Laakbaar bankgedrag
Dat nieuws tekende Boerderij gisteravond op uit de mond van Jelle Hendrickx tijdens een voorlichtingsbijeenkomst in het Westland voor tuinders. Hij poogt tuinders te bewegen om naar buiten te komen met verhalen over de manier waarop ze door hun banken en de afdelingen bijzonder beheer onder druk worden gezet. Voor die verhalen is het eerder op Foodlog besproken platform www.tuininpuin.nl geopend.
Banken liggen onder vuur omdat ze met name tuinbouwbedrijven te zwaar gefinancierd hebben. Ze halen hun geld terug door ondernemers soms buiten hun schuld te laten failleren. Daarbij zouden ze gebruik maken van hun macht als financier. Ruud Huirne, het huidige hoofd landbouwfinanciering van Rabobank, bekende kortgeleden op TV een vorm van onzorgvuldigheid bij het aangaan van de financieringen. Oud-Rabobankdirecteur Bart-Jan Krouwel liet zich daarover in scherpere bewoordingen uit en laakte de manier waarop zijn oude werkgever thans omgaat met de eerder met graagte verleende kredieten.
Liever schikken ze de zaak als hun kansen er slecht uitzien. Maar met de steun van een procesfinancier kan een tuinder die goede kansen heeft zo'n schikking afslaan en voor het hele bedrag doorprocederenProcessen en jurisprudentie mogelijk maken
"Door je verhaal bekend te maken, zelfs al is het anoniem, kan de bank op een andere manier naar je dossier gaan kijken. We zijn op die manier al tot schikkingen gekomen", zegt Hendrickx. Voor gevallen waar geen schikking tot stand komt, maar wel een stevige case staat, heeft hij investeerders geworven die geld zien in processen tegen banken. Processen zijn immers te duur voor ondernemers die financieel door hun bank zijn uitgewoond. Als een proces grote winstkans heeft, heeft het een interessante uitpondingswaarde. Boerderij schrijft: "Beleggers die zo'n procesgang tot het einde toe kunnen en willen financieren, doen dat op no cure no pay basis, wanneer ze een goede kans zien om aan het einde van het proces mee te kunnen profiteren van een vooraf afgesproken deel van de door de rechter toegekende schadevergoeding. Elk dossier zal door de investeerders afzonderlijk worden beoordeeld. Daarvoor heeft de stichting een samenwerking met de Litigation Capital Group (LCG) in Rotterdam."
LCG blijkt gespitst op dergelijke zaken omdat het een juridisch nog weinig ontgonnen terrein is. "Er is in Nederland heel weinig jurisprudentie over banken die hun zorgplicht niet nakomen en hun kredietnemers op onrechtmatige wijze onder druk zetten", zegt Jan Stappers van LCG. "Liever schikken ze de zaak als hun kansen er slecht uitzien. Maar met de steun van een procesfinancier kan een tuinder die goede kansen heeft zo'n schikking afslaan en voor het hele bedrag doorprocederen. Als er op die manier wél vonnissen tegen de banken ten gunste van ondernemers komen, dan wordt het voor volgende zaken ook makkelijker."
Fotocredits: kortgeding, Sebastiaan ter Burg
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#3 aanvulling: De poten uitdraaiende kapitalist heeft dat gedaan uit voorbedachte rade met het doel er zelf nog kapitalistischer van te worden.
In 1788 zei Immanuel Kant het al: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dan ook een ander niet. Hij had er nog een god voor nodig om dat beginsel gewicht te geven. De socioloog Emile Durkheim zegt dat niet god maar de maatschappij, cq de samenleving die slogan als een morele plicht moet handhaven. En in onze rechtsstaat is dat de rechter die daarover moet oordelen. Zorgplicht is een code voor banken. De Rabobank is die evident niet nagekomen door misleiding en leugen.
De lijdende derde is het slachtoffer van onrechtmatig en onethisch gedrag van de kapitalist die de nu lijdende derde een, nee twee poten heeft proberen uit te draaien. Let wel op onethisch gedrag door Huirne van de Rabobank als zodanig gekwalificeerd.
Henk, het blijft een maf idee: de ene kapitalist probeert de ander een poot uit te draaien omdat er ergens een lijdende derde is die geen rooie cent heeft, maar wel een paar miljoen schuld en een leuke case voor de rechter. Het is geen Robin Hood werk: die kapitalist wil er lekker aan verdienen.
Als het mis is zou het niet moeten mogen, zei Krouwel al. De deontologie van het vak is in het geding, om het chique te zeggen.
Eindelijk, eindelijk ziet een groter deel van onze samenleving dat de macht van de banken niet oneindig is.