1 min
CH4 (methaan) is een gas dat ruim 20 keer zoveel warmte per eenheid vasthoudt als CO2. Daar staat tegenover dat het veel sneller afbreekt in de atmosfeer. Niettemin: wie snel iets tegen klimaatverandering wil doen, heeft er alle belang bij om de uitstoot van methaan in kaart te brengen en te kijken of de bronnen te bestrijden zijn. Dat geldt voor alle bronnen die we zelf in omloop brengen. Denk aan onze eigen winden en boertjes en die van productiedieren, de teelt van rijst, het verbranden van biomassa, fossiele brandstof en open vuilnisbelten. Aan het moerasgas (zoals CH4 vroeger ook wel heette) dat bijvoorbeeld vrijkomt uit ontdooiende aarde in het noorden van de wereld, valt weinig te doen.
Nederlandse wetenschappers hebben meegedaan aan de ontwikkeling van een meetinstrument dat 1.000 metingen per dag meer verricht dan de tot nu toe gebruikte (Japanse) techniek. Daardoor is het nieuwe instrument veel preciezer.
Met 20 miljoen satellietmetingen per dag, brengt het nieuwe instrument overal ter wereld methaanbronnen in kaart; dat doet het per 7 km2 nauwkeurig De belangrijkste boosdoeners blijken zich te bevinden op het noordelijk halfrond.
Omdat er zoveel metingen worden gedaan, benaderen de metingen de uitstoot van methaan accuraat aan de bron en registeren ze niet voornamelijk inwaai-effecten.
Bijzonder hoogleraar Ilse Aben (SRON) vertelt op Radio 1 over de voordelen.
Nederlandse wetenschappers hebben meegedaan aan de ontwikkeling van een meetinstrument dat 1.000 metingen per dag meer verricht dan de tot nu toe gebruikte (Japanse) techniek. Daardoor is het nieuwe instrument veel preciezer.
Met 20 miljoen satellietmetingen per dag, brengt het nieuwe instrument overal ter wereld methaanbronnen in kaart; dat doet het per 7 km2 nauwkeurig De belangrijkste boosdoeners blijken zich te bevinden op het noordelijk halfrond.
Omdat er zoveel metingen worden gedaan, benaderen de metingen de uitstoot van methaan accuraat aan de bron en registeren ze niet voornamelijk inwaai-effecten.
Bijzonder hoogleraar Ilse Aben (SRON) vertelt op Radio 1 over de voordelen.
Ik zou niet weten hoe je een sensor maakt die aan een CH4 molecuul in de atmosfeer kan zien waar dit vandaan komt. Zoals ik het begrijp wordt onderscheid tussen uitstoot en aanwaaien gemaakt door de hoge resolutie data verder te analyseren. Als bijv de wind verandert, blijkt dat de Sahara opeens minder CH4 heeft, terwijl de piek in China op z'n plek blijft, en dan kun je concluderen dat de bron in China zit.
Edit: dat kaartje onderaan artikel is niet een momentopname, maar een compositie van data van meer dan 6 maanden. Logisch dat dan alles "uitgesmeerd" lijkt. Het is me niet gelukt om ergens een ander kaartje te vinden van deze satelliet die wel een momentopname laat zien.
Oliver, het stuk meldt dat de sensoren ongevoelig voor aanwaai effecten zouden zijn en juist de bron van de methaan uitstoot zouden meten.
Jammer dat methaan boven zee niet aangegeven is in de kaart. Misschien werkt sensor niet goed met water als achtergrond?
Ik vermoed dat bijv methaan boven Sahara aan is komen waaien, niet dat het zand zoveel uitstoot.
De uitstoot lijkt sterk breedtegraad afhankelijk. Rottend plantaardig materiaal lijkt mij daarvoor de verklaring. Onbegrijpelijk is de verhoogde uitstoot in de Sahara.
Omdat in verband met methaan steeds naar melkkoeien wordt gewezen verwachtte ik hoge concentraties in Nieuw Zeeland, Ierland en Nederland.
Op de kaart blijken deze gebieden juist een beneden gemiddelde methaan concentratie te hebben. De hoogste concentraties worden gevonden in Azië, India en het Midden Oosten.