In de brief legt de Commissaris met zoveel woorden uit geen keuze te hebben gehad omdat zijn provincie prioriteit gaf aan de ontwikkeling van het logistieke park. Onder het mom van 'eerst de stikstofruimte binnenhalen en daarna eerlijk delen als die toch niet nodig blijkt' veegt de provincie zijn straatje schoon.
De andere provincies hebben de excuses aanvaard en gaan samen verder om te beslissen hoe ze met het ingewikkelde stikstofdossier om kunnen gaan. Gisteren trok het Landbouw Collectief de stekker uit het overleg met de regering in Den Haag. De regering meent inmiddels een oplossing te hebben, maar of die op draagvlak kan rekenen, lijkt nog verre van zeker in de broos blijkende verhoudingen.
Excuusbrief van provinciebestuur Brabant over eigen handelen in opkoop veehouderijen in andere provincies. Prima, goed om de fout te erkennen.
— Hermen Vreugdenhil (@H_Vreugdenhil) April 1, 2020
Brief roept nog wel veel vragen op en zaken die onvermeld blijven. Morgen zullen we aanvullende schriftelijke vragen stellen. https://t.co/g5PJ1N35GG pic.twitter.com/x0vlj9Lr4d
In deze tijd vragen mensen zich af of de #coronacrisis de wereld gaat veranderen. Ons leren anders om te gaan met de wereld en elkaar. Als mensen, als bedrijven, als overheid.
— Robert ten Kate (@RobertTenKate) April 1, 2020
...en juist dán gaan #overheidscowboys jagen op boeren voor #stikstof om een logistiek park te bouwen. pic.twitter.com/RoqzdOlE1y
Dit is echt onfatsoenlijk.
— Hermen Vreugdenhil (@H_Vreugdenhil) April 1, 2020
Terwijl wij in de Staten door de crisis niet kunnen vergaderen drukt de gedeputeerde er van alles door, koopt achter de rug van collega’s boerderijen op in andere provincies en lapt afspraken met het Rijk aan de laars. https://t.co/zJA95eoLxd
Kamerleden over jacht van Noord-Brabant op stikstofrechten Noord-Hollandse boeren: cowboygedrag! Dik-Faber (CU) en Geurts (CDA) stellen er vragen over aan de minister #stikstofcrisis https://t.co/6TqucgYSgT
— Peter Schat (@peter_schat) March 31, 2020
Rijke provincies kopen zo stikstofruimte op die in een andere provincie wellicht bitter nodig is om starterswoningen te bouwen of lokale werkgelegenheid te behouden.
— Hermen Vreugdenhil (@H_Vreugdenhil) March 28, 2020
Dit onverantwoorde cowboy-gedrag wilden we juist voorkomen met z’n allen. https://t.co/Modpi3p1sA
Provincie Noord-Brabant aast op stikstof van Noord-Hollandse boeren.
— Hermen Vreugdenhil (@H_Vreugdenhil) March 30, 2020
Deze actie van Brabant bevestigt onze zorg dat boeren uitgeruild worden tegen industrie.
En dat achter de rug van collega bestuurders om. Terecht dat provincie Noord-Holland boos is https://t.co/YWyBRrRms8
UPDATE: 16:00
Voordat de regeling extern salderen in werking treedt, zullen de 12 provincies in Nederland met de betrokken sectoren, waaronder de veehouderij, in overleg treden. Dat verklaarde het overkoepelende interprovinciale orgaan IPO vandaag.
De 12 gedeputeerden van de Nederlandse provincies hebben de ontstane situatie besproken en geconstateerd dat de Brabantse handelswijze geen goedkeuring verdient.
De provinciebestuurders verklaren gezamenlijk op te zullen trekken en te willen voorkomen dat partijen her en der in Nederland stikstofruimte kunnen opkopen voor initiatieven die niet het gezamenlijk belang van de 12 provincies dienen.
Je moet volgens mij uit het hokjes denken stappen, nu weer een plannetje opstellen voor het onderdeeltje bodem die dan weer moet passen binnen de al bestaande regelgeving zal of extreem bureaucratisch worden of het wordt weer een plannetje in de categorie vlees noch vis.
Volgens mij moet er eens goed nagedacht worden welke manier en soort van landbouw er over 30 jaar moet staan en dan niet stapje voor stapje alle bedrijven proberen om te bouwen maar naar een 2 sporen beleid toegaan. Je bevriest de regelgeving zoals hij nu is en je bied de bedrijven de mogelijkheid compleet over te stappen naar een vorm zoals je dat uiteindelijk wil zien, zonodig met een overgangstermijn van bv 2 jaar.
