Unilever heeft last van het imago dat zijn CEO Paul Polman creëert door zijn maatschappelijke betrokkenheid. Drie journalisten signaleren het euvel.
In het FD schrijven Richard Smit, Wouter Keuning en Jeroen Molenaar dat Unilever lijdt onder het 'Bono-complex' van zijn CEO.
"De BBC-onthullingen deze week over misstanden op Indiase theeplantages waar Unilever thee inkoopt, moeten topman Paul Polman en zijn werknemers een erg ongemakkelijk gevoel hebben bezorgd. Onder leiding van Polman is Unilever uitgegroeid tot de absolute voorvechter van duurzaamheid en wereldverbetering door bedrijven. De mensonterende omstandigheden waaronder werknemers van de plantages moeten werken, stroken niet met het duurzaamheidsverhaal dat de ceo onvermoeibaar predikt. De grote broek die Unilever aantrekt op dat terrein, maakt het bedrijf extra kwetsbaar wanneer iets misgaat."
Het praatje strookt niet met de plaatjes die er tussendoor piepen. Er waren meer van dat soort "akkefietjes", noteren de auteurs.
Gangbare gedragsvormen
Als 'natuurlijk’ aangeprezen shampoos bleken vol zitten met synthetische ingrediënten. In India weigerde het bedrijf vervuilde grond bij één van zijn fabrieken op te ruimen. Recent was het bedrijf van plan de veganistische mayonaise Just Mayo juridisch te vervolgen omdat het onterecht zou verwijzen naar de naam mayonaise die wettelijk beschermd is.
Ze vergeten nog de opschudding die Unilever rond zijn theemerk Eléphant in Frankrijk veroorzaakte. In het zuiden van het land maakte het bedrijf theepakkers werkeloos omdat het meer winst kon maken als het hun banen zou verhuizen naar Polen en Brussel. Unilever weigerde mee te werken aan de doorstart van de Franse fabriek.
Ondanks Polmans bevlogenheid voor een duurzamere en ethischere zakelijkheid, laat dat zien, zeggen de financiële journalisten, dat Unilever "een heel gewoon bedrijf" is dat geld moet verdienen en functioneert volgens de gangbare zakelijke gedragsvormen.
Fotocredits: Paul Polman, WEF
Dit artikel afdrukken
"De BBC-onthullingen deze week over misstanden op Indiase theeplantages waar Unilever thee inkoopt, moeten topman Paul Polman en zijn werknemers een erg ongemakkelijk gevoel hebben bezorgd. Onder leiding van Polman is Unilever uitgegroeid tot de absolute voorvechter van duurzaamheid en wereldverbetering door bedrijven. De mensonterende omstandigheden waaronder werknemers van de plantages moeten werken, stroken niet met het duurzaamheidsverhaal dat de ceo onvermoeibaar predikt. De grote broek die Unilever aantrekt op dat terrein, maakt het bedrijf extra kwetsbaar wanneer iets misgaat."
Het praatje strookt niet met de plaatjes die er tussendoor piepen. Er waren meer van dat soort "akkefietjes", noteren de auteurs.
Gangbare gedragsvormen
Als 'natuurlijk’ aangeprezen shampoos bleken vol zitten met synthetische ingrediënten. In India weigerde het bedrijf vervuilde grond bij één van zijn fabrieken op te ruimen. Recent was het bedrijf van plan de veganistische mayonaise Just Mayo juridisch te vervolgen omdat het onterecht zou verwijzen naar de naam mayonaise die wettelijk beschermd is.
Ze vergeten nog de opschudding die Unilever rond zijn theemerk Eléphant in Frankrijk veroorzaakte. In het zuiden van het land maakte het bedrijf theepakkers werkeloos omdat het meer winst kon maken als het hun banen zou verhuizen naar Polen en Brussel. Unilever weigerde mee te werken aan de doorstart van de Franse fabriek.
