2 min
"Klein duimpje op weg naar Brussel', zo kopt vanmorgen de Volkskrant boven een reportage van Mac van Dinther over de Good Food March op Brussel. Hij volgt Isabel Duinisveld die van Uithuizermeden naar Brussel fietst voor een 'eerlijke landbouw'. Wat wil ze?
Duinisveld teelt bologisch-dynamisch groenten in Uithuizermeeden. Ze doet mee aan de mars die is georganiseerd door Slow Food. Met het oog op de aanstaande hervorming van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) van de Europese Unie is er ruimte om de EU in Brussel te laten horen wat de Europeanen ervan vinden.
De EU keert jaarlijks aan boeren €40 miljard uit om hun bedrijf te kunnen uitoefenen. In de eerste fase van het GLB, in de periode na WO II, was het beleid gericht op het opkrikken van de productie, zodat Europa genoeg te eten zou hebben en de prijzen van voedsel laag konden worden gehouden met het oog op de wens om de rest van de economie zich te laten ontwikkelen. Dat lukte zo goed dat Europa graanbergen, boter- en kaasbergen en melkplassen moest opslaan en af en toe dumpen op vreemde markten in afgelegen landen. Daardoor konden die markten zich niet zelfstandig ontwikkelen. Reden voor de EU om in de tweede fase van het GLB in te zetten op inkomenssteun. De kostprijzen van de boeren waren te hoog om de lage prijzen van ons voedsel te kunnen garanderen. Met inkomenssteun konden bancair gezien slecht financierbare bedrijven toch goedkoop blijven produceren. Nu de bevolking in Europa afneemt en naar het Oosten toe is uitgebreid, staat de derde fase van het GLB in het teken van een verschuiving en vergroening van de gelden die aan het GLB worden gespendeerd. Boeren krijgen nog een deel van hun inkomen uit inkomenssteun, maar moeten via verduurzamende maatregelen - met name als ze in de oude lidstaten zijn gevestigd - hun overige en voor hun bedrijfsvoering broodnodige subsidie verdienen. Vooral in de definitie van die maatregelen zit ruimte voor beleidsinvloed vanuit het publiek.
Van Dinther sprak de mensen die via de Good Food March op weg zijn naar Brussel om hun invloed te doen gelden. Hij noemt ze de 'Occupy-beweging van de landbouw: biologische boeren, milieuactivisten, slow foodaanhangers.' Ze nemen het op, zegt hij, 'tegen de gevestigde belangen van grote boeren, multinationals en supermarkten.'
Een van die boeren is Joop de Koeijer, voorzitter van het platform Aarde Boer Consument. Hij zegt graag zijn subsidie in te willen leveren voor 'een eerlijke landbouw'. Volgens hem wordt het huidige systeem misbruikt door de grote bedrijven. Tachtig procent van de subsidies zou naar de twintig procent grootste boeren gaan. "Dat strookt niet met de belangen van boeren.'' Dat is een pikante uitspraak. Het EU-landbouwbeleid is immers opgezet in het belang van de Europese burgers en niet dat van de boeren alleen.
Duinisveld fietst naar Brussel omdat ze de markteconomie in de landbouw het liefste helemaal wil afschaffen. Van Dinther omschrijft haar mening als volgt: "We zouden naar een systeem moeten waarin voedsel niet meer over de wereld wordt gesleept, maar waarin regio's zichzelf bedruipen. 'Dat wij boeren gewoon telen wat er nodig is en een prijs krijgen waarvan we kunnen leven.' Hoe zo'n systeem eruit zou moeten zien weet ze niet", noteert Van Dinther, " ' Dat moeten ze in Brussel maar uitzoeken.' "
De Koeijer geeft aan dat de wensen van de deelnemers aan de Mars ingaan tegen de trend naar liberalisering en globalisering. Helaas blijft onduidelijk wat ze willen. Het lijkt erop dat Klein Duimpje gezelschap heeft van Alice. Hopelijk verdwalen ze niet in Brussel. Als je niet weet waar je heen wilt, dan maakt het ook niet uit welke richting je kiest, liet Lewis Carroll zijn Cheshire kat tegen Alice in Wonderland zeggen.
