In scholen waar snoepautomaten staan en de kinderen beloningen krijgen in de vorm van snoep, ligt de BMI gemiddeld 10% hogerFysieke en mentale gezondheid
In scholen waar snoepautomaten staan en de kinderen beloningen krijgen in de vorm van snoep, ligt de BMI gemiddeld 10% hoger dan scholen die dat niet doen.
Wanneer kinderen snacks krijgen als beloning, neemt het verlangen naar snoepen alleen maar toe. Kinderen die op ieder moment van de dag snoep kunnen verdienen, eten teveel, wat zelfs kan leiden tot eetstoornissen. Er ontstaat zo een emotioneel verband tussen eten en prestaties. Kinderen met (beginnende) boulimia nervosa blijken harder te werken om de snack te verdienen dan kinderen zonder eetstoornis, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat en de eetstoornis versterkt wordt.
Schoolprestaties
Als kinderen wennen aan beloningen in de vorm van snoep, geeft het behalen van alleen een goed cijfer geen voldoening meer. De intrinsieke motivatie om een taak te volbrengen wordt vervangen door een motivatie om de beloning te verkrijgen. Volwassenen die als kind veelvuldig snoep kregen als beloning, bleken op latere leeftijd nog steeds moeilijkheden te hebben met interne motivatie.
Alternatieven
Fedewa noemt in haar onderzoek eenvoudige alternatieven. Kinderen blijken beter te gaan presteren als ze een persoonlijk compliment krijgen. Zelfs een glimlach of een opgestoken duim blijkt een effectieve strategie te zijn om goed gedrag te belonen. Ook het inlassen van een extra pauze waarin kinderen ook nog wat lichaamsbeweging kunnen krijgen werkt motiverend. Fedewa concludeert dat "het van belang is dat leraren inzien wat de gevolgen zijn van beloningen in de vorm van etenswaren en hier alternatieven voor bedenken".
Het onderzoek is gepubliceerd in the Journal of School Health.
Fotocredits: Donut After the Graduation Ceremony, Michael Bentley
Op 6 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Beloningen aan de kinderen (mensen), gaan uit van een bestaande structuur-visie (hoe het moet). Creativiteit is buiten de structuren treden - iets nieuws brengen - dus dat klinkt logisch. Net zoals gewenning aan beloningen.
Helemaal hiermee eens zijn kan ik niet. Met een bepaalde beloning in het vooruitzicht kunnen mensen zaken ondernemen (meewerken aan een systeem) die ze anders niet (zo) zouden doen (bij jonge kinderen ligt dat op korte-termijn niveau). En je kunt ook beloond worden voor creativiteit - maar wie bepaalt wat creativiteit is? Die beeldend vormen leerkracht met zijn/haar visie op wat kunst is en wat niet?
Wat mensen als beloningen ervaren is een interessant psychologisch verhaal. Stimuleren en afremmen, behoeften op de diverse niveau's...
Het ene niveau - zoals sociale positie - kan al snel zwaarder wegen dan het andere (eten). Dat valt te combineren. Een leerling op school wil meestal geen 'buitenbeentje' zijn, als 'nerd' beschouwd worden. Hoge cijfers met gemak halen en daarvoor telkens beloond worden - en iemand die ipv een 6 een 7 haalt niet belonen - is een verkeerde (ongelijkheid bevorderende) benadering.
Als een hele groep beloond wordt doordat een groepslid iets verbetert op zijn niveau/ bepaalde doelstellingen haalt - wordt zowel het individu in het zonnetje gezet als de positie binnen de groep verbeterd en de nadruk gelegd op 'iets voor de groep doen'....
Daarvoor is wel een individuele benadering nodig. Creativiteit in belonen ontbreekt op deze scholen. Het inzicht in wat goede, creatieve, beloningen zijn. Schooldirecties die belonen met snoep zouden meteen de laan uit gestuurd moeten worden.