Ondanks Polmans bevlogenheid voor een duurzamere en ethischere zakelijkheid, laat dat zien, zeggen de financiële journalisten, dat Unilever "een heel gewoon bedrijf" is dat geld moet verdienen en functioneert volgens de gangbare zakelijke gedragsvormen.
Fotocredits: Paul Polman, WEF
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Feilbaarheid leidt tot geslotenheid en een ontkennende maskerade. Tenzij je de moed hebt om open te blijven. Dan wordt de erkenning van de eigen tekortkoming bron van bezieling om gepassioneerd te werken aan een beter zelf.
Als dit voor mensen zo werkt, waarom voor bedrijven niet ook?
Voor mijn blog stel ik regelmatig vragen aan bedrijven. Wat me daarbij opvalt is, is dat Unilever schijnbaar onevenredig veel werkvolk voor opgeleukte plaatjes en praatjes in dienst heeft, in verhouding tot personeel, dat met zorg de duurzaamheidsclaims fundeert en documenteert. En dus moet Anniek, als directeur duurzaamheid, zich maar wat behelpen. Zo komt het alleszins bij mij over. Zij is het die als directeur vragen van bloggers persoonlijk beantwoordt.
Sympathiek, maar dat zou toch de taak van iemand anders moeten zijn.
Een jaar geleden stelde ik vragen bij de claims die Unilever maakte rond haar thee. Na twee maanden aandringen, kreeg ik een hoop pdf's van Anniek. Daaruit werden citaten gelicht - door iemand anders in huis, dat wel - die Liptons duurzaamheidsaanspraken moesten staven. Pijnlijk was dat diezelfde pdf's vol met feiten stonden, die die claims precies in twijfel trokken.
Daarom dat ik Anniek Mauser aanraadde onderstaande stelling van Ignace van Doorselaere boven haar bureau te hangen. Dan zou zomaar kunnen blijken, dat de stelling in het FD niet opgaat.
“In communicatie geldt er één gouden tip: als niets nog werkt, probeer het dan met de waarheid (if everything fails, try the truth). Bedrijven doen vaak teveel moeite om de waarheid te verbergen of te verbloemen en geven een zeer eenzijdige en mooiverpakte of zelfs verdraaide voorstelling van de feiten. Dat soort communicatie wordt uiteindelijk lachwekkend, en heeft een averechts effect omdat ze wordt ingehaald door ganggeruchten en de ‘koffieruimte’.”
Natuurlijk werkt dat voor bedrijven ook Niels, mits ze de tekortkomingen open en bloot op tafel durven te leggen. Ik zie dat niet zoveel. Ze gaan nog liever dood dan de gouden tip van Ignace van Doorselaere te gebruiken.
Could not agree more that the ultimate test is to deliver and doing that with transparency. No excuses for some of the challenges we still need to address and indeed there will always be as expectations change. Our full commitment to keep going. We publish our 50 targets and have them independently audited exactly for that reason. The DJSI results just published also require extensive publication. We clearly can not do enough and will strive to continue to set the bar higher in all we do. Thanks for the reminder. Paul Polman CEO UNILEVER
Paul, good to see a CEO trying to turn a big ocean ship. That this doesn't happen in one day is normal, and some journalist may forget that a company as Unilever is there to make profit, and is in a market with a lot of competition.
Steven, waarom kan een directeur geen vragen beantwoorden, is dat bij jullie organisatie misschien zo? Af en toe heb ik moeite met organisaties zoals Oxfam die een mening verkondigen die als iemand daar anders over denkt meteen in de ankers gaan en alleen hun mening als waar beschouwen. Als jullie mening door iedereen gedragen werd hadden we misschien alleen maar wereld winkels.
Feit blijft dat we niet van de lucht kunnen leven, al denken sommige hier anders over, met dat we van jagers verzamelaars zijn gaan wonen in dorpen en steden is er economie en moet je geld verdienen door te werken.
En geld verdienen is o.a. iets verkopen aan iemand voor meer geld als wat het jouw gekost heeft.