheid - en dus ook de plicht - om keurige besluiten te nemen aan de gemeente. Nee, zegt de provincie Brabant, dat moeten wij doen met onze Zorgvuldigheidsmaatlaat. Logisch, want de provincie denkt net als Den Haag. Alleen denken politici rond het Haagse Plein weer dat je het ook niet aan de Provincie kunt overlaten. Waarom ze dat denken? Omdat ze geen verwijten willen van hun kiezers. En het grappige is dat ze daar in het Provinciehuis van Brabant net zo over denken.
Gemeentes zijn de enige plekken waar zo niet gedacht wordt. Omdat dat niet kan: die hebben echt direct met de kiezer te maken. Daar zuchten ze over wat er allemaal fout gaat omdat ze hogerop in de boom niet begrijpen hoe het bij hen in de praktijk echt werkt. Maar helaas ... gisteren constateerden we: het is al moeilijk genoeg om 150 goeie kamerleden te vinden uit het hele land. Hoe garandeer je voldoende bestuurlijke wijsheid op lokaal gebied terwijl de gemeenten waar dit allemaal om draait uit niet meer dan een man of 10.000 bestaan?
Hoe het ook zij, er valt tenminste 1 ding vast te stellen: de kritiek gaat niet over stallen, maar over ons vermoede bestuurlijk onvermogen. Als we het daar nou eens over zouden hebben?