Remkes sprak onlangs, in zijn commentaar bij Wat Wel Kan, de overheid, kabinet en kamer als een kleuterklas toe. Hij vond hun werk beschamend. Ministers en een flink aantal Kamerleden communiceert en opereert op een bepaalde manier. Ze maken er bewust een potje van.
De afgelopen maanden waren er volop acties met kreten als No Farmers, No Food. Maar is het eerder No Soil, No Farmers en No Food, No Society. Zonder gezonde bodem is er überhaupt geen maatschappij mogelijk.
Op 12 oktober deed ik mee aan de kruiwagenmars in Den Haag, een initiatief van Theo Mulder van Symphony of Soils. De bodem verdient in zijn ogen een kruiwagen, een kontje op.
Theo vroeg me mee te doen, dus liepen we met een paar leden van de Zuidelijke Land- en Tuinbouworganisatie (ZLTO) tussen een paar honderd mensen. Heel divers.
Uiteraard hoort ZLTO acte de présence te geven. De organisatie startte in 2015 met de kreet 'Boeren hebben een Oplossing'. Vandaag de dag kraait ieder welwillend mens, boer, burger, kamerlid, die kreet na.
De Tweede Kamer en de ministers Adema en Van der Wal kregen na de kruiwagenmars een petitie overhandigd met de titel Leve(n)de Bodem. Die stelt de bodem centraal omdat er geen leven zonder bodem is.
Juist in het kader van Remkes dient dat bewustzijn er te zijn en moet men weten dat de niet-boeren de grote piekbelasters zijn, waardoor landbouw en natuur en dus beschaving in sociale samenhang naar de knoppen gaan. Boerenacties met alleen gelijkgestemden gaan niet voor een oplossing zorgen. Het probleem is omvangrijker. Kom van de trekker af en ga praten, liefst in dorpen, lokale samenlevingen waar de winkels, scholen, bibliotheken sluiten. De achteruitgang van het platteland, daar had Remkes het ook over.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Weet je waarom 'gesprek' nodig is? Voor draagvlak en begrip. Als iets wordt opgelegd, zoals in bijv. autoritaire systemen, leidt dat vroeg of laat tot brokken, erger brokken. Juist de worsteling in ons soort samenlevingen, die tijd vergt, die blijkbaar niemand heeft, maar wel genomen moet worden, leidt tot aanvaardbare besluiten die op dat moment nodig zijn.
Nu was het een kruiwagenmars, maar een klimaatmars, vorig jaar en 7 jaar terug met Urgenda is zo'n zelfde iets. Ik riep afgelopen jaar een paar keer op dit tot dit soort gesprekken om juist buiten je eigen bubbles te treden, oa vorig jaar na die klimaatmars bij Kraak van Omroep Brabant en na Stroe in BNDeStem riep ik ook op tot eens iets anders dan een trekkeractie. In ieder geval had ik contact vanaf Stroe met oa Caring Farmers, Urgenda en ZLTO-werkorganisatie/hoofdbestuur en andere netwerken, die dergelijke vergelijkbare ideeën hadden en Theo Mulder pakt de handschoen op. Wie dan zoiets doet, maakt me niks uit.
Theo Mulder met zijn netwerkje Symphony of Soils op zijn beurt liet zich weer inspireren door Henry Menting, die dit voorjaar van Varik naar Parijs liep naar de Unesco om de bodem op de Werelderfgoedlijst te krijgen.
Of het tot iets leidt en duidelijkheid schept? Dat is de vraag. (Goede punt, Marco). Bij niks doen en geen gesprek leidt het sowieso tot weinig, behalve (zeld)destructie.
Vragen stellen en toetsen of wat je denkt klopt.
Herman Mertens ,
Je vragen om "opheldering" zijn toch gericht aan de overheid en toch niet aan de burger/consument waar Piet Hermus het m.i. over heeft.
Duidelijker word het niet m.i.
Opheldering. Zie de andere draad over het rapport Remkes, Henric. Ik heb er wel twintig gesteld. Waarvan ook een aantal existentiële. En ik kan naar believen aanvullen.
En wat ga je dan vragen, Herman Mertens ?
Niets vertellen, Henric en Marco. Vragen. Veel vragen.