Maar wat kun je verwachten van een schoolsysteem dat haar kantine's verhuurt aan snack-catering bedrijven (met als voedingskundige topper een standaard 'broodje gezond') en snoep/frisdrankautomaten plaatst? Deze scholen verdienen straf vanwege het ontbreken van enige elementaire visie op wat nodig is in de educatie (niet alleen voedingseducatie)! Zoals samenwerken aan vernieuwing.
Freinetscholen zijn een gunstige uitzondering (de scholen waar de leerlingen voor elkaar koken met ingrediënten uit eigen school-moestuin, naast vele andere zaken die ze met trots delen). Helaas zijn er geen middelbare Freinetscholen (en nauwelijks basisscholen)... maar die zijn ook afhankelijk van de leerkrachten en hun samenwerking hierin (zoals regelmatig camera's in de klas en bespreking daarvan - geen docent mag iets te verbergen hebben)... en gegunde tijd (op universitair niveau véél te ernstig beknot - de manier waarop ik veel brede/ interdisciplinaire kennis kon verwerven op de universiteit is tegenwoordig onmogelijk... de inhoudelijke diepgang kan haast niet meer plaatsvinden bij het gros... een aanfluiting van echt wetenschappelijk onderwijs in de Griekse traditie - SPSSx (het pakket voor sociaal-wetenschappelijke analyse's) zonder sociaal-wiskundig benul - en push tot creativiteit hierin - is wat als maximale geboden wordt in de sociale 'onderzoeks'-wetenschap).
Ik ken een hele goede Freinetschool in Malden. Een stimulerende creatieve samenwerkende zichtbare inhoudelijke (etc) leeromgeving voor iedereen - zonder ongelijkheid en met collectieve aandacht voor ieder individu - is wat telt. Dat beloont zichzelf.
Frank, in bovenstaande tekst staat nergens dat de kinderen zichzelf belonen. Ze worden beloond. Met snoep zelfs.
Beloningen werken, volgens Kohnstamm voor zover ze de intrinsieke motivatie bevorderen. Dat gebeurt alleen als de beloning onvoorspelbaar is. Een voorspelbare beloning verlies z'n werking.
Hier een leuke samenvatting van de standpunten vanaf Skinner plus een onderzoekje onder VWO 1 leerlingen in Nijmegen waaruit naar voren komt dat beloningen de creativiteit remmen.
Arjan: je bedoelt misschien 'werkt bij de heren bankiers ook niet' - des te meer beloning des te meer (sociaal/ economisch) ongewenst gedrag en arrogantie. Het verschil is dat deze spelende kinderen zichzelf mogen belonen. Het is maar net wie wat en hoe beloont.
Verbazingwekkend trouwens, dat er kennelijk scholen zijn die hun leerlingen belonen met snoep.
Overigens schrijft Rita Kohnstamm al in de 1981-editie van haar 'Kleine ontwikkelingspsychologie' dat consequent belonen het gewenste gedrag niet bevordert.
Wisten de heren bankiers ook niet.
Laat ik beginnen met: niet ieder mens/kind is het zelfde.
Ik heb verder niet de tijd om deze meta studie helemaal uit te pluizen maar waar staan de candybar-automaten? Op scholen waar de leerrichting op een lager niveau ligt? Of juist in de gemeenschappen met een gemiddeld lager sociale klasse?
Zou zomaar van invloed kunnen zijn.
Vooropgesteld: ik ben principale tegen beloning in vorm van voedsel (al dan niet smoothie's), je creëert er alleen een soort Pavlov effect mee. Gevolg, als deze kinderen in de grote mensen wereld komen kunnen ze alleen nog maar presteren onder beloning, van wat? En wat als ze na het presteren geen beloning krijgen?
Het alternatief, "Kinderen blijken beter te gaan presteren als ze een persoonlijk compliment krijgen." is in mijn ogen vele malen beter!
Een duim of een schouderklopje kost niets en is veel meer waard. Je krijgt er naast het gevoel dat je het goed doet ook een gebondenheid voor terug, Yes, ik hoor bij de club!