Of er ook Chinees melkpoeder naar de VS komt, vraagt de Huffington Post. Of naar Europa natuurlijk.

Het probleem is dat babies er borsten van krijgen. De melk staat nl. bol van de groeihormonen die China nog altijd toestaat voor Chinese koeien. Raar want inmiddels is wel duidelijk dat niet alleen de koe maar ook wij er een beetje anders van worden. Je bent tenslotte wat je eet en dus wordt je ook wat je eten heeft gegeten. Zo zie je maar wat techniek allemaal fout kan laten gaan als je je eten een beetje sneller wilt laten groeien. Het duurt een tijdje eer je erachter bent en dan kun je wat doen. Of niet dus, zoals de Chinezen. Al zullen ze er daar nu ook wel mee stoppen.

Op dit moment houdt de Consumentenbond een enquête naar de gevoelens onder het publiek ten aanzien van nanotechnologie. Dat komt omdat het publiek een beetje tegen is en de overheid liever voor. Ik heb me laten vertellen dat er wereldwijd tientallen miljarden subsidie te krijgen zijn. Daar wil je als land bij zijn, maar het moet wel democratisch. Nou ja, zo´n beetje dan, want die info vond ik niet in de enquête.

Op de site is informatie over nanotechnologie te vinden. Nanotech is gewone tech. Eindelijk dringen we ook biochemisch door tot het kleinste niveau van leven, net zoals de natuurkunde al heel lang op veel kleiner dan atomair niveau kan werken. Dat brengt nieuwe en principieel onkenbare risico's met zich mee, want nanodeeltjes zijn klein. Zo klein dat ze zomaar door je huid, je darmen en organen heen kunnen gaan. Het zorgt voor een veelheid van nieuwe toepassingen waarvan het risico onmogelijk vooraf in te schatten is. De effecten zullen achteraf pas blijken. Asbest vonden we ooit een geweldige oplossing. Softenon (thalidomide) kwam op de markt en we ontdekten dat we snel moesten ingrijpen. Dat is het leven met techniek. We hebben er nooit moeilijkheden mee gehad, want anders waren we nooit gekomen waar we zijn. We zouden zelfs terug moeten naar de tijd van vóór het berenvel. Dat klinkt grappig, maar het is een waarheid als een koe. Een chimpansee gebruikt techniek (stokken bijvoorbeeld), maar kleedt zich niet. Ook verbouwt en verwerkt hij zijn eten niet. Hij is een simpele, velloze ouderwetse borstvoedende jager gebleven.

En nu moet het publiek in het algemeen zeggen wat het vindt van de nadere ontwikkeling van het berenvel, het onderhouden van akkertjes, het wonen in huizen en het niet meer zelf lopen.Is nanonaise - 'mayonaise' waarin vet vervangen wordt door water, dat heet gezonder en is goedkoper - gevaarlijk? Dat is nauwelijks denkbaar, maar het zou wel degelijk kunnen. Is een medicijn dat heel effectief een stofje ergens in je lichaam moet brengen gevaarlijk? Daar geldt hetzelfde antwoord. Toch kan het ernstig misgaan. Net als bij Softenon.

Met vallen en opstaan. Zo leven mensen met techniek, al sinds het Neolithicum. Zo´n 10.000 jaar dus. Willen we nu opeens onze techniekontwikkeling in de ban doen? Hoe dan? Auto's zijn nog steeds niet ongevaarlijk en in ieder geval heel veel gevaarlijker dan nanonaise. Vliegen en ons vlieggedrag heeft een enorme invloed op onze leefomgeving en we doen het steeds vaker want je kunt voor een paar tientjes naar de Costas. De risico's - nee consequenties, zijn overduidelijk, maar er zijn geen enquêtes over.

OK, nanowapens in de vorm van bijv. gemanipuleerd fruit zijn gevaarlijk en ongewenst. Maar dat waren atoombommen ook, en zelfs ouderwetse kanonnen met ijzeren kogels zijn niet fijn en waren al ongewenst.

De vraag is dus, waar we het over hebben. We vliegen, we rijden, we zuipen en we vreten ons vol. De consequenties daarvan zijn niet potentieel, maar reeel. Zijn we niet een beetje inconsequent, om het maar eens zwak uit te drukken? Ik denk dat de vraag heel anders gesteld moet worden: welke ethiek verwachten we van de ontwikkelaars en toepassers? Macht, geldelijke belangen en ethiek gaan vaak slecht samen. Zeker waar toezichthouders ver achterlopen op de onderwerpen waarover ze heten te waken. Softenon was langer op de markt dan nodig en de ontwikkelaars wisten dat. Daar zitten de problemen.

Juist een Consumentenbond zou beter moeten weten en de discussie eindelijk eens op een hoger niveau moeten brengen.
Dit artikel afdrukken