Lees ook
Het rommelt in de voedingssector. Niet alleen door gesjoemel met vlees, biofarming, en gentech, ook op ethisch gebied is er veel gaande. Dat wordt gekoppeld aan een nieuwe marketingtrend, die van de aankoop van voeding een ‘beleving’ moet maken: van een nuchtere, fysieke aankoop naar een lifestyle-beleving met gevoel voor milieu en dierenwelzijn.

Geen alternatief voor voedselvoorziening
Het is niet vreemd dat burgers alternatieven ontwikkelen voor het aanbod van de voedselindustrie en voor een verantwoorde ‘beleving’ zelf het heft in handen nemen. Een voorbeeld daarvan is het adopteren van koeien bij boeren om dichter bij de oorsprong van vlees te komen, of door in een wijngaard te participeren en stadstuinbouwprojecten te starten. Deze betrokkenheid om het verloren gegane contact met de natuur te compenseren door een romantischer natuurbeleving, biedt ook nog eens een plezier voor kinderen. De trend is inherent aan toenemende verstedelijking. Toch kan je ‘eigen’ varken eens in de paar weken te voeren, eieren te rapen, of een kwart koe kopen, nooit een alternatief bieden voor de huidige grootschalige productie om de eenvoudige reden dat in Nederland zestien miljoen monden gevoed moeten worden.

Dierenactivisten willen bereikbare prijs voor vlees voorkomen
Opvallend is ook dat adoptie en stadslandbouw veelal parallel lopen aan de wens biologisch en diervriendelijk te produceren. Het is daardoor in veel gevallen een politiek statement of een protest tegen de bio-industrie. Het blijft echter handelen op afstand, waarbij de realiteit van alledag, zoals ziekte, dood en slacht, meestal niet ervaren wordt.
Positief aan de adoptietrend is de motivatie voor een meer natuurlijke productie en dat kan de voedingssector inspireren. Blijft het feit, dat de ‘besmette’ kiloknallers qua logistiek, hoge kwaliteit en prijs voor alle inkomens gemakkelijk bereikbaar zijn. Dat is iets wat dierenactivisten juist willen voorkomen. En dat in een tijd dat landen als China miljoenen hectaren Afrikaanse landbouwgrond kopen en de lokale bevolking verjagen, met name om er granen te telen voor diervoeders die voor bereikbare vleesprijzen moeten zorgen. Staatssecretaris Sharon Dijksma kondigde in maart trots de verkoop aan van veeteeltkennis aan China ter waarde van 20 miljoen euro. Als China in de toekomst de mondiale productie en prijsstelling van voeding domineert, zal die trots misschien verdwijnen.

Dit licht aangepaste artikel verscheen deze maand in Het PAROOL en Dagblad van het Noorden

Fotocredits: De Meentboerderij, Hilversum
Dit artikel afdrukken