Met een gepatenteerd proces maakt ondernemer en kunstenares Jalila Essaïdi cellulosepulp van organische vezelverbindingen uit koeienmest - zonder het toevoegen van chemicaliën. Essaïdi is een omdenker, schrijft Trouw. Ze ziet dierlijke mest niet als afvalproduct, maar als waardevolle grondstof voor de productie van papier en kleding.
Van de koeienmestcellulosepulp maakt ze naast papier en plastic ook een op katoen lijkende draad. Ze wil de mestberg in Brabant kleiner maken en de uitputting van de aarde tegen gaan door mest nuttig te verwerken. Die ambitie leverde haar vorige week €170.000 op tijdens de internationale competitie Chivas Venture. Met het geld wil Essaïdi een pilot starten. Voor een grotere slagingskans is het volgens Essaïdi essentieel dat boeren mede-eigenaars worden.
Het FD schrijft over biologische veehouders die vanwege de recent ingevoerde fosfaatrechten koeien moesten slachten en nu te weinig mest hebben om hun land vruchtbaar te houden. Net als biologisch-dynamische melkveehouders die met nog een nog groter mesttekort zitten, zouden zij er niet aan denken om Essaïdi kleren van hun mest te laten maken. Dat kan alleen met mest van dieren die planten aten die met kunstmest werden geteeld. De prijs gaat dus eigenlijk naar kleren van kunstmest. Kleren van echte mest zijn een gotspe.
Dit artikel afdrukken
De prijs gaat dus eigenlijk naar kleren van kunstmest. Kleren van echte mest zijn een gotspeMest werd door boeren altijd al beschouwd als een waardevolle grondstof. Niet voor niets werd vóór de uitvinding van de kunstmest ook mensenmest in de stad of via de riolen verzameld en weer teruggebracht naar de akkers. Mest - materiaal van planten dat weer dient als voeding voor nieuwe planten - die niet terugkeert in de bodem wordt aan de natuurlijke kringloop onttrokken en veroorzaakt geleidelijk aan teruglopende oogsten.
Het FD schrijft over biologische veehouders die vanwege de recent ingevoerde fosfaatrechten koeien moesten slachten en nu te weinig mest hebben om hun land vruchtbaar te houden. Net als biologisch-dynamische melkveehouders die met nog een nog groter mesttekort zitten, zouden zij er niet aan denken om Essaïdi kleren van hun mest te laten maken. Dat kan alleen met mest van dieren die planten aten die met kunstmest werden geteeld. De prijs gaat dus eigenlijk naar kleren van kunstmest. Kleren van echte mest zijn een gotspe.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Er is onlangs een mooie documentaire verschenen overigens over hoe kleding gemaakt wordt, met name jeans, River Blue.
Eens met jullie reacties, met een nieuw verdienmodel voor deze mest, houden we het systeem van grootschalige landbouw waar mest een afvalproduct is, alleen maar langer in stand. De producenten van kunstmest zullen hier blij mee zijn. Toch vreemd dat een kunstenares op deze manier denkt en dat velen hierin meegaan.
Jos dat is kort door de bocht. Neem je mest als directe bron voor het maken van kleding of energie of neem je mest als bron voor het produceren van een grondstof ( linnen, katoen, wol) voor kleding of de productie van energie( biobrandstof)? Niet alle mest word nl. gebruikt als voedingsbodem voor voeding van mensen. Volgens jou denkrichting zou ihkv duurzaamheid alleen energie van zon, wind of water duurzaam zijn en alle mest om humane voeding te laten groeien?
We moeten wel blijven kijken en nadenken. Met een veestapel die de draagkracht van het land verre te boven gaat en met een input die nog steeds voor het overgrote deel van buiten onze landsgrenzen komt is er niets duurzaams aan het maken van kleding uit mest. Mest hoort op het land (evenals de menselijk mest overigens, maar dat is in de huidige tijd helemaal ondenkbaar) en nergens anders. Door onze onduurzame manier van landbouw te 'vergroenen' met - nu dus kleding of bijv. 'groen' gas uit vergisters - is dat een heerlijke manier om door te blijven slapen. Wake-up mensen: het is en blijft pleisters plakken hoe inventief het idee en de uitwerking ook is. Laten we vooral áchter de dingen blijven kijken in plaats van te sussen via dit soort duurzaamheidsprijzen.
Zo is dat Jos, daarom is het zo betaalbaar. En dat is dan toch weer een doordenkertje.
NB: omdat er een tekort aan biologische mest is, is ook biologische mest deels van olie/kunstmest. Mensen hebben nauwelijks een idee waar hun leven vandaan komt. Dit soort prijzen helpt daar niet echt aan mee.