In de EU is het landbouwgif glyfosaat, bekend onder de merknaam Roundup, toegestaan als gevolg van met name een door Monsanto gestuurde formulering van wetenschappelijke onderzoeksresultaten. Dat schrijven de Belgische bladen vandaag.

Het is een bericht in een nieuwsstroom die sinds medio maart op gang is gekomen. In de VS zou een medewerker van het Environmental Protection Agency de kankerrisico's van het gif doelbewust hebben gebagateliseerd. Le Monde kwam met een publicatie onder de titel Wat de Monsanto papers laten zien. Daarin vestigde de Franse krant de aandacht op het oordeel van de Europese ECHA dat glyfosaat niet kankerverwekkend is en al evenmin voor genetische of vruchtbaarheidsafwijkingen kan zorgen. De ECHA kwam met dat oordeel daags voor de onthulling van talloze interne mails van Monsanto die op het tegengestelde lijken te wijzen.

Stel dat Haring uitlegt dat we tussen verschillende kwaden toch maar beter het minste kunnen kiezen, zouden we dan denken dat ook zijn tong door Monsanto wordt gestuurd? Na vandaag luidt het antwoord: vermoedelijk wel
De twee belangrijkste studies voor de toelating van glyfosaat in de EU door de EFSA, de Europese voedselveiligheidsorganisatie, en de ECHA blijken door penvoering van Monsanto te zijn beïnvloed. In een commentaar naar Knack wijst Monsanto de beschuldiging van manipulatie af. Dit ondanks uit emails geviste zinnen waarin te lezen staat dat glyfosaat wel degelijk voor genetische verstoringen kan zorgen. Knack schrijft: Er blijken meerdere pogingen ondernomen te zijn, omdat een eerste versie niet het gewenste resultaat leverde: 'Nadat we alle studies in een concept-manuscript hadden samengevoegd', schrijft Monsanto-toxicoloog William Heydens aan zijn collega's op 13 juli 2012, 'bleek er helaas zo'n enorme bende aan studies te zijn die genotoxische effecten tonen, dat het verhaal tegen het limiet aanloopt van wat nog geloofwaardig kan worden gepresenteerd...' Monsanto besluit de studie te 'herontwerpen', zo is te lezen. De uiteindelijk versie, die verscheen in het tijdschrift Critical Reviews in Toxicology, concludeert dat glyfosaat 'geen significant genotoxisch risico' voor mensen vormt.

Zijn we belazerd door Monsanto? Onlangs vertelde de uiterst kritische plantenfysioloog Michel Haring (hoogleraar aan de VU in Amsterdam) in een Studium Generale-lezing van de universiteit van Utrecht over Monsanto. Glyfosaat vindt hij geen fijn spul, maar hij blijkt de alternatieven nog veel minder fijn te vinden.


Prof. Michel Haring, still, Universiteit van Utrecht

Wie de grote wereld en zijn belangen kent, weet dat je niet alles kunt uitleggen aan het publiek. Je creëert een leugentje om bestwil, om het publiek te beschermen tegen wat het niet meer kan begrijpen. Zou dat het zijn?

Voor het selecte groepje mensen dat die grote wereld kent, zou het daar zomaar op kunnen lijken. Maar helaas, het grote publiek begrijpt en accepteert dat niet omdat het nou juist niet uit te leggen is. Stel dat Haring in het NOS-journaal komt uitleggen dat we tussen verschillende kwaden toch maar beter het minste kunnen kiezen, zouden we dan denken dat ook zijn tong door Monsanto wordt gestuurd?

Na vandaag luidt het antwoord: vermoedelijk wel. In zo'n wantrouwige wereld is het niet ondenkbaar dat de EU zich opmaakt voor gif waar we nog minder blij van worden. Foodlog heeft de neiging Haring wel te vertrouwen.

Update, 26 april, 10.00 uur: De Standaard schreef gisteren over lobbywerk van de Vlaming Mark Mertens. De Standaard brengt het verhaal van deze wetenschapper: ‘Ik geef toe dat er aanvankelijk zenuwachtigheid heerste bij Monsanto toen professor Parry zijn conclusie presenteerde dat glyfosaat misschien toch genotoxisch is’, zegt Mark Martens, de Belgische toxicoloog die eind jaren 90 in dienst van Monsanto werkte. ‘Het klopt ook dat Monsanto aanvankelijk geen bijkomend onderzoek wilde doen, zoals Parry aanraadde. Maar ik heb Monsanto kunnen overtuigen om dat toch te doen.’ Lees zijn verdere verhaal op de site van De Standaard.
Dit artikel afdrukken