1 min
De 26 rijkste mensen ter wereld hadden in 2018 samen evenveel vermogen als de 3,6 miljard mensen die samen de armste helft van de wereldbevolking vormen. Dat meldt Oxfam aan de vooravond van het Wereld Economisch Forum in het Zwitserse Davos.
De getallen verschillen niet veel van vorig jaar. Het vermogen van 's werelds miljardairs steeg met 12% ($2,5 miljard per dag) en er kwamen 165 miljardairs bij. Het bezit van de armste helft van de wereldbevolking nam 11% in waarde af.
Volgens Oxfam illustreert het rapport Public Good or Private Wealth hoe de groeiende kloof tussen rijk en arm de strijd tegen armoede ondermijnt, onze economieën schaadt en wereldwijd publieke woede aanwakkert. Overheden besteden te weinig geld aan publieke diensten, zoals onderwijs en gezondheidszorg. Anderzijds betalen bedrijven en rijken te weinig belasting.
De organisatie pleit voor een wereldwijde vermogensbelasting van 0,5% op het vermogen van de 1% allerrijksten ter wereld. Dat zou genoeg opbrengen om de 262 miljoen kinderen die momenteel van school verstoken zijn onderwijs te kunnen bieden en 3,3 miljoen mensen levensreddende zorg te verstrekken.
De getallen verschillen niet veel van vorig jaar. Het vermogen van 's werelds miljardairs steeg met 12% ($2,5 miljard per dag) en er kwamen 165 miljardairs bij. Het bezit van de armste helft van de wereldbevolking nam 11% in waarde af.
Volgens Oxfam illustreert het rapport Public Good or Private Wealth hoe de groeiende kloof tussen rijk en arm de strijd tegen armoede ondermijnt, onze economieën schaadt en wereldwijd publieke woede aanwakkert. Overheden besteden te weinig geld aan publieke diensten, zoals onderwijs en gezondheidszorg. Anderzijds betalen bedrijven en rijken te weinig belasting.
De organisatie pleit voor een wereldwijde vermogensbelasting van 0,5% op het vermogen van de 1% allerrijksten ter wereld. Dat zou genoeg opbrengen om de 262 miljoen kinderen die momenteel van school verstoken zijn onderwijs te kunnen bieden en 3,3 miljoen mensen levensreddende zorg te verstrekken.
In de Vk een uitgebreider artikel over het Oxfamrapport. Daarin staat ook de kritiek dat ahw over het hoofd is gezien, dat de situatie van de allerarmsten sterk is verbeterd. Verder staat er dat de snel groeiende middenklasse in China en India sterk geprofiteerd heeft van de globalisering, en nu meer verdient dan een roemeen of litouwer. Echter, de situatie voor de allerarmsten dreigt te verslappen, voor Sub-Sahara-Afrika neemt de extreme armoede weer toe.
Volgens Johan Norberg, auteur van ‘Vooruitgang’ is de rekenmethode van Oxfam ‘misleidend. De organisatie kijkt namelijk alleen naar het vermogen van mensen, en niet naar bijvoorbeeld het inkomen. En dan is een Amerikaanse, net afgestudeerde fiscaal-jurist extreem arm. Volgens de Oxfam-methode is hij armer dan een Congolese boerin die nauwelijks inkomsten en bezittingen heeft. Zij heeft immers ook geen schulden Waarom we de ‘ongelijkheidsdata’ van Oxfam nog eens moeten narekenen
#2, Dick V, le Figaro is een rechtse krant. Hierboven gaat het erom dat de armen weer armer worden, en de rijken rijker. In die setting heeft Macron het klaar gespeeld om de 'impot sur la fortune' af te schaffen. Dit valt aan die 80%, die gevraagd wordt salaris in te leveren, niet uit te leggen. Noch politici van 100K, die de armen vragen nog armer te worden, terwijl ze er zelf op vooruit gaan. Noch dat CEO's een veelvoud verdienen.
Frank, de Fransen vinden van alles: 77% vindt dat politici te veel verdienen. In - ik dacht Figaro - las ik gisteren dat topambtenaren (rond de €100k) ook te veel verdienen, maar eigenlijk ook weer veel te weinig omdat een vergelijkbare baan in het bedrijfsleven het dubbele oplevert.
Valt het je ook op dat de onderste 80% vindt dat de bovenste (de mensen die een kans hebben op hoge salarissen en de mensen die ze bereikt hebben) 20% te veel verdient? Ik denk bij zo'n gegeven: er speelt iets anders dat de reden is voor ontevredenheid.
Zo heeft Macron zich onsterfelijk gemaakt door de 'impot pour les riches', de zgn ISF (impot sur la fortune) af te schaffen.