1 min
Maakt een landbouw zonder dieren en met een vleestaks de landbouw robuuster? De Zweedse minister voor Strategie en Toekomstzaken heeft besloten een commissie in te stellen die een antwoord op die vragen moet geven.
Kristina Persson, de Zweedse minister voor Strategie en Toekomstzaken, wil weten of een plantaardige landbouw in combinatie met een 'vleestaks' Zweden duurzamer zal laten eten én de Zweedse landbouwsector economisch en ecologisch krachtiger maakt.
Duurder vlees verlaagt vleesconsumptie
Vlees is een inefficiënte manier om voedsel te produceren. Op eenzelfde oppervlak kun je met planten tien keer meer calorieën produceren dan wanneer je er dieren houdt. Zweden cultiveert van oudsher grote oppervlakten weiland en taluds als grasland. Persson zou die graslanden efficiënter willen benutten door er bio-energie op te laten produceren, schrijft Mercy for Animals in een blog.
Aan de andere kant betekent minder vlees een boost voor de consumptie van alternatieve (plantaardige) producten in plaats van melk en vlees. Maar liefst tien procent van de Zweedse bevolking is inmiddels vegetariër of veganist. Er is dus een grote markt voor alternatieve producten. Een vleestaks maakt plantaardige producten in verhouding goedkoper, zodat de vegetarische markt sneller zal kunnen groeien.
Het nieuws werd ons aangereikt door Foodlogcommentator Zé Povinho, kenner van kringloop tussen dierlijke en plantaardige systemen. Hij zet met één opmerking de Zweedse milieu- en dierenwelzijnsorganisaties weer met twee benen op de grond. Hoe wil Zweden zonder (koeien)poep zijn plantenteelt en biogasproductie duurzaam - zonder afhankelijkheid van kunstmest - aan de gang houden?
Een antwoord zou kunnen zijn: met lokale mensenpoep.
Zou de Zweedse commissie zich Zé's vraag überhaupt stellen? Die vraag stellen wij de lezer.
Fotocredits: 'Björnytterfilé och björnentrecôte', Nikke Lindqvist
Dit artikel afdrukken
Duurder vlees verlaagt vleesconsumptie
Vlees is een inefficiënte manier om voedsel te produceren. Op eenzelfde oppervlak kun je met planten tien keer meer calorieën produceren dan wanneer je er dieren houdt. Zweden cultiveert van oudsher grote oppervlakten weiland en taluds als grasland. Persson zou die graslanden efficiënter willen benutten door er bio-energie op te laten produceren, schrijft Mercy for Animals in een blog.
Hoe wil Zweden zonder (koeien)poep zijn plantenteelt en biogasproductie duurzaam - zonder afhankelijkheid van kunstmest - aan de gang houden?Boost voor vleesalternatieven
Aan de andere kant betekent minder vlees een boost voor de consumptie van alternatieve (plantaardige) producten in plaats van melk en vlees. Maar liefst tien procent van de Zweedse bevolking is inmiddels vegetariër of veganist. Er is dus een grote markt voor alternatieve producten. Een vleestaks maakt plantaardige producten in verhouding goedkoper, zodat de vegetarische markt sneller zal kunnen groeien.
Het nieuws werd ons aangereikt door Foodlogcommentator Zé Povinho, kenner van kringloop tussen dierlijke en plantaardige systemen. Hij zet met één opmerking de Zweedse milieu- en dierenwelzijnsorganisaties weer met twee benen op de grond. Hoe wil Zweden zonder (koeien)poep zijn plantenteelt en biogasproductie duurzaam - zonder afhankelijkheid van kunstmest - aan de gang houden?
Een antwoord zou kunnen zijn: met lokale mensenpoep.
Zou de Zweedse commissie zich Zé's vraag überhaupt stellen? Die vraag stellen wij de lezer.
Fotocredits: 'Björnytterfilé och björnentrecôte', Nikke Lindqvist
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Beste Hendrik # 43 ,
Ik werk al heel wat jaren in de de biologische sector, en mij is niets bekend over een ideologie van géén aanvoer van meststoffen. Het is in ieder geval geen uitgangspunt van mij persoonlijk of van de begeleidingscommissie van Planty Organic.
