Op de dag dat de 2e Kamer de hele dag over dierwelzijn sprak, zei de Dierenbescherming na dertig jaar praten een beetje genoeg te hebben van Den Haag. De organisatie spreekt liever direct de consument aan.
Dat vind ik lef hebben, hoewel ik denk dat je niet de consument maar de super moet hebben.
Thieme en haar PvdD zetten onder de Haagse kaasstolp in op legkippen. Je moet immers meteen concreet zijn. Ze zijn voor (binnen-)scharrelaars en zetten de toon tegen luxe legbatterijen. Logisch denken hun ongeinformeerde mede-Kamerleden: meer ruimte is beter, dus als we het dan toch doen, dan nu maar helemaal goed. Weten zij veel dat afgelopen jaar is aangetoond dat het dierenleed veroorzaakt, in plaats van verzacht. De PvdD kennelijk ook niet. Als er maar discussie is. Hun naam is immers haas, maar je moet wel tegen - zoals het sinds gisteren heet - 'Kleingruppenhaltung' zijn.
De minister is echter voor, want anders kunnen we eierproductie in Nederland wel opgeven: niet meer rendabel.
Ik vind het zolangzamerhand potsierlijk worden:
- op basis van welke kennis debatteert de Kamer?
- wie en wat zorgen ervoor dat consumenten meer gaan willen betalen voor de kip en haar ei?
Omdat ze denken in termen van simpele reclame-effecten, blinken Wakker Dier en PvdD uit in hele en halve desinformatie van het publiek. Daarmee bereiken ze wel de krant en de Kamer, maar niet de consument die allang genoeg heeft van reclame en simpele waarheden. Geen wonder dus dat die met zijn portemonnee blijft stemmen en na bijvoorbeeld dertig jaar kipwelzijn nog steeds geen procent kipwelzijnsvlees koopt.
Wat mij betreft zet de Dierenbescherming flink in op echte, complexe informatie van het publiek. Dat heeft namelijk genoeg van zowel politici als domme reclame.
Het is de moeite van het proberen waard.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
In de Volkskrant stond vanochtend een nogal hilarisch overzicht van wat Tweede Kamerleden allemaal willen doen tegen het dierenleed. Dat varieert van een 'kentekenbewijs voor paarden' (GroenLinks), een verbod op de handel in vos- en chinchillabont (SP), weidegang voor koeien (PvdA) tot een verbod op ritueel slachten (natuurlijk PVV). Minister Verburg ontving 478 kamervragen. Je begint je inderdaad af te vragen of onze politici nog wel zinvol bezig zijn het het dierenwelzijn.
Heerlijk, die passage over het kentekenbewijs voor paarden waarover de minister niet mocht glimlachen.
Gisteren was de stelling in Standpunt NL, een programma op radio 1, ''Dieren hebben het goed in Nederland''. De meerderheid was het eens met deze stelling. In het programma was Niko Koffeman te gast. Hij vergeleek de ideologie en relevantie van zijn partij met de afschaffing van de slavernij en de kinderarbeid in de 19e eeuw. Tja, dat noem ik nou ook een simpele redenering.In de gouden eeuw namen onze schepen ingemaakt vlees en levende beesten mee om scheurbuik onderweg te voorkomen. Daarom moeten we vlees blijven eten. Wat de Pvdd doet past binnen de bevoogding en vertrutting die blijkbaar bij de politiek anno 2008 hoort. Niet zo gek hoor een kentekenbewijs voor een paard. Krijgt dat beest zijn eigen identiteit en eigenwaarde bevestigd.Vroeger gebruikte men paarden om te werken of om oorlog te voeren. Nu voor recreatie of te fokken. Tja Niko het welzijn van het paard is met sprongen vooruitgegaan. De volgende stap is dat we het paard zelf op onze rug nemen en voor het beest gaan voorkauwen. Of doen alleen koeien dat laatste...
Gisteravond ging op het NOS-journaal (maandag 28 januari, 20:00 uur) de aandacht vooral naar de circusdieren. Toen viel mijn mond wel even open van verbazing. Ik geef Martin Woestenburg (zie boven) gelijk dat hij het overzicht in de Volkskrant hilarisch noemt. Ik hoopte dat het parlement het zou hebben over de legkippen, varkenstransporten, kiloknallers e.d., gaan ze het over het verbieden van circus- en dierentuindieren hebben! Zou de Dierenbescherming wat weten te bereiken?
"Zou de Dierenbescherming wat weten te bereiken?" Als ze inzetten op feitelijke, ware en niet gesimplificeerde of op simpel effectbejag in elkaar gezette informatie, dan is de kans best groot.