Helemaal enthousiast kwamen ze uit Amsterdam terug, de Britse gezondheidsautoriteiten die kennis waren komen nemen van de door de BBC bewierrookte Amsterdamse kinderobesitasaanpak. Maar nu die aanpak zich lijkt te vertalen in een plan om kinderen jaarlijks op school te meten en te wegen, is de kritiek niet van de lucht.

Volrond kan prima, al zijn er altijd een paar zeikerds
Fat shaming op scholen? "Dit is precies de verkeerde manier om het vermeende nationale gewichtsprobleem te bestrijden. Het is een vreselijk, onverstandig, kortzichtig idee - en een idee dat behoorlijk gevaarlijk zou kunnen zijn. Een op de vijf kinderen is zwaarlijvig aan het eind van de basisschool, wat alarmerend is - maar hen te kijk zetten om hun gewicht leert ze dat ze niet meer waard zijn dan een cijfer op een weegschaal, en dat hun omvang een soort indicatie is voor wie ze zijn", schrijft journalist en eetstoornis-patiënt Kate Leaven in The Guardian. "We kunnen en mogen tieners niet leren dat hun lichaam iets is waar ze zich voor moeten schamen. En dat zou precies het effect zijn dat het schoolweegprogramma teweeg brengt".

De critici vinden dat scholen kinderen moet leren gezond en verstandig om te gaan met wat ze in hun mond stoppen en hun lichaamsbeeld. Zodat ze onbezorgd, gelukkig en goed geïnformeerd een zo gezond mogelijk leven leiden, niet gedicteerd door calorieën, kilo's en verplichte sportschoolsessies omdat er een cijfertje te hoog uitvalt.

Reijm (Volkskrant) hield het hoofd koel en ging tellen
Fat shaming lijkt ook bij ons een gevaar. Columniste Angela de Jong haalde dit weekend fel uit naar Amalia-twitteraars die zich "moesten doodschamen" voor hun tweets over de ronde vormen van kroonprinses Amalia, afgelopen Koningsdag. Het werd een media-rel. Alleen Volkskrant-journalist Loes Reijm hield het hoofd koel. Zij ging tellen. Bij de 1.900 (re)tweets over de volslanke Amalia, zaten maar 32 fat shamers; de helft daarvan was afkomstig van 1 twittertrol. Vooral de meningen en interpretaties in kranten maakten de issue groot.

Terug naar het begin van dit stukje. Waar waren de Britten aanvankelijk zo enthousiast over? Over de integrale aanpak, waarbij "diëtisten, maatschappelijk werkers, leraren en andere professionals samenwerken met de gemeente om kinderen op school, thuis én buiten te helpen met gratis dieetadvies, gymlessen en huisbezoeken." Dat is toch echt wat anders dan zo'n punt maken van verplicht op de weegschaal op school en voor straf naar de gym. Volrond kan prima, al zijn er altijd een paar zeikerds. Daar moet je je haren niet naar laten hangen.


Dit artikel afdrukken