2 min
De FAO publiceerde gisteren zijn State of Food and Nutrition, hét grote rapport van de organisatie van de wereldvoedselorganisatie. Directeur-generaal José Graziano deed een ferme oproep om ondervoeding en honger de wereld uit te krijgen. De economische en sociale kosten daarvan zijn 'onacceptabel hoog'.
Volgens Graziano is er wat vooruitgang geboekt ten aanzien van hongerbestrijding, maar niet genoeg. "We moeten er naar streven honger en ondervoeding volledig uit te roeien."
In het rapport wordt melding gemaakt van 870 miljoen mensen die in de periode 2010-2012 honger leden. Zij vormen slechts een fractie van de miljarden mensen van wie de gezondheid, welzijn en levens te lijden hebben van ondervoeding. Twee miljard mensen hebben tekorten aan micronutriënten. 26 procent van alle kinderen onder de vijf jaar hebben groeiachterstanden. 31 procent ontbeert voldoende vitamine A. Daar staat tegenover dat 1,4 miljard mensen te zwaar is; 500 miljoen daarvan zijn obees. Met name in niet-Westerse rijker wordende landen groeit hun aantal als kool.
In het rapport worden de kosten van ondervoeding (in productieverlies en ziektekosten) berekend op zo'n 5 procent van het wereldwijde bruto 'nationaal' inkomen. Omgerekend is dat zo'n 500 dollar per wereldburger. Op sociaal gebied heeft ondervoeding gevolgen voor de kwaliteit van leven van moeders en kinderen en de levensverwachting van miljoenen. Obesitas brengt weer andere gezondheidsproblemen met zich mee, zoals hartziekten en diabetes, en ook die treffen miljoenen.
Het rapport pleit voor gezonde voedingspatronen en goede voeding - die beginnen bij voedsel en landbouw. "De manier waarop we voedsel telen, fokken, verwerken, vervoeren en distribueren beïnvloedt wat we eten", stelt het rapport. En: betere voedselsystemen kunnen er voor zorgen dat voedsel betaalbaarder, gevarieerder en voedzamer wordt. De volgende maatregelen komen aan de orde:
- vergroot de productiviteit, niet alleen van stapelgranen als mais, rijst en tarwe, maar ook van nutriëntenrijke peulvruchten, vlees, melk, groenten en fruit
- dring voedselverlies en verspilling terug: één derde van al het voedsel dat voor menselijke consumptie wordt geproduceerd gaat momenteel verloren
- verbeter de 'nutritional performance' van de keten, zodat beschikbaarheid en toegankelijkheid van een breed scala aan voedingsmiddelen toeneemt
- help consumenten goede en gezonde keuzes maken door ze op te leiden en te informeren
- verbeter de voedingswaarde van voedsel (door 'fortification and reformulation')
- zorg dat voedselsystemen beter aansluiten op de specifieke behoeften van moeders en jonge kinderen - ondervoeding tijdens de 'eerste duizend dagen' kan levenslange gevolgen hebben voor zowel moeders als kinderen.
Het rapport onderkent dat het een enorme uitdaging is om voedselsystemen aan te pakken zodat ze betere voeding opleveren. Daar is politiek leiderschap en draagvlak voor nodig, net als allerlei brede samenwerkingsverbanden en gecoördineerde aanpakken met gezondheidszorg en educatie.
"Vele actoren en instituties moeten samenwerken over sectoren heen om op een efficiëntere manier ondervoeding, micronutriëntentekorten en overgewicht en obesitas te verminderen. [...] Eerste prioriteit is 'governance' van voedselsystemen, waarmee voorzien wordt in leiderschap, effectieve coördinatie en aanmoediging van collaboratie tussen de vele stakeholders", aldus The State of Food and Agriculture 2013.
Het is mooi leesvoer waar niemand het mee oneens zal zijn. De vraag is: hoe realiseer je het in de wereld buiten het papier en de vergader- en congreszalen? Neem nou de voorwaarde van 'politiek leiderschap' en draagvlak. Wie heeft of neemt dat leiderschap en hoe maak je draagvlak? Dat zijn twee formidabele vragen. Ze worden slechts bij implicatie gesteld en al helemaal niet beantwoord.
Fotocredits: 'Niger: reinforcing nutrition care in Tahoua district', uitsnede, European Commission DG ECHO
Dit artikel afdrukken
In het rapport wordt melding gemaakt van 870 miljoen mensen die in de periode 2010-2012 honger leden. Zij vormen slechts een fractie van de miljarden mensen van wie de gezondheid, welzijn en levens te lijden hebben van ondervoeding. Twee miljard mensen hebben tekorten aan micronutriënten. 26 procent van alle kinderen onder de vijf jaar hebben groeiachterstanden. 31 procent ontbeert voldoende vitamine A. Daar staat tegenover dat 1,4 miljard mensen te zwaar is; 500 miljoen daarvan zijn obees. Met name in niet-Westerse rijker wordende landen groeit hun aantal als kool.
In het rapport worden de kosten van ondervoeding (in productieverlies en ziektekosten) berekend op zo'n 5 procent van het wereldwijde bruto 'nationaal' inkomen. Omgerekend is dat zo'n 500 dollar per wereldburger. Op sociaal gebied heeft ondervoeding gevolgen voor de kwaliteit van leven van moeders en kinderen en de levensverwachting van miljoenen. Obesitas brengt weer andere gezondheidsproblemen met zich mee, zoals hartziekten en diabetes, en ook die treffen miljoenen.