Fotocredits: MarinaYach, In A World Of My Own
Dit artikel afdrukken
De EU keert jaarlijks aan boeren €40 miljard uit om hun bedrijf te kunnen uitoefenen. In de eerste fase van het GLB, in de periode na WO II, was het beleid gericht op het opkrikken van de productie, zodat Europa genoeg te eten zou hebben en de prijzen van voedsel laag konden worden gehouden met het oog op de wens om de rest van de economie zich te laten ontwikkelen. Dat lukte zo goed dat Europa graanbergen, boter- en kaasbergen en melkplassen moest opslaan en af en toe dumpen op vreemde markten in afgelegen landen. Daardoor konden die markten zich niet zelfstandig ontwikkelen. Reden voor de EU om in de tweede fase van het GLB in te zetten op inkomenssteun. De kostprijzen van de boeren waren te hoog om de lage prijzen van ons voedsel te kunnen garanderen. Met inkomenssteun konden bancair gezien slecht financierbare bedrijven toch goedkoop blijven produceren. Nu de bevolking in Europa afneemt en naar het Oosten toe is uitgebreid, staat de derde fase van het GLB in het teken van een verschuiving en vergroening van de gelden die aan het GLB worden gespendeerd. Boeren krijgen nog een deel van hun inkomen uit inkomenssteun, maar moeten via verduurzamende maatregelen - met name als ze in de oude lidstaten zijn gevestigd - hun overige en voor hun bedrijfsvoering broodnodige subsidie verdienen. Vooral in de definitie van die maatregelen zit ruimte voor beleidsinvloed vanuit het publiek.
Van Dinther sprak de mensen die via de Good Food March op weg zijn naar Brussel om hun invloed te doen gelden. Hij noemt ze de 'Occupy-beweging van de landbouw: biologische boeren, milieuactivisten, slow foodaanhangers.' Ze nemen het op, zegt hij, 'tegen de gevestigde belangen van grote boeren, multinationals en supermarkten.'
Een van die boeren is Joop de Koeijer, voorzitter van het platform Aarde Boer Consument. Hij zegt graag zijn subsidie in te willen leveren voor 'een eerlijke landbouw'. Volgens hem wordt het huidige systeem misbruikt door de grote bedrijven. Tachtig procent van de subsidies zou naar de twintig procent grootste boeren gaan. "Dat strookt niet met de belangen van boeren.'' Dat is een pikante uitspraak. Het EU-landbouwbeleid is immers opgezet in het belang van de Europese burgers en niet dat van de boeren alleen.
Duinisveld fietst naar Brussel omdat ze de markteconomie in de landbouw het liefste helemaal wil afschaffen. Van Dinther omschrijft haar mening als volgt: "We zouden naar een systeem moeten waarin voedsel niet meer over de wereld wordt gesleept, maar waarin regio's zichzelf bedruipen. 'Dat wij boeren gewoon telen wat er nodig is en een prijs krijgen waarvan we kunnen leven.' Hoe zo'n systeem eruit zou moeten zien weet ze niet", noteert Van Dinther, " ' Dat moeten ze in Brussel maar uitzoeken.' "
De Koeijer geeft aan dat de wensen van de deelnemers aan de Mars ingaan tegen de trend naar liberalisering en globalisering. Helaas blijft onduidelijk wat ze willen. Het lijkt erop dat Klein Duimpje gezelschap heeft van Alice. Hopelijk verdwalen ze niet in Brussel. Als je niet weet waar je heen wilt, dan maakt het ook niet uit welke richting je kiest, liet Lewis Carroll zijn Cheshire kat tegen Alice in Wonderland zeggen.
Fotocredits: MarinaYach, In A World Of My Own
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
p.s. kun je er niet een ander plaatje boven zetten? Haal iets van de site www.goodfoodmrch.eu bijvoorbeeld. Na 'Occupy' en 'Klein Duimpje' in de Volkskrant is die Alice in wonderland net een beetje teveel van het goede.......
Het woord is nu niet aan Ciolos maar aan het parlement, zo tot november-december. Dus Ciolos gaat voorlopig niks doen met wat wij hem woensdagmiddag aanleverden. En Bas Eickhout (MEP voor the Greens) zei me dat zij nu eerder een medestander zien in Ciolos dan in mede-parlementsleden, die vaak huiverig zijn voor vergroening. En daar kan ik inkomen, want dat zijn 'onze' boeren (NAV en NMV zijn leden van platform Aarde Boer Consument) ook: op onze vruchtbare grond is 5% voor natuur ook 5% minder inkomsten, en de helft zit toch al op een minimum inkomen of minder, en dat voor 80-100 uur werken in de week. Het zou allemaal anders liggen als we meer aan productiebeheersing (quota) en andere regulering deden, dan kan de boer een fatsoenlijk inkomen uit de markt halen i.p.v. uit subsidies en dan kun je leuke dingen doen voor het milieu. En allemaal zonder veel kosten voor de burger, die gaat van 15 naar 15.9% van zijn budget dat hij aan eten besteedt, zie punt 5 in http://aardeboerconsument.nl/wp/wp-content/uploads/2008/11/10-12-13-budget-21-dec.doc
En het bespaart de EU 30 miljard per jaar! Raar dat men daar niet gevoelig voor is. Het toont aan hoe hardnekkig die ideologie van de vrije markt is.
