Maar achter de terechte waarom-vraag van Frans Timmermans zit nog een vraag verscholen die we ons zelf kunnen stellen. Waarom zijn we zo in de ban van geld, materie en technologie geraakt, dat we de verbinding met het levende - de onzichtbare natuurkrachten die het leven dragen- steeds verder dreigen te verliezen? Planten, dieren, mensen, worden gereduceerd tot een aantal meetbare stoffen/moleculen waar we proberen alles uit te verklaren en begrijpen. En dan gaan we die planten en dieren vervolgens als een soort legobouwdoos zien, waarmee we enthousiast gaan manipuleren. Dit 'verdingen' van alles wat leeft, mist de essentie van wat ons tot levende wezens op een levende aarde maakt. Dat is ook de reden waarom deze technieken zoals genetische modificatie vaak ernstig tekortschieten. Ze gaan uit van het maakbare en controleerbare vanuit het laboratorium, in plaats van zorgvuldig waar te nemen en mee te bewegen met de levende interacties en ritmes van de natuur.
Biodynamische boeren werken niet alleen met wat meetbaar en weegbaar en telbaar is, maar juist ook met de invloed van de voor ons onmeetbare energieën die het leven vorm geven. De invloeden van onze planeten, de levende interacties tussen bodem, plant, dier, mens en landschap. Biodynamische boeren doen dat door vooral heel goed waar te nemen, wetend dat je bijvoorbeeld een kompas nooit kunt begrijpen door het open te maken en te onderzoeken. Hoe meer we ons blindstaren op stofjes, het reductionistische denken, hoe meer we ons zicht op de levende werkelijkheid verliezen. We gaan ons zelfs met torenhoge kosten een toekomst op de kale Mars planeet voorstellen, terwijl ondertussen vruchtbare bodems op de aarde in woestijnen veranderen.
Het kunnen doorgeven van ons leven op aarde staat letterlijk op het spel als we ons niet met het levende, de levende natuur op onze aarde kunnen verbinden. We houden ons nog steeds vast aan ons op korte termijn winst gedreven economisch systeem, terwijl dit de aanjager is van onze ecologische en morele crisis met verlies van de natuurlijke hulpbronnen die het leven in stand houden en verlies aan verbinding met elkaar en met de natuur.
Alleen als we het leven koesteren, zullen we het behouden en doorgeven aan nieuwe generaties. Een inclusieve, levende landbouwcultuur zoals de biodynamische landbouw kan hier de motor van zijn. Frans Timmermans is vanuit Europa bereid ons te helpen met zijn 'farm to fork' strategie om biologische landbouw ruim baan te geven. Nu nog onszelf in de spiegel kijken en moedige politici en beleidsmakers gezocht die het eerlijke verhaal vertellen en ernaar handelen.
Bert van Ruitenbeek, directeur Stichting Demeter
Demeter is het kwaliteitskeurmerk voor biodynamische landbouw en voeding
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#31 Marco, "Op zich best logisch, dat is de meest eenvoudige houding, je hoeft zelf niets te doen of te veranderen en anderen moeten dan proberen om je over te halen met geld, argumenten (gratis kennis!!) etc. etc."
Vaak zit het dieper/anders. Zelfs met alle argumenten rationeel op een rij gebeurt er meestal niets. Er moet een goed alternatief zijn, én er moeten al veel mensen 'over de streep' zijn. Hier is het: de argumenten zijn niet helder, rationeel en op een rij (wie snapt het?), waar is het aanlokkelijke alternatief, en wie, behalve een paar zombies, is over de streep?
En, zoals #29 aanhaalt, het gifgebruik (overal, niet alleen landbouw!), we weten het niet. We willen het ook niet weten. We willen doorgaan met ons leven.
ps
'Zo kan nooit-afbreekbaar GenX - daar kunnen landbouwbestrijdingsmiddelen niet aan tippen - uit Moerdijk nog steeds het grondwater en omgeving onherstelbaar vergiftigen... direct bij de productie in wijd Zuid Holland'
Er wordt nu veel meer GenX uitgefilterd bij de fabriek dan 2 jaar geleden.... zonder duidelijk te maken wat met dat nooit-afbreekbare filtraat gebeurt.... (zelfs niet in de uiterst kritische NPO serie over afval hierover wordt niet die vraag gesteld) Hoera!
(al blijven die afgedankte pannen en textiel uiteindelijk het grootste wereldwijde probleem)
Ik denk dat bij daadkrachtig beleid - met al haar nadelen van ongenuanceerdheid - wel degelijk iets bereikt kan worden. De onwillige? Die laat de kans schieten dan om creatief mee te denken/ discussiëren over wat te bereiken. Of het nu de Rabo, Cargill of een boer betreft. (maar ja, Cargill en Rabo met hun voortgaande, verergerende, Amazone sloop, vastgelegde miljarden daarin, zijn sowieso geen gesprekspartners eigenlijk... en geen individuele boer die daar blij van wordt) (Cargill en Rabo hadden de macht gehad Bolsenaro een halt toe te roepen met verdere uitbreidingen... net zoals ze GM massateelt in samenwerking met Monsanto (BASF) en haar bestrijdingsmiddelen - nu alweer een 'derde generatie glyfosaatmix' ... nog vreselijker... ook voor ons vee - geïmplementeerd hebben... alles controlerend, lokale bevolking steeds meer vergiftigend, ecosystemen naar de knoppen - vele rapporten van (ook bij hun bekend)..... niets te verwachten van die 'humane' partijen)
Jan Peter van Doorn,
"'Men' is tegen, wat het ook is."
Op zich best logisch, dat is de meest eenvoudige houding, je hoeft zelf niets te doen of te veranderen en anderen moeten dan proberen om je over te halen met geld, argumenten (gratis kennis!!) etc. etc.
Gangbaar is te vaag. Biologisch vindt men niet haalbaar, te dwingend. Punt is eigenlijk: men laat zich niet dwingen. Dus zolang niet duidelijk is wat een goed landbouwsysteem is, dat kan worden vastgelegd en zelfs gecertificeerd, wordt het niets. 'Men' is tegen, wat het ook is.