1 min
Het barst van de verhalen en geruchten over met koolzaad- en zonnebloemolie versneden olijfolie. Volgens Mike Adams zijn ze onzin, maar is de meeste olijfolie niettemin vernaggeld.
Over olijfolie is veel te doen. De alternatieve voedselonderzoeker Mike Adams vindt dat het nieuws over versneden en namaakolijfolie te simpel wordt weergegeven. Hij pakte er wetenschappelijk onderzoek bij om zijn lezers te informeren over de echtheid van olies.
Het onderzoek test de authenticiteit van extra-vergine olijfolie van populaire olijfoliemerken in Californië. Dat gebeurt door het combineren van een objectieve en een subjectieve test. Enerzijds meten instrumenten de samenstelling van een olie, anderzijds moet een panel van sensorisch getrainde personen echte olijfolie kunnen herkennen.
Om die reden concluderen Adams en het onderzoek waar hij zich op baseert, dat extra-vergine olijfolie niet versneden is met olies die niet van olijven zijn gemaakt, maar beschadigd is. Dat zou betekenen dat op zijn minst een deel van de olijfolie die je in de supermarkt koopt ooit goede olijfolie was. Maar door verwerking bij hoge temperaturen, oxidatie, blootstelling aan licht en vermenging met goedkopere olies, blijft er weinig over van de goede olie zoals die ooit uit goede olijven kwam. Denkbaar is ook dat een deel van de olie van meet af aan al van lage kwaliteit was omdat er beschadigde en val-olijven voor gebruikt zijn. Goede olie komt namelijk van gave olijven die niet op de grond gevallen mogen zijn. Beschadigde en overrijpe olijven mogen niet worden gebruikt voor het maken van olijfolie, maar het is niet uitgesloten dat het toch gebeurt.
Volgens Adams moet échte olijfolie je tong bijten met een sterke, scherpe en rijke smaak. Doet de olie dit niet, dan is hij vernaggeld. In tegenstelling tot wat Foodlog eerder schreef, is olijfolie uit supermarkten bijna altijd vernaggelde zooi die naar koolzaadolie smaakt. Wie écht goede olijfolie wil, moet volgens Adams rechtstreeks bij de olijventelers kopen.
Binnenkort meer over olijfolie op Foodlog. Na dit nieuws willen we het naadje van de kous weten over de olijfolie in Nederlandse huishoudens.
Dit artikel afdrukken
Het onderzoek test de authenticiteit van extra-vergine olijfolie van populaire olijfoliemerken in Californië. Dat gebeurt door het combineren van een objectieve en een subjectieve test. Enerzijds meten instrumenten de samenstelling van een olie, anderzijds moet een panel van sensorisch getrainde personen echte olijfolie kunnen herkennen.
Beschadigde en overrijpe olijven mogen niet worden gebruikt voor het maken van olijfolie, maar het is niet uitgesloten dat het toch gebeurtHet meest opvallende resultaat staat volgens Adams niet in het onderzoek. Maar liefst 73% van de olijfolie-proefmonsters kwam niet door de smaaktest van de echte proevers heen, terwijl de olies wel als 'echte' olijfolies door meetapparatuur werden herkend. De wetenschappers voerden ook strengere objectieve meettests uit waarmee de kwaliteit van de olie beter kan worden vastgesteld. Daar kwamen respectievelijk 30% en 50% van de olie-monsters doorheen.
Om die reden concluderen Adams en het onderzoek waar hij zich op baseert, dat extra-vergine olijfolie niet versneden is met olies die niet van olijven zijn gemaakt, maar beschadigd is. Dat zou betekenen dat op zijn minst een deel van de olijfolie die je in de supermarkt koopt ooit goede olijfolie was. Maar door verwerking bij hoge temperaturen, oxidatie, blootstelling aan licht en vermenging met goedkopere olies, blijft er weinig over van de goede olie zoals die ooit uit goede olijven kwam. Denkbaar is ook dat een deel van de olie van meet af aan al van lage kwaliteit was omdat er beschadigde en val-olijven voor gebruikt zijn. Goede olie komt namelijk van gave olijven die niet op de grond gevallen mogen zijn. Beschadigde en overrijpe olijven mogen niet worden gebruikt voor het maken van olijfolie, maar het is niet uitgesloten dat het toch gebeurt.
Volgens Adams moet échte olijfolie je tong bijten met een sterke, scherpe en rijke smaak. Doet de olie dit niet, dan is hij vernaggeld. In tegenstelling tot wat Foodlog eerder schreef, is olijfolie uit supermarkten bijna altijd vernaggelde zooi die naar koolzaadolie smaakt. Wie écht goede olijfolie wil, moet volgens Adams rechtstreeks bij de olijventelers kopen.
Binnenkort meer over olijfolie op Foodlog. Na dit nieuws willen we het naadje van de kous weten over de olijfolie in Nederlandse huishoudens.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 11 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.JPEG)
IJsbrand Velzeboer 1 #11, mooi werk!
Onderstreept des te meer dat "vernaggeld" geen gerucht, maar werkelijkheid is. Jullie bevindingen komen aardig overeen met wat de Keuringsdienst van Waarde ook constateerde: lampada wordt van ongewenste geur en schadelijke stoffen ontdaan en vervolgens gemengd met wat goede olie voor de smaak, kleur en etiket. Of er nog veel van de specifieke voor de gezondheid waardevolle nutriënten in zitten is dan de vraag.