Ondanks dat we op Planty Organic géén meststoffen aanvoeren (maar wel zelf voor stikstof en voldoende organische stof zorgen) is onze testvraag niet 'hoelang houden we het vol'. Onze testvraag is: welke mechanismen maken het mogelijk om zo efficiënt mogelijk het (eigen of aangevoerde) voedingsstoffen om te gaan. Dat testen we tot nu toe in een extreme situatie: zonder aanvoer. Dat is zeer leerzaam geweest en levert kennis op waar de hele landbouw profijt van kan hebben. En om je gerust te stellen: de begeleidingscommissie is unaniem van mening dat bij gebleken opbrengstderving door mineralengebrek (anders dan stikstof) er direct overgegaan zal worden tot aanvoer van reststromen uit de buurt waarbij we dan zullen mikken op P-evenwicht.
#43 Alle mineralen die je afvoert zul je ook weer moeten aanvoeren of het systeem verarmd onherroepelijk. Eigenlijk kun je onderzoeksmatig alleen maar op verarming sturen, want anders handel je in strijd met de eigen geformuleerde ideologie van bio. (geen aanvoer van meststoffen).
De test is dan hoe lang hou ik het vol.
Er liep tot in 2018 in Nederland één langjarig onderzoek naar een akkerbouwsysteem zonder dierlijke mest (en biologisch, dus zonder kunstmest). Dat is het project 'Planty Organic' op SPNA proefboerderij Kollumerwaard. Hoewel we hopen op een vernieuwing en voortzetting voor nog eens twee jaar zijn er toch al conclusies te trekken. Daarbij moet uitdrukkelijk in ogenschouw worden genomen dat het experiment zich afspeelt op een van de beste landbouwgronden van Nederland.
Met een uitgekiende vruchtwisseling, maximale inzet van vlinderbloemigen voor stikstofbinding, maximale inzet van groenbemesters en niet-kerende grondbewerking lukt het om een productie te realiseren die niet onderdoet voor 'gewoon' biologisch met inzet van dierlijke mest. Er is zelfs nog ruimte voor productieverhoging als er een regionale kringloop gerealiseerd zou worden: terugvoer van nutriënten uit 'de stad' naar de akker in de vorm van GFT compost en (zuiver) rioolslib. So far so good.
Daarna wordt het verhaal iets ingewikkelder. Om dit systeem in de benen te houden wordt 1/6 van de hectares gebruikt voor een mengsel van vlinderbloemigen dat niet verkocht wordt maar als plantaardige meststof binnen het bedrijf wordt ingezet: maaimeststof. De productie per hectare ligt dus eigenlijk 1/6 lager. Maar in geval van aankoop van mest is elders land nodig om die mest te produceren. Reken je die toe aan de veehouderij, aan de akkerbouw of reken je jezelf rijk door mest te beschouwen als restproduct dat hoe dan ook geproduceerd wordt als je melk en vlees produceert? Hier is een LCA op zijn plaats. Wat wel vaststaat: als je vlinderbloemigen (of grasklaver) in de koe stopt en de mest gebruikt voor de akkerbouw gaat er minimaal 20% van de stikstof verloren vergeleken met gebruik als plantaardige meststof. Als je helemaal afziet van stikstof uit kunstmest (bio landbouw) is 20% verlies een heleboel: dat moet je dus maar weer zien te vangen met vlinderbloemigen, lees: extra grondgebruik.
De gedachte dat je zonder dierlijke mest kunt werken als je de (schone) retourstromen uit dorp en stad kunt benutten is aantrekkelijk. De gedachte dat je daarbij helemaal af zou kunnen zien van het gebruik van stikstof uit kunstmest is een paar flinke stappen verder omdat je dan, dus, ALLE stikstof zelf moet gaan invangen met vlinderbloemigen. De stikstof in (bij voorbeeld) aardappelschillen kan wel een beetje komen uit de gerecyclede schillen van vorig jaar, maar echt nooit helemaal. Net als voor dierlijke mest geldt: er gaat al kringlopend onvermijdelijk stikstof verloren.
Die genoemde paar flinke stappen verder werden in het Planty Organic project succesvol verkend en we hopen de verkenning / verdieping voort te kunnen zetten. Wie mee wil doen kan zich melden.
Enne, de meeste bio's zijn dement, ook in de Kollummerwaard. Centripetal concetration = landbouw! Enne toveren lukt niet!
Het antwoord is al lang bekend! Kunstmest, kunstmest, bis, bis, enz.,
Totdat het op is.