De winst zit erin dat er een lange termijn is voor bedrijven die recent veel geïnvesteerd hebben om die investeringen terug te verdienen, het proces komt geleidelijk op gang en er kan dus ook geleidelijk een manier van vermarkten opgezet worden.
Daarnaast zul je zien dat eerst de wat kleinere bedrijven en de boeren die meer vakgericht dan ondernemingsgericht zijn overstappen om dat die minder snel vastlopen op een minder voorspelbaar productieproces. Dat zorgt er ook voor dat er met de tijd meer vaktechnische kennis ontstaat over de nieuwe aanpak.
Een ander winstpunt is volgens mij dat je op termijn de hele warknoop van elkaar belemmerende regelgeving op een logische overzichtelijke manier op nieuw kunt ontwerpen.
De winst voor de boer zit erin dat hij er op mag vertrouwen dat er wat meer duidelijkheid is voor de lange termijn en dat hij zich eindelijk gewoon met zijn vak bezig kan gaan houden en niet meer een regelgevings adviseurs manager is.
Krijn het laatste sterretje komt het dichtst bij een mogelijkheid. Maar een teeltsysteem patenteren zal niet gaan.
Als telers, korte keten ja Jumbo b.v. en consumenten een systeem organiseren waarbij de lusten en de lasten gedeeld gaan worden komen we een eind.
Een participatie organisatie rond een Foodsysteem, vanuit kennis der natuur, met aantoonbaar gezondheid bevorderend voedsel.
Arnold en EJ, dank. Als ik zo vrij mag zijn: is mis toch nog een beetje het antwoord op mijn vraag. Het ging niet over een vergelijking van NOP en Drenthe. Ik vroeg me slechts af hoe je goede praktijken van boeren, zoals van Arnold, nu verspreidt. Om maar wat opties te geven:
* moeten we weer een rijkslandbouwvoorlichtingsdienst die deze aanpak gaat uitleggen bij boeren
* lukt het via netwerken als Veldleeuwerik (ter ziele dus blijkbaar niet)
* moeten bedrijven als COSUN en Agrico of Albert Heijn en Jumbo dit gaan verplichten aan hun boeren-leveranciers (on the way to soil-proof ?)
* verspreidt het zich vanzelf omdat boeren zien dat het bij collega's werkt.?
* verspreidt het zich pas als er een nog grotere crisis is rond bodemkwaliteit?
* moet het gepatenteerd zodat een start-up het kan vermarkten en andere boeren een franchise contract aanbieden, zodat er ook geld komt voor verdere ontwikkeling van kennis ?
En zo zijn er nog wel wat opties te bedenken.
Full transparancy: ik vraag het niet voor niets, we zijn bij de Raad voor de Leefomgeving bezig met een advies over de bodem (op de website staan al wat essays van wetenschappers) dus zinvolle aanbevelingen breng ik in Den Haag graag nog een keer onder de aandacht.
Krijn Poppe #19 daar wringt de schoen. Onze minister weet dit ook en ze wilde dat we de kennis deelden. Wij hebben gezegd de opbrengst van dat systeem is gezond makend door de aantoonbare inhoud.
Het bevat weer de voedingstoffen die ons lichaam van ons voedsel vraagt. Maar de productie kosten zijn 20% duurder dus we moeten naar de ketenorganisatie kijken en de marktvraag moet leidend zijn anders zijn we weer zo bij af. Kijk maar hoe de friet markt reageert en boeren weer aan het kortste eind trekken.
Daar heeft onze minister geen oren naar ze is meer van grote stappen gouw thuis. Of wegen andere belangen zwaarder?
Nog even jou vergelijking met NOP grond en Drentse grond gaat mank. Qua vruchtbaarheid is het klei/humus complex belangrijk en die verschillen zijn bepalend voor de inhoudelijke kwaliteit aangaande de ruim 90 nutriënten. Maar ook door de verschillende gronden zijn de bodemprocessen verschillend wat ook weer invloed heeft op de inhoudelijke kwaliteit, o waar is die kennis gebleven.
#19 In mijn beleving zijn boeren zo druk met het juridische stramien van de regelgeving, de leveringseisen van de afnemers en de wensen van de bank dat er te weinig tijd en oog overblijft voor de basis en als je wel kansen voor verbetering ziet is het een enorme puzzel om dat binnen de bestaande kaders waar je rekening mee moet houden of zelfs maar speurtochten of en hoe het mag en te registreren valt.
Boeren moeten weer vieze handen van de modder krijgen en niet van de inkt.