Kijk je op genetisch niveau, dan zijn de menselijke genen nog verder in de de minderheid. Het menselijk genoom bestaat uit zo’n 20.000 genen, maar bij elkaar opgeteld bevat ons microbioom wel 20 miljoen microbiële genen. “Wat ons mens maakt is in mijn ogen de combinatie van ons eigen DNA plus het DNA van onze darmmicroben”, zegt Sarkis Mazmaian op de BBC.
Microben vertoeven op iedere plek in het lichaam, maar de grootste dichtheid bevindt zich in de darmen. Het leren begrijpen van de ‘verborgen helft’ van onszelf, zal volgens onderzoekers leiden tot innovatieve behandelingen van allerlei ziektes. Ze denken dat microben een nieuwe vorm van medicijnen kunnen worden. Bugs as drugs dus.
Heb net even het artikel dat ik in #5 linkte gelezen. De 'nieuwe' ratio is vooral een gevolg van het feit dat rode bloedcellen worden meegerekend bij de 'host' cellen. Rode bloedcellen zijn eigenlijk zakjes met hemoglobine en hebben geen kern (met erfelijk materiaal) of organellen. Het is m.i. dan ook legitiem om de berekening te maken zonder die rode bloedcellen en (surprise!) dan komen ook deze auteurs op een ratio van host:microbioom van 1:10.
Dank, Dennis! Hier nog een artikel met de achtergrond van de nieuwe percentages.
Na een beetje zoeken heb ik de originele publicatie gevonden. Die 57% komt hier vandaan:
"More recently, a refined estimate based on experimental observation and extrapolation actually arrives at a ratio of 1.3 bacterial cells for every 1 human cell."
Dat gaat over de verhouding tussen het aantal cellen. 1.3 op in totaal 2.3 is 57%.
De berichtgeving is overigens niet nauwkeurig, want dit percentage betreft alleen bacteriën, niet schimmels en virussen. De auteurs vervolgen:
"However, these estimates don’t take into consideration the fungi, viruses and phages present in various body environments, which, in the case of viruses and phages, could equal bacterial estimates or, more likely, could outnumber them by at least an order of magnitude."
Het verhaal over de verhouding tussen de hoeveelheid menselijke en bacteriële cellen is overigens volstrekt niet de hoofdlijn van de desbetreffende publicatie, maar staat als los stukje achtergrond informatie in een tekstbox en wordt geciteerd uit andere bronnen. Tezamen met de onzorgvuldige informatie over de bijdrage van schimmels en virussen vraag ik mij af of dit niet het zoveelste voorbeeld is van berichtgeving die voornamelijk zoekt naar iets 'spraakmakends'.
#1 Link aangepast!
Ik ben ook een beetje in verwarring. Ik hoor 'overal' dat we 10x zo veel microbiële cellen bevatten als 'gastheercellen' en dat ons volledige microbioom 100x zo veel genen omvat als ons eigen DNA (is altijd een leuke intro bij presentaties over het belang van het microbioom in de darm voor de gezondheid). Ben dus benieuwd naar de wetenschappelijke bron van die 57% versus 43%. Zou het kunnen dat die laatste cijfers gaan over massa-percentages? Gezien het feit dat micro-organismen veel kleiner zijn dan humane lichaamscellen?