IJsbrand, op het etiket van de niet-supermarkt-olijfolie die bij mij en vele anderen in de kast staat, tref ik de volgende extra informatie aan. Kan jij (voor iedereen begrijpelijk) uitleggen wat die getallen betekenen en waarom die erop staan? Betekenen deze gegevens dat ze minder vernaggeld is?
Acidity 0,8 max.
Peroxide value 20 mEq max.
Wax content 250 ppm max
UV absorption
K270 0,20 max.
K232 2,50 max.
delta-K 0,01 max.
Otto #1, Jammer genoeg niet. Als er paardenvlees in zou zitten, staat heet de EU op z'n kop, maar bij olijfolie niet. Hier een product uit de Warentest van februari 2016.
"Alnatura Italienisches Oliven Öl nativ extra D.O.P. Bio", kwam er als één van de slechtste van af.
- Angegebene Herkunft nicht bestätigt.
- Sensorisch fehlerhaft – das Produkt dürfte daher nicht als „natives Olivenöl extra“ verkauft werden.
- Viele weitere Kennzeichnungsmängel. Mit Mineralölen (MOSH und MOAH) belastet.
Snel na de test werd de olie uit de markt gehaald. (zie Foodwatch), maar andere iets minder slechte merken worden nog verkocht.
Stiftung Warentest Februar 2017.
"Vor einem Jahr haben wir 26 oft hochpreisige Olivenöle der Güteklasse „nativ extra“ getestet, die laut Deklaration aus einem bestimmten Land kamen. Jedes zweite Öl fiel durch. Nun haben wir uns Olivenölmischungen aus dem Supermarkt und vom Discounter vorgenommen. Von 24 Olivenölen – darunter bekannte Anbieter wie Bertolli und Carapelli sowie Eigenmarken von Aldi, Lidl & Co – schneidet keins gut ab, 10 sind mangelhaft."
Hier de samenvatting van het artikel.
In 2016 hebben wij een studente Forensic Sciences een onderzoekmethode naar de echtheidscriteria van ‘Extra Vierge’ olijfolie laten ontwikkelen. 4 van de 6 monsters waren in sensorisch opzicht OK maar chemisch gezien niet in orde. Wij hebben gekeken naar het onderlinge verband tussen polymere triacylglycerol en pyrofeophytines. De eerste stof geeft een indicatie voor de ouderdom en de tweede is een maatstaf voor de verhitting. Ons vermoeden dat olijfolie bijgemengd zou worden met plantaardige oliën zoals zonnebloemolie met hoog oleïnezuur gehalte bleek onjuist. Naar het lijkt wordt de extra vierge olie bijgemengd met oude meuk van een vorige oogst, olie verkregen door middel van hete extractie of doormiddel van hexaan. Kortom olijfolie van duistere herkomst. De groene kleur kan behouden blijven door de olijven aan de boom licht te behandelen met koperhoudende zouten die meteen als fungiciden fungeren. Hiermee wordt het magnesium atoom in de chlorofylgroep vervangen door een koper atoom en wordt chlorofyl hittestabiel en behoudt het zijn kleur. Het kopergehalte in het eindproduct blijft naar alle waarschijnlijkheid binnen de toleranties. Olijfolie blijft een lucratief fraudeproduct.
"Extra Virginity: The Sublime and Scandalous World of Olive Oil - Tom Mueller",
ISBN: 9780393070217, geeft een opsomming van de vele frauduleuze handelingen rond olijfolie.
Inleiding door Tom Mueller op Youtube.
Uitgelicht (zijn onderzoek in de Bertolli fabriek in Inveruno).
Bertolli Extra Virgine olie is een blend. De olie komt voor 20% Italië, de bulk komt uit Spanje, de Maghreb, en het Midden Oosten. De rondleidende gids (met naam genoemd) zei ook wat het label 100% Italiaans betekent: de Italiaanse know-how van het produceren en blenden van olie. Dus niet dat het van Italiaanse olijven wordt gemaakt. Met andere woorden, het heeft geen eigen karakter, smaakt ieder jaargetijde hetzelfde en is goedkoop. Eigenlijk afgestemd op wat de supermarkten willen.
Eén van de problemen die de handel in goede olie belemmeren:
"When a consumer tries a robust oil, very rich and fruity, they say, Oh no, this is a bad oil!"
Net als bij wijn, heeft iedere olie een eigen karakter.
"We tried a splendid racioppella from the area near Benevento, with hints of artichoke and chicory, a coratina with a serious bitter bite and a strong aftertaste of almonds, and a milder Greek koroneiki with notes of fresh-cut grass. De Ceglie and his colleagues tasted the oils expertly, slurping and rolling their eyes with obvious pleasure.
Bij ieder van de honderden inkoop locaties van Bertolli staan de olijfsoort en de bijbehorende smaak per jaargetijde aangegeven. Als dit bij de bemonstering niet klopt, wordt de olie afgekeurd en verdwijnt in het duistere circuit van de concurrenten.
Het koopadvies van Mueller luidt:
"Unlike many wines, which improve with age, extra virgin olive oil is perishable: like all natural fruit juices, its flavor and aroma begin to deteriorate within a few months of milling, a decline that can accelerate when the oil is bottled. To get the freshest oil, and cut out middlemen who often muddy olive oil transparency and quality, buy as close to the mill as possible."