Het rapport pleit voor gezonde voedingspatronen en goede voeding - die beginnen bij voedsel en landbouw. "De manier waarop we voedsel telen, fokken, verwerken, vervoeren en distribueren beïnvloedt wat we eten", stelt het rapport. En: betere voedselsystemen kunnen er voor zorgen dat voedsel betaalbaarder, gevarieerder en voedzamer wordt. De volgende maatregelen komen aan de orde:
- vergroot de productiviteit, niet alleen van stapelgranen als mais, rijst en tarwe, maar ook van nutriëntenrijke peulvruchten, vlees, melk, groenten en fruit
- dring voedselverlies en verspilling terug: één derde van al het voedsel dat voor menselijke consumptie wordt geproduceerd gaat momenteel verloren
- verbeter de 'nutritional performance' van de keten, zodat beschikbaarheid en toegankelijkheid van een breed scala aan voedingsmiddelen toeneemt
- help consumenten goede en gezonde keuzes maken door ze op te leiden en te informeren
- verbeter de voedingswaarde van voedsel (door 'fortification and reformulation')
- zorg dat voedselsystemen beter aansluiten op de specifieke behoeften van moeders en jonge kinderen - ondervoeding tijdens de 'eerste duizend dagen' kan levenslange gevolgen hebben voor zowel moeders als kinderen.
Het rapport onderkent dat het een enorme uitdaging is om voedselsystemen aan te pakken zodat ze betere voeding opleveren. Daar is politiek leiderschap en draagvlak voor nodig, net als allerlei brede samenwerkingsverbanden en gecoördineerde aanpakken met gezondheidszorg en educatie.
"Vele actoren en instituties moeten samenwerken over sectoren heen om op een efficiëntere manier ondervoeding, micronutriëntentekorten en overgewicht en obesitas te verminderen. [...] Eerste prioriteit is 'governance' van voedselsystemen, waarmee voorzien wordt in leiderschap, effectieve coördinatie en aanmoediging van collaboratie tussen de vele stakeholders", aldus The State of Food and Agriculture 2013.
Het is mooi leesvoer waar niemand het mee oneens zal zijn. De vraag is: hoe realiseer je het in de wereld buiten het papier en de vergader- en congreszalen? Neem nou de voorwaarde van 'politiek leiderschap' en draagvlak. Wie heeft of neemt dat leiderschap en hoe maak je draagvlak? Dat zijn twee formidabele vragen. Ze worden slechts bij implicatie gesteld en al helemaal niet beantwoord.
Fotocredits: 'Niger: reinforcing nutrition care in Tahoua district', uitsnede, European Commission DG ECHO
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Komt Paul Polman misschien een beetje in de richting? Hij trotseert er toch maar mooi de Bilderberg dames en heren mee. Slim!
Zo, EN leiderschap, EN draagvlak, EN $23miljard geregeld. Chapeau, bedrijfsleven, en nu aan de slag.
@Jur Schuurman Dank voor de heldere uitleg.
Ik ben het ook helemaal eens met Herman Mertens wanneer hij zegt dat Nederland sterk is in kennis en dat die kennis ingezet moet worden in ontwikkelingslanden. En Agriterra is daar erg goed mee bezig. Ook met het oprichten van coöperaties en dergelijke. Maar ik heb het altijd een beetje een groen gordijn gevonden voor LTO die juist lobbyt voor de internationale handelspolitiek waar Nederlandse boeren van profiteren, maar die collega’s in het zuiden nekt.
Dat Agriterra daarover zwijgt heb ik vanuit deze optiek altijd logisch gevonden en dat blijft het ook wel, maar ik vind je toevoeging dat het vanuit de bevolking daar moet komen inderdaad ook erg sterk.
Al blijft het een beetje een zwakte van Agriterra dat het die problematiek in Europa niet aan kan pakken. Maar ja. Het hangt nu eenmaal onder LTO.
Da's precies wat ik bedoel te zeggen Henric!
@Marc:
LTO moet voor zichzelf spreken, maar dat je Agriterra niet hoort over dumping is deel van onze taakopvatting. Veel te vaak voeren Westerse ontwikkelingsorganisaties de boventoon in dit soort debatten; het zijn echter juist de ledenorganisaties (die de mensen vertegenwoordigen om wie het gaat) die hier iets over moeten zeggen. Daarom versterkt Agriterra boerenorganisaties en coöperaties in ontwikkelingslanden, zodat zij (nog beter) in staat zijn om over dit soort zaken mee te praten. Zij moeten standpunten innemen en uitdragen op basis van de belangen van hun leden, en wij (en AgriCord, waar we lid van zijn) faciliteren dat alleen maar: door participatieve beleidsformulering in die organisaties te stimuleren, én door via speciale dialogen en andere bijeenkomsten boer(inn)enleid(st)ers uit Noord en Zuid met elkaar om de tafel te krijgen. Zij moeten er samen uitkomen, want zij, en niemand anders, zijn degenen die het beste weten wat er in hun respectievelijke achterbannen gebeurt.
Kortom, onze stilte inzake dumping van overschotten is een bewuste keuze. De LTO's uit ontwikkelingslanden moeten wat zeggen over dumping, en Agriterra wil zorgen dat díe stem hoorbaar(der) wordt!