1 min
De bedrijven doen er zoals bekend alles aan om je ratio uit te schakelen. In het restaurant gebeurt dat hondsbrutaal door je alcohol te schenken voor je een koopbeslissing gaat nemen. De supermarkt heeft honderden, soms subtielere trucs. Een voorbeeld is het op kleuterooghoogte leggen van allerlei kleurrijk kinderspul. Kleuters zijn wilsonbekwaam en kunnen door hun sirene op te zetten hun ouders daarin meesleuren. Een andere truc is de prijsaanbieding. Het lijkt rationeel om erop in te gaan, maar het is lokaas of een manier om je dingen te laten kopen die je vooraf helemaal niet had willen kopen. En wie voelde er nooit bij de aanblik van Fisherman's Friend bij de kassa een plotselinge keelpijn opkomen?
Dankzij die trucs zijn we te dik en vervuilen we de wereld onnodig. De hier vaak geopperde oplossing is om het onderwijs te verbeteren. Smaakles, slachtles, consumeerles, mediales. Leer kinderen op jonge leeftijd de trucs en leer ze hoe ze beter kunnen kiezen.
Het effect van die Klootwijkiaanse 'weerbaarheidslessen' zal, vrees ik, beperkt zijn. Mensen zullen altijd blijven vallen voor trucs, omdat het niet alleen het vlees, maar ook de geest zwak is. Emoties zijn vaak sterker dan de ratio. Niet: Snoep verstandig, eet een appel. Maar: eet een appel.
Je moet niet het rationeel denken versterken, maar kinderen disciplineren om niet zomaar voor aanbiedingen te vallen. Of je moet de supermarkten discipline bijbrengen en de goorste trucs verbieden, zoals snoep bij de kassa en op kinderooghoogte in de schappen
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_11_480_289_84_s_c1.jpg)
Nederlanders zijn kampioen in prijsvergelijken. Waarom denk je dat er elke week zoveel folders in de brievenbus liggen (tenzij je een sticker hebt natuurlijk :-)). Daarom zijn er in ons landje zoveel prijsvergelijkingswebsites actief; Vergelijk, Beslist, Kelkoo, Kieskeurig etc etc. We zijn dol op koopjes, zoals ook de poll hier laat zien: 50% fietst graag om om een paar centen te besparen.
Wat wel opvallend is dat aanbiedingen in NL anders zijn dan bijvoorbeeld in Nieuw-Zeeland. Hier is het een bescheiden korting voor een korte tijd (meestal een week). Echter in NZ gaan de grote merken in de aanbieding vaak met 50% of 75% korting weg. De week erna wordt de aanbieding verlengd met een korting van 15% of 25% op de oorspronkelijke prijs. Bovendien weet je zo goed als zeker dat het product in de week erna bij het andere supermarktconcern ligt met een bijna identieke scherpe korting (er zijn daar maar twee concerns met ieder drie supermarktketens in het portfolio). Daar heeft omrijden pas echt zin.
Het enige nadeel is dat je je behoorlijk genaaid voeilt als je iets koopt dat de week erna scherp in de aanbieding ligt. :-)
toen ik in de Verenigde Staten werkte was daar het idee: Poor people need low prices, rich people love low prices. Hoe zit dat in Nederland? Het valt me op dat wanneer ik iemand een compliment maak over leuke kleding of een nieuw meubelstuk er regelmatig gereageerd wordt met "ja leuk, in de uitverkoop..." Raar hoor...
Zou het alleen gelden voor grote aankopen? Dat de mensen "omfietsen"?
Bv vakanties, leningen, witgoed, volle tank?
"50% blijkt graag om te fietsen voor een aanbieding. Met andere woorden: ze zijn in staat om het systeem te verslaan door bij iedereen de koopjes weg te halen, maar niet de compenserende omzet aan te brengen."
Over het systeem verslaan. Foodlog-lezers zijn niet bereid om Albert Heijn de rug toe tekereen en principieel bij vaklieden te kopen. De reden is dat ze toch die winkelwagen en vervolgens die SUV in één keer vol willen gooien. Om-SUV'en doet men alleen om te kijken of die Lidl-wijn van 2 euro echt net zo lekker is als een dure bordeaux.
Je zag vroeger bij mij in de supermarkt wel eens mensen die in één keer twintig flessen Glorix kochten als die in de aanbieding was, en verder niets. Systeem-verslaanders uit armoede. Maar welvarenden pakken hun voordeeltje om het zonder problemen weer te verliezen met een ongeplande aankoop. Het verslaan van het systeem is inderdaad bijna een dagtaak. En dan nog, omdat niemand meedoet, zal het systeem er niet mee verdwijnen.
en zolang het omrekenen met een uurtarief voorlopig een theoretische kwestie is en het voor de meeste mensen echt alleen tijd kost en het een extra gezonde fietstocht oplevert, scheelt het degenen die zich kunnen beperken tot de aanbiedingen toch gewoon geld.