Maar deze zaken komen niet ter sprake, alleen het huidige beleid in een nieuw jasje; grotendeels business as usual.
We hebben afgelopen week wel afgesproken dat we op een drietal punten blijven lobbyen:
- dat plafond moet van 'geen subsidie bij inkomsten boven 300.000' naar 100.000, - punt 2: weer eiwitteelten in Europa (voedererwten i.p.v. soja) en het derde dubben we nog over.
Dat worden dus drie punten binnen de huidige voorstellen, die wat oprekken. Wat echt voor de natuur en voor de boeren zoden aan de dijk zou zetten, meer regulering, dat wordt iets voor de langere adem. Gek eigenlijk dat men het wel heeft over meer regulering in de zorg en in de bancaire sector, maar dat men die eerste levensbehoefte, ons eten, overlaat aan de graaiers.
Enfin, dus eerst focussen op de MEPs, dan op onze minister en TK leden hier in Nederland.
Maar het was wel mooi: boeren en burgers samen dit keer, en mensen vanuit heel Europa, zo'n 500 in de demonstratie; Europese democratie in de praktijk. Proberen we vast te houden en uit te bouwen.
Greet, Dank. Dan is het nu scherp. Landbouwbeleid is een lastig onderwerp voor journalisten. Maar vertel ons: wat gaat Ciolos doen met de plannen die de manifesteerders hem hebben aangeleverd?
Hij vertelde mij ooit dat hij moet laveren tussen smalle marges.
Ik ben weer terug uit Brussel (heen met de fiets, met Isabel en anderen, terug met de trein) en weer bijgekomen van de inspanningen. Maar ik ben verbaasd over wat ik hier lees , 'als je niet weet waar je heen wilt' geldt misschien voor Isabel maar niet voor iedereen van het gezelschap. Ik weet het namelijk heel goed. En Joop de Koeijer heeft daar uitgebreid met de journalist Mac van Dinther over gesproken, en ik heb hem duidelijk materiaal meegegeven, maar hij heeft het niet allemaal aan zijn hoofdredacteur doorgegeven, of de Volkskrant vond het niet nodig om er echt op in te gaan. Of te moeilijk voor de lezers? Het is helemaal niet zo moeilijk hoor. We willen minder verplichte wereldmarkt (de zogenaamde 'vrije' markt) en meer overheidsregulering. Mensen het zóóó jaren 80, zo ouderwets, om nu nog achter Thatcher en Reagan aan te lopen. Ons voedsel is te belangrijk voor de 'race to the bottom', voortschrijdend inzicht weet je wel, dus laten we meer reguleren: quota's, productiebeheersing , zoals de Canadezen, of Noren, of Zwitsers. Vooral de Canadezen hebben in 60 jaar verfijning van het systeem een mooi evenwicht bereikt. Het is dus geen kwestie van teruggaan naar oud beleid, en naar de boterbergen; een betere regulering is heel goed mogelijk. Zi ehttp://aardeboerconsument.nl/wp/wp-content/uploads/2008/11/website-10-04-20-landbouwbeleid-historie-en-koerswijziging2.doc. En als je akkerbouwer Joop de Koeijer zelf wil horen zeggen dat hij de subsidies liever vandaag afgeschaft wil zien dan morgen kijk dan naar de Nieuwsuur uitzending van 14 juni: http://aardeboerconsument.nl/nieuwsuur-nav-boeren-willen-subsidies-liever-vandaag-dan-morgen-kwijt-maar
Maar noch Bleker noch Twan Huijs wilden er echt op in gaan - ze pakten snel een makkelijker onderwerp bij de kop. Vreemd. Zo moeilijk is het toch allemaal niet......
De journalist zei dat hij 'nu wel eens de andere kant van het verhaal' wilde horen, en die hebben we hem ook gegeven, dachten we. Had de Volkskrant maar een kleinere foto en meer tekst eraan gespendeerd. Jammer.
Wat lief dat Isabel Duinisveld vindt dat we naar een systeem moeten waarin voedsel niet meer over de wereld wordt gesleept, maar waarin regio's zichzelf bedruipen.
Voor consumenten in Nederland houdt dat in:
Volop aardappelen, uien, en peen. Alleen in de zomer appels, peren, aardbeien en druiven. Geen sinaasappels of ander fruit dat alleen geproduceerd kan worden met voldoende fotosyntese. Bijna geen vlees, want het veevoer wordt over de wereld hierheen gesleept. Wanneer gaan we beginnen met dit uit te leggen aan de consument ?
P.S. Voedsel uit 'andere' landen dat aantoonbaar lagere emissies heeft (tot en met de consument in Nederland) moet ook geweerd worden. Leve Nederland. Leve het nationalisme. Leve de biologische landbouw die Nederland niet kan voeden.